زخم ریه چیست؟ ؛ هر آنچه که باید بدانید

زخم ریه، بافت معمولی نازک ریه ها را به بافت ضخیم و زخمی تبدیل می کند. این امر رسیدن اکسیژن به جریان خون را دشوار می کند و باعث تنگی نفس می شود. در نهایت، این بیماری می تواند منجر به مرگ زودرس شود، اگرچه بسیاری از افراد سال ها با این بیماری زندگی می کنند.

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از زخم ریه به عنوان “فیبروز ریوی” یاد می کنند. بیش از ۱۰۰ بیماری وجود دارد که می تواند منجر به اسکار ریه شود. آنها با هم، بیماری ریه بینابینی نامیده می شوند.

اغلب اوقات، علت ایجاد اسکار ریه مشخص نیست، بنابراین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آن را فیبروز ریوی ایدیوپاتیک می نامند، به این معنی که علت آن مشخص نیست.

علت زخم ریه

طبیعی است که ریه ها در اثر سموم محیطی، داروها، بیماری های ریوی یا بیماری ها از جمله COVID-19 آسیب ببینند. در بیشتر موارد، بدن آسیب را التیام می‌بخشد و ریه‌ها به طور طبیعی عمل می‌کنند. با این حال، در صورت آسیب جدی تر، بافت اسکار تشکیل می شود. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی مطمئن نیستند که چرا بافت اسکار در پاسخ به برخی از آسیب های ریوی تشکیل می شود، اما نه برخی دیگر، یا چرا جای زخم با گذشت زمان بدتر می شود.

هر شرایطی که باعث التهاب و زخم در ریه ها شود، در زیر چتر بیماری بینابینی ریه قرار می گیرد که بیش از ۱۰۰ بیماری را پوشش می دهد. به خود جای زخم، فیبروز ریوی می گویند. متأسفانه، جای زخم با گذشت زمان بدتر می شود، به همین دلیل است که فیبروز ریوی یک بیماری پیشرونده است.

انواع زخم ریه

انواع مختلفی از اسکار ریه وجود دارد. فیبروز ریوی اصطلاحی است که برای اشاره به بیش از ۲۰۰ بیماری مختلف با علائم و علل مشابه استفاده می شود.

دریافت دقیق ترین تشخیص می تواند به شما در دریافت موثرترین درمان ها کمک کند. در اینجا مروری بر برخی از رایج ترین آنها است.

فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (IPF)

فیبروز ریوی ایدیوپاتیک شایع ترین نوع اسکار ریه است. و با این حال، ممکن است این یک گروه بزرگ باشد زیرا این اصطلاح زمانی استفاده می شود که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نمی دانند چه چیزی باعث ایجاد جای زخم شده است. کلمه “Idiopathic” به معنای “با علت ناشناخته” است.

عوامل خطر خاصی برای فیبروز ریوی ایدیوپاتیک وجود دارد، از جمله:

بالای ۵۰ سال بودن
داشتن سابقه سیگار کشیدن
داشتن سابقه خانوادگی فیبروز ریوی
داشتن سایر بیماری‌های جدی، از جمله بیماری رفلاکس معده (GERD)، آپنه خواب، یا فشار خون ریوی

بیماری های ریوی شغلی

بیماری های ریوی شغلی بیماری هایی هستند که در اثر قرار گرفتن در معرض مواد خطرناک در محل کار ایجاد می شوند. قرار گرفتن در معرض مواد خطرناک در سایت‌های ساختمانی، معادن، کارخانه‌ها و سایر مکان‌های کار می‌تواند حتی سال‌ها بعد منجر به زخم ریه شود. برخی از نمونه های بیماری ریوی شغلی عبارتند از:

آزبستوز
بیماری سیاه ریه یا پنوموکونیوز کارگر زغال سنگ
سیلیکوزیس
بیماری ریه قهوه ای یا بیسینوزیس
آسم ناشی از کار
پنومونیت با حساسیت بیش از حد

فیبروز ریوی مرتبط با COVID-19

زخم ریه یکی از عوارض جانبی بالقوه طولانی مدت عفونت COVID-19 است. در افرادی که عفونت شدید کووید داشتند و همچنین در مردان و افراد مسن بیشتر شایع است.

بیماری های خود ایمنی

بیماری های خودایمنی، از جمله آرتریت، سارکوئیدوز، و اسکلروز سیستمیک، همگی می توانند باعث ایجاد اسکار ریه شوند.

