هنگامی که احساس می کنید نمی توانید هوای کافی را وارد ریه های خود کنید، به آن تنگی نفس می گویند. این می تواند نشانه بسیاری از مشکلات سلامتی مختلف باشد. ممکن است آن را به عنوان احساس سفتی در قفسه سینه یا عدم توانایی در نفس کشیدن عمیق توصیف کنید.
تنگی نفس اغلب نشانه مشکلات قلبی و ریوی است. اما همچنین می تواند نشانه ای از شرایط دیگر مانند آسم، آلرژی یا اضطراب باشد. ورزش شدید، سرماخوردگی و آنفولانزا نیز می تواند باعث تنگی نفس شما شود.
آنچه خواهید خواند :
آیا تنگی نفس خطرناک است؟
گاهی اوقات، تنگی نفس می تواند نشانه یک وضعیت پزشکی تهدید کننده زندگی باشد. به پزشک مراجعه کنید اگر:
ناگهان دچار مشکل تنفسی می شود.
تنگی نفس شدید دارید (نمی توانید نفس خود را حبس کنید).
پس از 30 دقیقه استراحت همچنان احساس تنگی نفس دارید.
چه کسی دچار تنگی نفس می شود؟
از آنجایی که علل زیادی دارد، تنگی نفس بسیار رایج است. هر کسی می‌تواند آن را تجربه کند، اما بیشتر در افراد مبتلا به :
کم خونی (سطح پایین گلبول های قرمز).
آسم.
اضطراب
مشکلات قلبی یا ریوی.
تاریخچه سیگار کشیدن.
عفونت ها
تناسب اندام ضعیف
چاقی شدید.
علت تنگی نفس
بسیاری از اختلالات پزشکی مختلف می توانند باعث تنگی نفس شوند. شایع ترین علل بیماری های ریوی و قلبی است. تنفس سالم به این ارگان ها برای انتقال اکسیژن به بدن شما بستگی دارد.
این احساس ممکن است حاد باشد و فقط چند روز یا کمتر طول بکشد. در موارد دیگر، مزمن است و بیش از سه تا شش ماه طول می کشد.
علت تنگی نفس مداوم
شرایطی که ممکن است باعث تنگی نفس مزمن شود عبارتند از :
آسم: تنگ شدن مجاری تنفسی ناشی از آسم می‌تواند باعث ایجاد مشکل در تنفس شود.
نارسایی قلبی: در هنگام نارسایی قلبی، خون نمی تواند قلب را به درستی پر و خالی کند. این وضعیت ممکن است باعث تجمع مایع در ریه‌ها شود و تنفس را دشوار کند.
بیماری ریه: آسیب به بافت ریه ناشی از بیماری هایی مانند بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) مرتبط با استعمال دخانیات می تواند باعث این بیماری شود. تومورهایی مانند سرطان ریه نیز می توانند باعث تنگی نفس شوند.
چاقی : اضافه وزن بسیار زیاد می تواند ریه های شما را تحت فشار قرار دهد و تنفس را دشوار کند.
تناسب اندام ضعیف : عدم تناسب اندام به دلیل عدم تحرک یا بیماری می تواند باعث این بیماری شود.
علت تنگی نفس حاد
عواملی که ممکن است باعث تنگی نفس حاد شوند (پس از یک هفته یا بیشتر از بین می رود) عبارتند از :
آلرژی : افراد اغلب در طول یک واکنش آلرژیک احساس تنگی نفس می کنند.
اضطراب: اضطراب می تواند باعث هیپرونتیلاسیون (تنفس سریع و سنگین) شود.
خفگی : انسداد در گلو می تواند حرکت هوا را به داخل و خارج از ریه ها دشوار کند. استنشاق غذا یا یک شی به ریه‌ها نیز جریان هوا را مسدود می‌کند.
آمبولی ریه : این اتفاق زمانی رخ می دهد که در ریه های شما لخته خون ایجاد شود. این وضعیت یک اورژانس پزشکی است.
حمله قلبی : انسدادی که جریان خون را به قلب متوقف می کند، می تواند باعث تنگی نفس ترسناک شود. اگر متوجه این علامت همراه با سایر علائم حمله قلبی شدید، با 115 تماس بگیرید.
