ذات الریه ویروسی چیست؟

ذات الریه ویروسی یک عفونت ریه بسیار رایج است. این بیماری می تواند توسط ویروس، باکتری یا قارچ ایجاد شود. علائم و شدت ذات الریه بسته به عوامل بسیاری مانند علت زمینه ای و همچنین سن و سلامت عمومی فرد می تواند بسیار متفاوت باشد.

ذات الریه ویروسی در هوا منتقل می شود. این بدان معنی است که می تواند از طریق سرفه یا عطسه منتقل شود. همچنین می تواند با تنفس در ترشحات بینی یا گلو آلوده موجود در هوا پخش شود.

علائم ذات الریه ویروسی

علائم شایع ذات الریه ویروسی عبارتند از:

سرفه کردن
تنگی نفس (سختی در تنفس)
تاکی پنه (افزایش تعداد تنفس)
تب
علائم دیگری که ممکن است فرد مبتلا به پنومونی ویروسی تجربه کند عبارتند از

خستگی
ضعف و درد عضلانی
از دست دادن اشتها
رنگ آبی به لب ها از سطح کم اکسیژن می رسد
گلودرد یا سردرد بسته به ویروسی که باعث ذات الریه می شود
علائم ذات الریه ویروسی معمولاً طی چند روز ایجاد می شود. علائم اولیه ممکن است شامل تب، سرفه، سردرد و درد عضلانی باشد. در روز دوم یا سوم، علائم اغلب با بروز سرفه شدید و تنگی نفس بدتر می شوند. ممکن است تب بالا ایجاد شود.

علائم بر اساس گروه سنی

علائم پنومونی ویروسی بسته به سن افراد متفاوت است. تفاوت در علائم بر اساس گروه سنی ممکن است شامل موارد زیر باشد :

کودکان خردسال : این گروه معمولاً علائم خفیفی دارند که به تدریج بدتر می شوند. آنها اغلب دچار خس خس سینه می شوند زیرا راه های هوایی آنها کوچکتر از مجاری تنفسی بزرگسالان است. کودکان ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن و همچنین کم اشتهایی با لب های مایل به آبی ظاهر شوند.

سالمندان : افراد بالای ۶۵ سال اغلب دمای بدن را به طور غیرعادی پایین تجربه می کنند. آنها همچنین دارای علائمی مانند سرگیجه و گیجی هستند.

علت ذات الریه ویروسی

علل زمینه ای زیادی برای ذات الریه ویروسی وجود دارد، از جمله :

ویروس های کرونا
آدنوویروس ها
ویروس آنفولانزا
ویروس پاراآنفلوانزا
ویروس واریسلا زوستر
ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)

آنفولانزا

آنفولانزا یک بیماری ویروسی بسیار مسری است و با سرفه یا عطسه فرد مبتلا به راحتی از فردی به فرد دیگر سرایت می کند.

آنفولانزا یکی از علل شایع ذات الریه است، به ویژه در افراد مسن و در کودکان زیر ۲ سال. در بیشتر موارد، آنفولانزا منجر به ذات الریه نمی شود. اما هنگامی که باعث ذات الریه شود، علائم می تواند شدید و کشنده باشد.

ویروس سنسیتیال تنفسی (RSV)

RSV عفونتی است که معمولاً دستگاه تنفسی فوقانی را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً خفیف است، اما در نوزادان و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می‌تواند علائم شدید تنفسی ایجاد کند. عفونت می تواند به دستگاه تنفسی تحتانی گسترش یابد و باعث ذات الریه شود.

ویروس کرونا

برخی از افرادی که به ویروس کرونا مبتلا می شوند به ذات الریه شدید در هر دو ریه مبتلا می شوند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ نشان داد که ذات‌الریه ناشی از کووید-۱۹ باعث نوعی ذات‌الریه می‌شود که شدیدتر بوده و طولانی‌تر است. این مطالعه همچنین نشان داد که ذات الریه ناشی از COVID-19 نسبت به ذات الریه ناشی از سایر ویروس ها آسیب بیشتری ایجاد می کند.