بیماری های ریوی ناشی از دارو

برخی از داروها می توانند باعث فیبروز ریوی شوند، از جمله:

داروهای همتراپی مانند بلئومایسین
داروهای مورد استفاده برای درمان ریتم غیر طبیعی قلب، از جمله آمیودارون
داروهای مورد استفاده برای درمان شرایط التهابی، از جمله متوترکسات
نیتروفورانتوئین، آنتی بیوتیکی است که برای درمان عفونت های دستگاه ادراری استفاده می شود

علائم و عوارض زخم ریه

اولین علائمی که بسیاری از افراد مبتلا به زخم ریه متوجه آن می شوند، تنگی نفس و سرفه خشک است. سایر علائم فیبروز ریوی عبارتند از:

خستگی
درد یا ناراحتی قفسه سینه
اضطراب، از جمله از تنگی نفس
کاهش وزن غیر قابل توضیح
دردهای عضلانی
گشاد شدن و گرد شدن انگشتان دست و پا (معروف به چماق)
اسکار ریه دائمی است. هنگامی که تشخیص داده شد، با یک بیماری مزمن، پیشرونده و محدود کننده زندگی زندگی خواهید کرد. برای اکثر مردم، توانایی نفس کشیدن با گذشت زمان دشوارتر می شود. با این حال، داروها و درمان می تواند کمک کند. جدی ترین عارضه اسکار ریه مرگ است، اما همکاری نزدیک با تیم مراقبت های بهداشتی می تواند به شما کمک کند برای مدت طولانی تری فعال بمانید.

اسکار ریه چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از یک معاینه فیزیکی و آزمایش های گسترده برای تشخیص اسکار ریه استفاده می کنند. از آنجایی که جای زخم ریه می‌تواند ناشی از چیزهایی در گذشته شما باشد (مانند خطرات محل کار)، مهم است که تصویری از سلامت خود در طول زندگی خود به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ارائه دهید، نه فقط در حال حاضر.

پس از گرفتن سابقه سلامتی شما، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اغلب به ریه های شما گوش می دهد و سطح اکسیژن شما را با استفاده از یک پالس اکسیمتر اندازه گیری می کند. سپس از آزمایشات و تصویربرداری استفاده خواهند کرد، از جمله :

آزمایش عملکرد ریوی (PFT) می تواند به رد سایر انواع بیماری های ریوی از جمله بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) یا آسم کمک کند.
اسکن سی تی اسکن یا اشعه ایکس قفسه سینه می تواند بافت ریه شما، از جمله نواحی اسکار را نشان دهد.
خون برای بررسی سطح اکسیژن و دی اکسید کربن شما انجام می شود.
گاهی اوقات، پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که ورزش کنید، مانند راه رفتن روی تردمیل، تا ببیند ریه های شما در حین حرکت چگونه کار می کنند.

درمان زخم ریه

هیچ راهی برای درمان اسکار ریه وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای فیبروز ریوی وجود دارد که می‌تواند پیشرفت بیماری را کند کرده و به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
اهداف درمانی شما بر اساس سن، سلامتی، سطح فعالیت و فعالیت های روزانه شما خواهد بود که می خواهید حفظ کنید. مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد تأثیر برخی درمان ها و هرگونه عوارض جانبی باز و صادق باشید.

داروها

بسته به نوع اسکار ریه شما، داروها می توانند کمک کنند:
عوامل ضد فیبروتیک، که سرعت گسترش اسکار را کاهش می دهند، برای استفاده در افراد مبتلا به فیبروز ریوی ایدیوپاتیک تایید شده اند. این دو دارو نینتندانیب (Ofev) و پیرفنیدون (Esbriet) هستند.
استروئیدها برخی از انواع اسکار ریه به استروئیدهایی که التهاب را کاهش می دهند پاسخ می دهند.
اگر یک بیماری خودایمنی در ایجاد آن نقش داشته باشد، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می توانند التهاب را کاهش دهند.
داروهای سرفه، از جمله گزینه‌های بدون نسخه و نسخه‌ای.
داروهای ضد اسید، زیرا رفلاکس اسید در افراد مبتلا به اسکار ریه رایج است.

درمان، توانبخشی و تغییر سبک زندگی

درمان های غیر دارویی نیز می توانند به علائم اسکار ریه کمک کنند. این درمان ها عبارتند از :

اکسیژن درمانی : اکسیژن غلیظ را از طریق کانول بینی به بدن می رساند. این می تواند کمک کند تا اکسیژن بیشتری به جریان خون شما برسد و علائمی مانند تنگی نفس و خستگی را کاهش دهد.
توانبخشی ریوی : نوعی درمان متمرکز بر بهبود عملکرد ریه.
تغییرات سبک زندگی : ورزش، خوب غذا خوردن و کاهش استرس همگی می توانند به مبارزه با علائم اسکار ریه کمک کنند.
پیوند ریه : پیوند ریه یک گزینه درمانی خوب برای برخی از افراد مبتلا به اسکار ریه است. مهم است که بلافاصله پس از تشخیص برای پیوند ریه مورد ارزیابی قرار بگیرید، حتی اگر مطمئن نیستید که می خواهید این درمان را انتخاب کنید.

منبع : verywellhealth