شکستگی استخوان بازو چیست؟

شکستگی استخوان بازو معمولاً در اثر ضربه هایی مانند تصادفات رانندگی یا سقوط ایجاد می شود. اگر استخوان بازو شکسته شود، ممکن است برای ترمیم استخوان نیاز به جراحی داشته باشید. برخی از افراد می توانند بدون جراحی بهبود یابند و فقط به آتل، گچ گیری یا اسلینگ نیاز دارند. برای بازیابی توانایی حرکت بازوی خود به فیزیوتراپی نیاز خواهید داشت.

انواع شکستگی

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما بسته به نحوه شکستگی استخوان بازو، نوع یا طبقه‌بندی شکستگی شما را تعیین می‌کند. برخی از شکستگی استخوان بر اساس شکل یا الگوی خط شکست طبقه بندی می شوند:

شکستگی عرضی.
شکستگی مورب.
شکستگی مارپیچی.
شکستگی سگمنتال.
شکستگی خرد شده.
شکستگی نهفته.
شکستگی سگک.
موبرداشتن.
برخی از انواع شکستگی ها بر اساس نحوه وقوع آنها طبقه بندی می شوند:

شکستگی استرس.
شکستگی بیرون زدگی.

شکستگی های سوپراکوندیلار بازو

اگر استخوان بازو را درست بالای آرنج خود بشکنید، ممکن است دچار شکستگی سوپراکوندیلار شوید. این یک نوع شکستگی آرنج است که تقریباً همیشه کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. شکستگی‌های سوپراکوندیلار بازو معمولاً به این دلیل ایجاد می‌شود که کودک خود را در اثر زمین خوردن با بازوی دراز جلوی آن می‌گیرد. پزشک شما شکستگی سوپراکوندیلار را مانند هر استخوان شکسته دیگری تشخیص داده و درمان می کند.

شکستگی های باز در مقابل شکستگی های بسته

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما شکستگی شما را به صورت باز یا بسته طبقه بندی می کند. اگر شکستگی باز داشته باشید، استخوان شما از پوست شما می شکند. شکستگی های باز معمولاً زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارند و خطر عفونت و سایر عوارض را افزایش می دهند. شکستگی های بسته هنوز جدی هستند، اما استخوان شما از طریق پوست شما فشار نمی آورد.

شکستگی های جابجا شده استخوان بازو

جابجا شده یا غیر جابجا شده کلمات بیشتری هستند که ارائه دهنده شما برای توصیف شکستگی شما استفاده می کند. شکستگی جابجا شده به این معنی است که تکه‌های استخوان شما به قدری جابه‌جا شده‌اند که هنگام شکستگی استخوان، شکافی در اطراف شکستگی ایجاد می‌شود. شکستگی‌های بدون جابجایی هنوز استخوان‌های شکسته هستند، اما قطعات در طول شکست به اندازه‌ای جابجا نشده‌اند که از تراز خارج شوند. شکستگی های جابجا شده به احتمال زیاد برای ترمیم نیاز به جراحی دارند.

محل شکستگی استخوان بازو و آناتومی

ممکن است ارائه دهنده شما به جایی که در استخوان بازو دچار شکستگی شده اید اشاره کند. اصطلاحات زیادی وجود دارد که ارائه دهندگان برای صحبت در مورد استخوان های خاص استفاده می کنند، اما رایج ترین آنها که می شنوید عبارتند از :

مکان (پرگزیمال و دیستال) : پروگزیمال و دیستال کلماتی هستند که محل شکستگی در طول استخوان شما را توصیف می کنند. انتهای پروگزیمال استخوان بازو در قسمت بالایی قرار دارد. انتهای دیستال پایین است. بنابراین، اگر شکستگی پروگزیمال هومروس داشته باشید، استخوان بازوی شما در نزدیکی بالای خود شکسته می شود – انتهایی که به شانه شما متصل می شود. به طور مشابه، اگر شکستگی دیستال بازو دارید که به این معنی است که استخوان شما در پایین، نزدیک به آرنج شکسته است.

آناتومی (بخش‌هایی از استخوان‌های شما) : حتی اگر استخوان‌های شما یک تکه هستند، قسمت‌های زیادی دارند که ممکن است در هنگام شکستگی آسیب ببینند. استخوان بازو یک سر (جنبه پروگزیمال، نزدیک شانه)، شفت و قسمت دیستال (انتها در پایین، نزدیک آرنج) دارد. سایر برچسب های رایج مانند گردن جراحی و توبروزیت بیشتر فقط نواحی خاصی روی استخوان شما هستند. این عبارات معمولاً بیشتر برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما استفاده می شود زیرا آنها محل آسیب دیدگی استخوان شما را توصیف می کنند.

