اختلال اضطراب چیست؟

در حالی که تجربه احساس اضطراب گاه به گاه طبیعی است، این احساسات زمانی که شدید می شوند و شروع به تداخل با فعالیت های روزمره می کنند، می توانند علائم یک اختلال اضطرابی باشند.

انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اختلالات اضطرابی را به عنوان اختلالات روانپزشکی خاص که ترس یا نگرانی شدید را شامل می شود، از جمله اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، آگورافوبیا، اختلال اضطراب اجتماعی، لالی انتخابی، اختلال اضطراب جدایی و فوبیا تعریف می کند.

علائم اضطراب در افراد مختلف متفاوت است، اما شامل واکنش های روانی و فیزیکی به پیش بینی یک تهدید می شود. تخمین زده می شود که تنها حدود ۴۰ درصد از افرادی که از اختلال اضطراب رنج می برند، تحت درمان قرار می گیرند، حتی اگر این اختلالات به شدت قابل درمان هستند.

انواع اختلالات اضطرابی

اختلالات اضطرابی اختلالات روانپزشکی هستند که شامل اختلال در تنظیم پاسخ استرس بدن می شود. آنها از نظر اینکه دقیقاً چه چیزی ترس، اضطراب، اجتناب و علائم شناختی مرتبط را تحریک می کند و نوع تأثیر آنها با یکدیگر متفاوت هستند.

اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) در اکثر روزها برای حداقل شش ماه متوالی اضطراب و نگرانی بیش از حد را تجربه می کنند. تفکر اضطرابی را می توان بر تعدادی از شرایط، از جمله کار، روابط، و سلامت شخصی متمرکز کرد.

در افراد مبتلا به GAD، این افکار و علائم اضطراب مرتبط اغلب آنقدر پایدار و طاقت فرسا هستند که باعث اختلالات جدی در زندگی روزمره و تعاملات اجتماعی می شوند.

سایر علائم GAD شامل علائمی است که معمولاً با اضطراب مرتبط هستند: بی قراری، تحریک پذیری، خستگی و مشکل در خواب.

اختلال هراس

افرادی که اختلال هراس دارند حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره را تجربه می کنند. مؤسسه ملی سلامت روان حملات پانیک را به عنوان یک موج ناگهانی ترس یا ناراحتی شدید توصیف می کند که اغلب شامل ترس از فاجعه یا از دست دادن کنترل حتی زمانی که هیچ خطر واقعی وجود ندارد، است.

حملات پانیک ممکن است منجر به تپش قلب، تعریق، سرگیجه و احساس حمله قلبی شود.

تجربه حملات پانیک می تواند منجر به ترس از حملات پانیک شود که به نوبه خود می تواند منجر به کناره گیری اجتماعی و انزوا شود. افراد مبتلا به اختلال پانیک ممکن است از مکان هایی که قبلاً حملات پانیک را تجربه کرده اند اجتناب کنند.

اختلال اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی بسیار بیشتر از خجالتی بودن است. افراد مبتلا به این اختلال اضطرابی ترس شدید از قضاوت شدن توسط دیگران را تجربه می کنند و در تعاملات اجتماعی تا حد اجتناب از آنها خودآگاه هستند. این احساسات باید به مدت شش ماه ادامه داشته باشد تا در نظر گرفته شود که ناشی از اختلال اضطراب اجتماعی است.

اختلال اضطراب جدایی

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است دائما نگران این باشند که وقتی از هم جدا می شوند برای عزیزشان یا خودشان چه می شود. هم کودکان و هم بزرگسالان می توانند اضطراب جدایی را تجربه کنند. وقتی این ترس از جدایی در بزرگسالان شش ماه یا بیشتر طول بکشد و روابط با دیگران را مختل کند، مشکل ساز می شود.

کابوس‌هایی که شامل بدترین سناریوها و علائم فیزیکی استرس و اضطراب هستند، می‌توانند در افراد مبتلا به این اختلال رخ دهند.

فوبیای خاص

همه از اشیا و موقعیت‌های خاصی می‌ترسند، اما وقتی این ترس به احساس اضطراب یا ترس شدید تبدیل می‌شود که شش ماه یا بیشتر طول می‌کشد و در زندگی شما اختلال ایجاد می‌کند، ممکن است نشان دهنده فوبیا باشد.

فوبیای خاص یک ترس شدید و غیرمنطقی از چیزی است که خطر واقعی کمی ایجاد می کند یا هیچ خطری ندارد. در حالی که منبع خاص ترس می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، فوبیا نوعی اختلال اضطرابی است که می تواند به شدت توانایی فرد را برای عملکرد در موقعیت های روزمره مختل کند.

