شکستگی لگن؛ علائم، علت، تشخیص و درمان

شکستگی لگن زمانی اتفاق می افتد که در یک یا چند استخوان که لگن شما را تشکیل می دهند، شکستگی استخوان وجود داشته باشد. لگن ناحیه ای از بدن شما در زیر شکم است که بین استخوان های لگن شما قرار دارد. شکستگی لگن می تواند خفیف یا شدید باشد.

کدام استخوان ها لگن را تشکیل می دهند؟

استخوان هایی که لگن شما را تشکیل می دهند عبارتند از :

ساکروم (استخوان مثلثی شکل بزرگ در پایه ستون فقرات شما).
دنبالچه.
استخوان های لگن که شامل ایلیوم، ایسکیوم و پوبیس می شود.

این استخوان ها با هم چیزی را به نام حلقه لگنی تشکیل می دهند. لگن شما یک ساختار بسیار پایدار است که از بسیاری از اعصاب، رگ های خونی و اندام های مهم، از جمله اندام های تناسلی داخلی، مثانه و قسمت تحتانی دستگاه گوارش شما محافظت می کند. همچنین به عنوان یک لنگر برای عضلات پای شما عمل می کند.

انواع شکستگی لگن

شکستگی لگن نیز به عنوان پایدار یا ناپایدار طبقه بندی می شود :

شکستگی لگن پایدار : در نوع پایدار پایدار، معمولاً فقط یک شکست در لگن شما ایجاد می‌شود و قسمت‌های شکسته شده استخوان‌ها جابه‌جا نمی‌شوند. شکستگی‌های لگنی که در اثر حوادث کم‌ضربه، مانند افتادن جزئی یا دویدن اتفاق می‌افتند، معمولاً شکستگی‌های پایداری هستند.

شکستگی ناپایدار لگن: در نوع ناپایدار، اغلب دو یا چند شکستگی ایجاد می شود و انتهای قسمت های شکسته استخوان جابجا می شود. شکستگی های ناپایدار لگن اغلب در اثر حوادث شدید مانند تصادف اتومبیل ایجاد می شوند.

اگرچه این به آن اندازه رایج نیست، اما نوع دیگری از شکستگی لگن به نام شکستگی بیرون زدگی وجود دارد. شکستگی بیرون کشیدن زمانی اتفاق می افتد که یک تاندون یا رباط از استخوانی که به آن متصل است پاره می شود و قطعه کوچکی از استخوان را با خود می برد.

علائم و نشانه های شکستگی لگن چیست؟

علائم شکستگی لگن به خفیف یا شدید بودن آن بستگی دارد. علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد :

احساس درد در کشاله ران، لگن و یا کمر.
هنگام راه رفتن یا حرکت دادن پاها درد شدیدتری را تجربه می کنید.
احساس بی حسی یا گزگز در ناحیه کشاله ران یا پاها.
احساس درد شکم.
داشتن دفع ادرار دشوار.
مشکل در راه رفتن یا ایستادن.

علت شکستگی لگن چیست؟

چند موقعیت و شرایط می توانند باعث این نوع شکستگی شوند، از جمله :

حوادث با ضربه زیاد : از آنجایی که لگن شما یک ساختار استخوانی بسیار پایدار است، بیشتر شکستگی‌های لگن در اثر حوادثی با ضربه زیاد مانند تصادف رانندگی یا افتادن از ارتفاع قابل توجهی ایجاد می‌شوند. رویدادهای با ضربه زیاد معمولا باعث شکستگی های ناپایدار لگن می شوند.

بیماری‌های ضعیف‌کننده استخوان : بیماری‌های ضعیف‌کننده استخوان مانند پوکی استخوان و نرمی استخوان می‌توانند باعث شکستگی لگن شوند. اگر به بیماری ضعیف شدن استخوان مبتلا هستید، ممکن است در اثر انجام یک فعالیت معمولی یا یک زمین خوردن جزئی دچار شکستگی لگن شوید. شکستگی هایی که در اثر بیماری های ضعیف کننده استخوان ایجاد می شوند، معمولاً شکستگی های پایدار هستند.

فعالیت‌های ورزشی : اگرچه این امر چندان رایج نیست، اما فردی که ورزش می‌کند ممکن است دچار این مشکل شود که به آن شکستگی بیرون زدگی می‌گویند. این زمانی اتفاق می افتد که یک تاندون یا رباط از استخوانی که به آن متصل است پاره می شود. هنگامی که تاندون یا رباط پاره می شود، تکه کوچکی از استخوان را با خود می برد.

شکستگی لگن چگونه تشخیص داده می شود؟

تمام شکستگی های لگن برای تشخیص نیاز به عکس برداری با اشعه ایکس دارند. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که آزمایش‌های تصویربرداری دیگری را انجام دهید تا درباره آسیب‌تان بیشتر بدانید.