چه کسانی دچار شکستگی استخوان بازو می شوند؟

شکستگی استخوان بازو (مانند همه شکستگی های استخوان) می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. این به ویژه درست است زیرا آنها توسط تروماهای جدی ایجاد می شوند. هیچ راهی برای پیش‌بینی زمان یا نحوه تصادف وجود ندارد، بنابراین همه می‌توانند آن را تجربه کنند.

شکستگی استخوان بازو چقدر شایع است؟

شکستگی استخوان بازو نادر است. آنها کمتر از ۱۰ درصد از کل استخوان های شکسته را تشکیل می دهند.

شکستگی استخوان بازو در قسمت بالای استخوان بازو در جایی که به شانه شما می رسد (شکستگی پروگزیمال هومروس) بیشتر از قسمت پایینی که به آرنج شما برخورد می کند (شکستگی دیستال بازو) رایج است.

علائم شکستگی استخوان بازو چیست؟

علائم شکستگی استخوان بازو عبارتند از:

درد.
تورم.
ناتوانی در حرکت دادن بازوی خود به طور معمول.
کبودی یا تغییر رنگ.
تغییر شکل یا برآمدگی که معمولاً روی بدن شما نیست.

اگر استخوان بازو شما شکسته شود، این احتمال وجود دارد که بافت دیگر اطراف استخوان شما نیز آسیب ببیند. این شامل:

ماهیچه ها : عضله دوسر و سه سر شما.
اعصاب : عصب میانی، عصب اولنار و عصب شعاعی شما همگی به استخوان بازو متصل هستند.
تامین خون : شریان و ورید بازویی شما.

علت شکستگی استخوان بازو چیست؟

شکستگی استخوان بازو تقریباً همیشه در اثر ضربه ایجاد می شود. استخوان بازو یکی از قوی‌ترین استخوان‌های بدن شماست و چیزی برای شکستن آن باید با نیروی زیادی به بازوی شما برخورد کند. برخی از شایع ترین علل عبارتند از :

تصادفات اتومبیل.
سقوط.
آسیب های ورزشی
اگر استخوان های شما بر اثر پوکی استخوان ضعیف شده باشند، احتمال شکستگی بیشتر است.

پوکی استخوان

پوکی استخوان استخوان ها را ضعیف می کند و آنها را مستعد شکستگی های ناگهانی و غیرمنتظره می کند. بسیاری از مردم نمی دانند که پوکی استخوان دارند تا زمانی که باعث شکستن استخوان آنها شود. معمولاً علائم واضحی وجود ندارد.

زنان، افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده و بزرگسالان بالای ۵۰ سال در معرض افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند. با ارائه دهنده خود در مورد غربالگری تراکم استخوان که می تواند پوکی استخوان را قبل از ایجاد شکستگی گرفتار کند، صحبت کنید.

شکستگی استخوان بازو چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما شکستگی استخوان بازو را با معاینه فیزیکی و آزمایش های تصویربرداری تشخیص می دهد. در برخی موارد، اگر پس از یک ضربه بستری شده باشید، ممکن است این کار در اورژانس انجام شود.
اگر به اورژانس منتقل شوید، تیمی از ارائه دهندگان شما را تثبیت می کنند و جراحات شما را به ترتیب شدت درمان می کنند، به خصوص اگر برخی از آنها تهدید کننده زندگی باشد. پس از تثبیت شدن، به آزمایش های تصویربرداری برای تایید شکستگی خود نیاز دارید.

چه آزمایشاتی برای تشخیص شکستگی استخوان بازو انجام می شود؟

برای گرفتن عکس از شکستگی خود به حداقل یکی از چند آزمایش تصویربرداری نیاز دارید:

اشعه ایکس : اشعه ایکس هرگونه شکستگی را تایید می کند و نشان می دهد که استخوان های شما چقدر آسیب دیده اند.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) : ارائه دهنده شما ممکن است از MRI ​​برای دریافت تصویر کاملی از آسیب استخوان های شما و ناحیه اطراف آنها استفاده کند. این کار بافت اطراف استخوان های شما را نیز به آنها نشان می دهد.

سی تی اسکن : سی تی اسکن به ارائه دهنده یا جراح شما تصویر دقیق تری از استخوان ها و بافت اطراف آن نسبت به اشعه ایکس می دهد..

شکستگی استخوان بازو چگونه درمان می شود؟

نحوه درمان شکستگی بستگی به نوع شکستگی، علت آن و میزان آسیب استخوان‌های شما دارد.