عفونت : عفونتی مانند برونشیت یا ذات‌الریه ممکن است مخاطی ایجاد کند که جریان هوا را به قسمت‌هایی از ریه‌ها مسدود می‌کند. این می تواند در انتشار اکسیژن به خون اختلال ایجاد کند.
آسیب : شکستگی دنده می تواند تنفس را دردناک و دشوار کند. خونریزی و کم‌خونی می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز خون را کاهش دهد، که میزان اکسیژن حمل شده در خون را کاهش می‌دهد.
دارو : برخی داروها می توانند باعث ایجاد احساس سفتی در قفسه سینه شوند. استاتین ها (داروهایی که چربی خون را کاهش می دهند) و مسدود کننده های بتا که برای فشار خون بالا در افراد مبتلا به آسم تجویز می شوند ممکن است باعث این علامت شوند.
دمای شدید خیلی گرم یا خیلی سرد می تواند باعث شود که احساس کنید در تنفس مشکل دارید.
درمان تنگی نفس
پزشک ابتدا با شناسایی و سپس درمان بیماری که باعث مشکل تنفسی شما می شود، به شما در مدیریت تنگی نفس کمک می کند. بسته به شرایط زمینه ای، درمان شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ورزش : بهبود آمادگی جسمانی می تواند قلب و ریه های شما را تقویت کند. سلامت کلی بهتر می تواند به شما کمک کند در طول فعالیت کمتر احساس باد کنید. حتی با یک بیماری قلبی یا ریوی، توانبخشی قلبی عروقی ممکن است کمک کند. همچنین ممکن است ارائه دهنده به شما پیشنهاد کند که تکنیک های تنفس را یاد بگیرید.
دارو : داروهای استنشاقی به نام گشادکننده‌های برونش می‌توانند راه‌های هوایی شما را در آسم و COPD آرام کنند. دارو برای تسکین درد یا اضطراب می تواند مشکلات تنفسی را کاهش دهد.
اکسیژن درمانی : دریافت اکسیژن اضافی از طریق ماسک یا لوله در سوراخ های بینی می تواند به شما کمک کند تا راحت تر نفس بکشید. این تنها زمانی مناسب است که سطح اکسیژن خون توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی اندازه گیری شود و نشان داده شود که پایین است.
تشخیص تنگی نفس
آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد :
معاینه فیزیکی : مواردی مانند اندازه گیری دمای بدن و گوش دادن به قفسه سینه را پوشش می دهد. تب می تواند نشان دهنده عفونت باشد.
پالس اکسیمتری : یک ارائه دهنده از یک حسگر انگشت برای مشاهده میزان اکسیژن خون شما استفاده می کند.
اشعه ایکس قفسه سینه، سی تی اسکن یا سایر آزمایش های تصویربرداری خاص: اگر قبلاً بیماری مزمنی را تشخیص نداده باشید، اینها می توانند علت تنگی نفس را نشان دهند.
آزمایش خون : این آزمایشات می تواند کم خونی، عفونت و سایر شرایط را نشان دهد.
تست‌های عملکرد ریه : این تست‌ها نشان می‌دهند که چقدر خوب نفس می‌کشید.
تست ورزش قلبی ریوی : این تست ها حجم اکسیژن دریافتی و دی اکسید کربن خارج شده در حین تمرین انجام شده بر روی تردمیل یا دوچرخه ثابت را نشان می دهد.
جلوگیری از تنگی نفس
ممکن است به تنهایی از تنگی نفس پیشگیری کرده یا آن را تسکین دهید. مراحل مفید ممکن است شامل موارد زیر باشد:
از استنشاق مواد شیمیایی که می توانند ریه های شما را تحریک کنند، مانند دود رنگ و اگزوز خودرو خودداری کنید.
تمرین تکنیک های تنفس و یا تمدد اعصاب برای بهبود عملکرد تنفسی.
اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید..
رسیدن و حفظ وزن سالم.
پرهیز از فعالیت در مواقعی که دما بسیار گرم یا بسیار سرد است و یا زمانی که رطوبت بالاست. اگر بیماری ریوی دارید، هشدارهای آلودگی هوا (ازون) را که در رادیو و تلویزیون منتشر می شود، مشاهده کنید.
هنگامی که از اکسیژن استفاده می کنید، مطمئن شوید که تجهیزات شما در وضعیت مناسبی کار می کنند.