عوامل خطر

افرادی که بیشتر در معرض خطر پنومونی ویروسی هستند عبارتند از :

کودکان زیر ۲ سال
هر فرد ۶۵ ساله یا بالاتر
افراد باردار
کسانی که انواع خاصی از شرایط سلامتی دارند
کسانی که در خانه های سالمندان اقامت دارند
افرادی که سیگار می کشند
کسانی که در خانه های بسیار شلوغ زندگی می کنند

تشخیص دات الریه ویروسی

از آنجایی که علائم ذات الریه ویروسی می تواند بسیار متنوع باشد، تشخیص این بیماری می تواند دشوار باشد. اقدامات تشخیصی برای تشخیص اینکه آیا فرد مبتلا به ذات الریه است یا خیر و در این صورت، یافتن علت زمینه‌ای شامل موارد زیر است :

یک تاریخچه پزشکی کامل برای کسب اطلاعات در مورد علائم و نشانه ها و نحوه شروع آنها
پرسشنامه ای برای بررسی قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا مختلف (میکروب هایی که باعث بیماری می شوند)
یک معاینه فیزیکی برای گوش دادن به ریه های خود. ذات الریه اغلب باعث ایجاد صداهای شنیدنی ریه مانند تروق، خس خس، و صدای غرش در هنگام دم و بازدم می شود.

تست ها

آزمایش‌های تشخیصی برای پنومونی ویروسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آزمایش‌های خون : این آزمایش‌ها برای تأیید وجود و شدت عفونت و شناسایی پاتوژنی که باعث بیماری می‌شود استفاده می‌شود.
آزمایش گاز خون شریانی: این آزمایش خون برای اندازه گیری میزان اشباع اکسیژن در بدن استفاده می شود. نمونه معمولا از مچ دست گرفته می شود. آزمایش گاز خون شریانی در ارزیابی میزان اکسیژن رسانی توسط ریه ها به بدن دقیق تر از آزمایش پالس اکسیمتری است.

اشعه ایکس قفسه سینه: یک روش رایج برای تشخیص ذات الریه، این آزمایش شامل گرفتن تصاویری از ریه ها برای تشخیص شدت و شدت التهاب است.

پالس اکسیمتری : این آزمایش سطح اکسیژن خون را اندازه گیری می کند. ذات الریه می تواند با جلوگیری از عملکرد صحیح ریه ها باعث کاهش سطح اکسیژن شود.

آزمایش خلط : در این آزمایش یک نمونه از خلط (مخاطی) پس از سرفه کردن فرد و تف کردن مخاط بر روی یک محیط گرفته می‌شود. سپس برای شناسایی میکروسکوپی عامل بیماری زا به آزمایشگاه فرستاده می شود.

سی تی اسکن قفسه سینه : این به تشخیص دهنده دید بهتری از ریه ها نسبت به عکس قفسه سینه می دهد. سی تی اسکن از فناوری کامپیوتری برای تولید تصاویر واضح و دقیق از بدن استفاده می کند.

درمان ذات الریه ویروسی

درمان پنومونی ویروسی غیر اختصاصی است. اغلب، هیچ درمانی وجود ندارد. بلکه اجازه داده می شود که بیماری سیر خود را طی کند. درمان ممکن است شامل رژیم غذایی سالم، افزایش مصرف مایعات و استراحت زیاد باشد. اما زمانی که علائم شدید باشد، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد :

داروها (مانند ایبوپروفن یا تیلنول) برای درمان تب بالا
دارو برای درمان سرفه شدید
اکسیژن درمانی (اگر آزمایشات آزمایشگاهی نشان داد که سطح اکسیژن خون پایین است)
مسکن ها
داروهای ضد ویروسی (اگر ذات الریه ناشی از آنفولانزا دارید) مانند اوسلتامیویر (تامیفلو)، زانامیویر (رلنزا) یا پرامیویر (راپیواب)

هیچ درمانی برای ذات الریه ویروسی وجود ندارد
داروهای ضد ویروسی برای کاهش شدت علائم و کوتاه کردن مدت بیماری تجویز می شود. آنها پنومونی ویروسی را درمان نمی کنند.

جلوگیری

واکسیناسیون هر ساله برای آنفولانزا یکی از مؤثرترین راه‌ها برای پیشگیری از ذات‌الریه ویروسی است. سایر اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:

شستن مکرر دست ها
اجتناب از سیگار کشیدن
اتخاذ عادات سبک زندگی سالم

منبع : verywellhealth