بی حرکتی

اگر شکستگی شما خفیف است و استخوان‌های شما از جای خود دور نشده است (اگر جابجا نشده باشد)، ممکن است فقط به یک آتل یا گچ نیاز داشته باشید. آتل بندی معمولاً سه تا پنج هفته طول می کشد. اگر به گچ گرفتن نیاز دارید، احتمالاً مدت طولانی تری خواهد داشت، معمولاً شش تا هشت هفته. در هر دو مورد، احتمالاً برای اطمینان از بهبود صحیح استخوان‌هایتان به عکس‌برداری با اشعه ایکس نیاز دارید.

ممکن است به یک بند برای نگه داشتن شانه و بازو در جای خود نیاز داشته باشید، به خصوص اگر استخوان بازو در انتهای پروگزیمال نزدیک شانه شما شکسته باشد.

کاهش بسته

شکستگی های شدیدتر نیاز به یک جااندازی بسته برای تنظیم (تراز کردن) استخوان های شما دارد. در طول این روش غیرجراحی، ارائه دهنده شما به طور فیزیکی بدن شما را به سمت بیرون فشار داده و می کشد تا استخوان های شکسته درون شما را ردیف کند. برای جلوگیری از احساس درد در طول عمل، یکی از موارد زیر را دریافت خواهید کرد:

بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه اطراف شکستگی شما.
آرام بخش هایی که تمام بدن شما را آرام می کند.
بیهوشی عمومی برای خواباندن شما در طول عمل.
پس از کاهش بسته، ارائه دهنده شما شما را در یک آتل یا گچ قرار می دهد.

جراحی شکستگی استخوان بازو

برخی از شکستگی های استخوان بازو نیاز به جراحی دارند. بسته به نوع شکستگی و میزان آسیب استخوان‌های شما، چند تکنیک ممکن است جراح شما استفاده کند.

تثبیت داخلی

جراح شما استخوان های شما را مجدداً در موقعیت صحیح خود قرار می دهد و سپس آنها را در جای خود محکم می کند تا بتوانند بهبود یافته و دوباره رشد کنند. آن‌ها معمولاً کاری را انجام می‌دهند که فیکساسیون داخلی نامیده می‌شود، به این معنی که جراح قطعات فلزی را در استخوان شما وارد می‌کند تا در زمان بهبودی، آن را در جای خود نگه دارد. شما باید میزان استفاده از بازوی خود را محدود کنید تا مطمئن شوید استخوان شما می تواند به طور کامل بهبود یابد.

تکنیک های تثبیت داخلی عبارتند از :

میله ها : میله ای که از وسط استخوان شما وارد می شود که از بالا به پایین امتداد دارد.

صفحات و پیچ‌ها: صفحات فلزی به استخوان شما پیچ می‌شوند تا قطعات را در جای خود نگه دارند.

پین‌ها و سیم‌ها : پین‌ها و سیم‌ها قطعات استخوان را در جای خود نگه می‌دارند که برای سایر بست‌ها خیلی کوچک هستند. آنها معمولاً همزمان با میله ها یا صفحات استفاده می شوند.

برخی از مردم با این قطعات درج شده در آنها برای همیشه زندگی می کنند. ممکن است برای از بین بردن آنها نیاز به جراحی های بعدی داشته باشید.

آرتروپلاستی

اگر مفصل آرنج یا شانه خود را شکستید، ممکن است به تعویض مفصل نیاز داشته باشید. جراح شما مفصل آسیب دیده را برمی دارد و آن را با یک مفصل مصنوعی جایگزین می کند. مفصل مصنوعی (پروتز) می تواند فلزی، سرامیکی یا پلاستیکی سنگین باشد. مفصل جدید شبیه مفصل طبیعی شما خواهد بود و به روشی مشابه حرکت می کند.

پیوند استخوان

اگر شکستگی استخوان بازو به شدت جابجا شده باشد یا اگر استخوان شما آنطور که باید در حال بهبودی نیست، ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید. جراح شما بافت استخوانی اضافی را برای اتصال مجدد استخوان شکسته شما وارد می کند. پس از آن، آنها معمولاً یک تثبیت داخلی را انجام می دهند تا قطعات را در کنار هم نگه دارند تا استخوان شما دوباره رشد کند. پیوند استخوان می تواند از چند منبع باشد:

در داخل از جای دیگری در بدن شما – معمولا بالای استخوان لگن شما.
اهداکننده خارجی
یک قطعه جایگزین مصنوعی
پس از جراحی، بازوی شما بی حرکت خواهد شد. قبل از اینکه بتوانید مانند قبل از شکستگی خود از آن استفاده کنید، به ترکیبی از آتل، گچ گیری یا زنجیر نیاز دارید.