فوبیا می تواند از عنکبوت ها (آراکن هراسی)، تاریکی ها (نیکتوفوبیا)، دلقک ها (کولروفوبیا)، اشیاء بزرگ (مگالوفوبیا)، الگوهای تکراری سوراخ ها (تریپوفوبیا) و بسیاری دیگر باشد.

آگورافوبیا

افراد مبتلا به آگورافوبیا از هر مکان یا موقعیتی که در صورت وحشت یا خجالت، فرار چالش برانگیز به نظر می رسد، ترس ناتوان کننده ای دارند. این ترس فراتر از آن چیزی است که ممکن است منطقی باشد و بر رفتار تأثیر بگذارد. این شامل پرهیز از موقعیت هایی مانند تنها ماندن در خارج از خانه، سفر در ماشین، اتوبوس یا هواپیما یا قرار گرفتن در یک منطقه شلوغ است.

چگونه بفهمم که آیا اختلال اضطرابی دارم؟

همه افراد اضطراب را تجربه می کنند، اما فقط برخی از آنها دچار اختلال اضطرابی می شوند که نیاز به تشخیص، درمان و پیگیری دارد.

علائم

در حالی که هر اختلال خاص با علائم اضطرابی خاص خود همراه است، نشانه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد اضطراب در حال غیرقابل کنترل شدن است یا شروع به اختلال در عملکرد روزانه می‌کند.

علائم مشترک همه اختلالات اضطرابی عبارتند از:

مشکل در خوابیدن
سرگیجه
دهان خشک
احساس عصبی بودن، وحشت، ترس و ناراحتی
سفتی عضلانی
حالت تهوع
ضربان قلب سریع یا نامنظم
دست ها و یا پاهای عرق کرده یا سرد
گزگز یا بی حسی در دست ها یا پاها
نمی تواند آرام باشد یا ثابت بماند
اگر متوجه این علائم شدید و شش ماه یا بیشتر طول کشید، ممکن است دچار اختلال اضطرابی باشید.

در صورت داشتن اضطراب شدید چگونه می توانم کمک بگیرم؟

اضطراب شدید نیاز به درمان دارد. متخصص سلامت روان شما ممکن است تصمیم بگیرد که یک یا دو گزینه از گزینه های زیر یا ترکیبی از هر سه برای درمان و مدیریت اختلال اضطراب شما ایده آل است.

روان درمانی

درمان شناختی رفتاری یا CBT یک نوع روان درمانی کوتاه مدت است که ثابت شده است شکل موثری از درمان اختلالات اضطرابی است.

اگر اجتناب از موقعیت‌های ترسناک یک عامل مرتبط در اختلالات فوبی باشد، تکنیک‌های مواجهه باید در برنامه درمانی گنجانده شود که در آن بیماران با موقعیت‌های ترسناک خود مواجه می‌شوند. نشان داده شده است که تنها چند جلسه (مثلاً یک تا ۱۲ جلسه) ممکن است برای درمان مؤثر فوبیای خاص لازم باشد.

دارو

درمان‌های دارویی معمولاً برای کاهش علائم اختلالات اضطرابی از جمله داروهای ضد اضطراب تجویز می‌شوند. رایج ترین مورد استفاده برای اختلالات اضطرابی، بنزودیازپین است که در تسکین اضطراب موثر است و به سرعت اثر می گذارد، اما افراد می توانند در برابر آن مقاومت ایجاد کنند.

بوسپیرون یک داروی غیر بنزودیازپینی است که به طور خاص برای درمان اضطراب مزمن استفاده می شود، اگرچه برای همه مفید نیست.

داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین و مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین نیز برای درمان اختلالات اضطرابی تجویز می شوند. افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی را می توان با داروهای دیگری مانند پره گابالین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، موکلوبمید و غیره نیز درمان کرد.

خودمراقبتی

برخی از نکات مراقبت از خود برای افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی عبارتند از :

خواب کافی
خوردن غذاهای سالم
داشتن یک برنامه منظم روزانه
بیرون رفتن از خانه هر روز
هر روز ورزش کنید. حتی کمی ورزش مانند ۱۵ دقیقه پیاده روی می تواند کمک کننده باشد
از الکل و مواد مخدر خیابانی دوری کنید
وقتی احساس عصبی یا ترس می کنید با خانواده یا دوستان صحبت کنید
در مورد انواع مختلف فعالیت های گروهی موجود اطلاعات کسب کنید