مننژیت هرپس چیست؟

مننژیت هرپس نوعی مننژیت است که توسط ویروس هرپس ایجاد می شود. مننژیت التهاب مننژها است که غشاهای محافظ اطراف مغز و نخاع هستند. این عفونت ویروسی علائمی شبیه آنفولانزا مانند سردرد، تب و سفتی گردن را ایجاد می کند.

در حالی که مننژیت هرپس اغلب خود به خود بدون درمان دارویی برطرف می شود، گاهی اوقات می تواند منجر به بیماری شدید، به ویژه برای نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، شود.

این مقاله از سلول سبز مروری بر علائم و گزینه های درمانی مننژیت هرپسی و همچنین نکاتی در مورد پیشگیری ارائه می دهد.

علت مننژیت هرپس چیست؟

مننژیت هرپس یک مننژیت ویروسی است، به این معنی که مننژیت توسط یک ویروس ایجاد می شود.

اگر فردی به ویروس هرپس مبتلا شده باشد، ممکن است به مننژیت تبخال مبتلا شود، از جمله :

ویروس هرپس سیمپلکس ۱ (HSV-1) که در درجه اول باعث تبخال می شود
ویروس هرپس سیمپلکس ۲ (HSV-2) که معمولاً مسئول تبخال تناسلی است
ویروس واریسلا زوستر (VZV)، ویروسی که باعث آبله مرغان و زونا می شود
ویروس اپشتین بار (EBV)، یک ویروس رایج که باعث مونونوکلئوز و سایر بیماری‌ها می‌شود.
ویروس‌هایی که باعث مننژیت هرپسی می‌شوند از طریق پوست وارد بدن می‌شوند، جایی که می‌توانند از طریق سیستم عصبی مرکزی (CNS) حرکت کنند و به طور بالقوه در سایر قسمت‌های بدن، مانند بافت‌های اطراف CNS، مشکلاتی ایجاد کنند.

هنگامی که ویروس تبخال در سیستم شما وجود دارد، ممکن است در هر زمانی به مننژیت تبخال مبتلا شوید. دلیل آن این است که ویروس برای تمام عمر در بدن شما باقی می ماند و دوره های عدم فعالیت (که در آن هیچ علامتی وجود ندارد) و شعله ور شدن (در صورت وجود علائم) را پشت سر می گذارد.

علائم مننژیت هرپس

علائم موارد خفیف مننژیت هرپسی مشابه علائم آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی است. شایع ترین علائم سردرد، تب و سفتی گردن است.

علائم دیگر عبارتند از :

حالت تهوع
استفراغ
از دست دادن اشتها
خستگی یا کمبود انرژی
خواب آلودگی
تحریک پذیری
حساسیت به نور

آیا مننژیت هرپس مسری است؟

مننژیت هرپسی به خودی خود مسری نیست، اما ویروس هایی که باعث آن می شوند مسری هستند.

ویروس هایی که باعث مننژیت می شوند از طریق تماس نزدیک با فرد دیگری یا مایعات بدن او مانند بزاق، ادرار، خون، مایعات تناسلی یا شیر مادر منتقل می شوند.

برای مثال، فردی که به ویروسی آلوده است که باعث این بیماری می‌شود، می‌تواند آن را به فرد دیگری منتقل کند:

سرفه یا عطسه کردن
بوسیدن یا لمس کردن
تماس جنسی محافظت نشده
اشتراک‌گذاری محصولات شخصی، مانند تیغ یا مسواک
تماس با سطوح آلوده

تشخیص مننژیت هرپس</h2>

مننژیت هرپس باید توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تشخیص داده شود. آنها ابتدا علائم حیاتی، علائم و سابقه پزشکی شما را قبل از بررسی وجود ویروس هرپس بررسی می کنند.

آزمایش‌های زیر ممکن است برای کمک به تأیید مننژیت هرپسی مورد استفاده قرار گیرند :

آزمایشات خون
سواب گلو یا بینی
نمونه برداری از مایع مغزی نخاعی که مغز و نخاع را احاطه کرده است.

درمان مننژیت هرپس</h2>

درمان بالقوه برای مننژیت هرپس بستگی به مورد فردی شما و شدت آن دارد.

اکثر موارد خفیف به خودی خود و بدون هیچ گونه درمان دارویی، معمولاً طی هفت تا ۱۰ روز برطرف می‌شوند.

هیدراته ماندن و نوشیدن مایعات فراوان
استراحت و خواب کافی
مصرف داروهای بدون نسخه (OTC) برای کمک به درد یا تب
افراد مبتلا به مننژیت تبخالی متوسط تا شدید – به ویژه نوزادان، افراد مسن و کسانی که نقص ایمنی دارند – ممکن است نیاز به درمان دارویی و نظارت در یک محیط بیمارستان داشته باشند.

این معمولاً شامل موارد زیر است:

یک داروی ضد ویروسی به نام Zovirax (آسیکلوویر) برای کمک به پاک کردن عفونت
داروهای تجویزی برای کاهش سردرد، تب یا علائم تهوع

پیشگیری مننژیت هرپس

برای کمک به جلوگیری از این بیماری ، متخصصان توصیه می کنند اقدامات لازم را برای جلوگیری از آلوده شدن به ویروس های هرپس در وهله اول انجام دهید.

این شامل اقدامات احتیاطی مانند :

شستن مرتب دست ها
اجتناب از بوسیدن یا دست زدن به فردی که دارای عفونت ویروسی تبخال فعال است
درگیر شدن در شیوه های جنسی ایمن تر
تمیز نگه داشتن و ضد عفونی کردن سطوح

واکسن هایی برای جلوگیری از برخی از ویروس هایی که منجر به مننژیت هرپس می شوند وجود دارد. برای مثال، واکسن زونا (هرپس زوستر) (شینگریکس) برای بزرگسالان بالای ۵۰ سال و واکسن آبله مرغان (واریسلا) توصیه شده در اوایل دوران کودکی می تواند به محافظت در برابر ویروس واریسلا-زوستر (VZV) کمک کند.

هیچ واکسن تایید شده ای برای محافظت در برابر عفونت های Epstein-Barr (EBV) یا HSV وجود ندارد، اگرچه محققان برای ساخت آنها تلاش کرده اند.

عوارض مننژیت هرپس

بیشتر بزرگسالان سالم از یک مورد خفیف مننژیت هرپسی به طور کامل بهبود می یابند و متوجه هیچ عارضه دیگری نمی شوند.

<p style=”text-align: justify;”>موارد شدیدتر هرپس مننژیت گاهی اوقات می تواند منجر به اثرات طولانی مدت شود، از جمله :

خستگی
سردرد
مسائل شناختی
شنوایی تغییر می کند
تشنج
مننژوانسفالیت (عفونت مغز و بافت اطراف آن)

منبع : verywellhealth