برای تشخیص می توان از تست های تصویربرداری زیر استفاده کرد :

اشعه ایکس : اشعه ایکس از اشعه برای گرفتن عکس از استخوان های شما استفاده می کند. همه شکستگی‌های لگن به عکس‌برداری با اشعه ایکس نیاز دارند تا پزشک شما بتواند ببیند کدام قسمت از لگن شما شکسته است، شکستگی خفیف یا شدید است و بنابراین می‌تواند نحوه درمان شکستگی را بیاموزد.

سی تی اسکن : سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) از چندین اشعه ایکس گرفته شده از زوایای مختلف بدن برای تولید تصاویر دقیق استفاده می کند. سی تی اسکن تصاویر دقیق تری نسبت به اشعه ایکس معمولی ارائه می دهد.

MRI : MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) از یک آهنربای بزرگ، امواج رادیویی و یک کامپیوتر برای تهیه تصاویر دقیق از اندام‌ها و استخوان‌ها استفاده می‌کند. اگر پزشک نتواند اطلاعات کافی در مورد شکستگی شما از طریق اشعه ایکس و سی تی اسکن به دست آورد، ممکن است شما را تحت ام آر آی قرار دهد.

شکستگی لگن را چگونه درمان می کنید؟

درمان شکستگی لگن به عوامل خاصی بستگی دارد، از جمله:

شکستگی شما چقدر خفیف یا شدید است.
الگوی و نوع شکستگی.
کدام استخوان ها جابجا شده اند و چقدر جابجا شده اند.
سلامت کلی شما و اگر صدمات دیگری دارید.

درمان شکستگی‌های خفیف و پایدار که در آن استخوان‌های شما جابجا نشده‌اند، معمولاً شامل جراحی نمی‌شود. درمان شکستگی پایدار می تواند شامل موارد زیر باشد :

استراحت : به احتمال زیاد پزشک به شما توصیه می کند که تا حد امکان استراحت کنید تا استرس و فشار اضافی بر شکستگی لگن خود وارد نکنید.

وسایل کمکی راه رفتن : بسته به محل شکستگی لگن، پزشک ممکن است از شما بخواهد از وسایل کمکی راه رفتن مانند عصا، واکر یا ویلچر استفاده کنید تا از تحمل وزن روی پا(های) خود جلوگیری کنید. ممکن است مجبور شوید تا سه ماه یا تا زمانی که لگنتان به طور کامل بهبود یابد، از کمک راه رفتن استفاده کنید.

داروها : ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است دارویی برای تسکین درد تجویز کند. آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند که یک داروی رقیق کننده خون (ضد انعقاد) مصرف کنید تا خطر تشکیل لخته خون در وریدهای پا و لگن را کاهش دهد.

درمان شکستگی شدیدتر یا ناپایدار لگن معمولاً به یک یا چند عمل جراحی نیاز دارد. انواع مختلف جراحی عبارتند از :

تثبیت خارجی : ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از تثبیت خارجی برای تثبیت ناحیه لگن شما پس از شکستگی لگن استفاده می کنند. در این جراحی، پین‌ها یا پیچ‌های فلزی از طریق برش‌های کوچک (برش‌های جراحی) در پوست و ماهیچه‌های شما وارد استخوان‌های شما می‌شوند. پین‌ها و پیچ‌ها در دو طرف لگن از پوست شما بیرون می‌آیند و به میله‌های خارج از بدن شما متصل می‌شوند. سیستم به دست آمده به عنوان یک قاب تثبیت کننده عمل می کند تا استخوان های شکسته شما را در موقعیت مناسب خود نگه دارد در حالی که شکستگی(های) شما بهبود می یابد.

کشش اسکلتی : کشش اسکلتی یک سیستم قرقره در خارج از بدن شما است که به تراز مجدد قطعات استخوان های شکسته  کمک می کند. در طول کشش اسکلتی، جراح پین های فلزی را در استخوان ران یا ساق پا شما کاشت می کند که از پوست شما خارج می شود تا به قرار دادن پای شما کمک کند. وزنه های متصل به پین ​​ها به آرامی پای شما را می کشند و قطعات شکسته استخوان لگن را در وضعیت طبیعی تری نگه می دارند.

جااندازی باز و تثبیت داخلی : در طی جراحی جااندازی باز و فیکساسیون داخلی، قطعات استخوانی جابجا شده لگن ابتدا در راستای طبیعی خود قرار می گیرند. سپس قطعات با پیچ ها یا صفحات فلزی که به سطح خارجی استخوان متصل می شوند، در کنار هم نگه داشته می شوند.

افرادی که شکستگی شدید لگن را در اثر تصادف شدید تجربه می‌کنند، اغلب آسیب‌های دیگری یا آسیب‌های داخلی ناشی از شکستگی لگن دارند که نیاز به درمان دارند. در این موارد، موفقیت در درمان اغلب به موفقیت درمان آسیب های مرتبط بستگی دارد.

منبع : my.clevelandclinic