در نوار قلب چه چیزی مشخص می شود؟

تست نوار قلب (ECG) یک تست تشخیصی غیر تهاجمی است که سیستم الکتریکی قلب شما را برای ارزیابی بیماری قلبی ارزیابی می کند. از الکترودهای فلزی مسطح که روی قفسه سینه شما قرار داده می شود برای تشخیص فعالیت الکتریکی قلب در هنگام تپش استفاده می کند که سپس نمودار می شود.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند الگوها را تجزیه و تحلیل کند تا درک بهتری از ضربان قلب و ریتم قلب شما داشته باشد، برخی از انواع بیماری‌های ساختاری قلب را شناسایی کند و کارایی قلبی را ارزیابی کند.

هدف از تست نوار قلب

نوار قلب ریتم الکتریکی قلب شما را تشخیص می‌دهد و چیزی را که به عنوان ردیابی شناخته می‌شود، تولید می‌کند که شبیه به خطوط خمیده است. این ردیابی شامل نمایش چندین موج است که با هر ضربان قلب، حدود ۶۰ تا ۱۰۰ بار در دقیقه تکرار می شود. الگوی موج باید شکل ثابتی داشته باشد. اگر امواج شما ثابت نیستند، یا اگر به عنوان امواج استاندارد ظاهر نمی شوند، این نشان دهنده بیماری قلبی است.

تغییرات مشخصه‌ای مختلفی وجود دارد که با مشکلات قلبی مختلف رخ می‌دهد، و ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند الگوهای امواج نوار قلب شما را بررسی کند تا ببیند که آیا آنها نشان‌دهنده انواع خاصی از بیماری‌های قلبی هستند یا خیر.

بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی تست نوار قلب را به عنوان بخشی از معاینه پزشکی سالانه برای غربالگری بیماری قلبی سفارش می دهند. این ممکن است برای شما اعمال شود اگر :

شما در گذشته بیماری قلبی یا سایر مشکلات قلبی داشته اید.
شما یک وضعیت پزشکی دارید که شما را مستعد بیماری قلبی می کند، مانند فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا یا بیماری التهابی.
شما عوامل خطر مهم دیگری برای بیماری قلبی دارید.

همچنین در صورت داشتن علائم یا علائم بیماری قلبی، مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب، سبکی سر، سرگیجه یا غش کردن، ممکن است نوار قلب توصیه شود. به همین ترتیب، اگر علائم TIA یا سکته مغزی مانند تغییرات بینایی، بی‌حسی، ضعف یا مشکلات ارتباطی دارید، احتمالاً به نوار قلب نیاز دارید زیرا برخی از انواع بیماری‌های قلبی می‌توانند باعث سکته شوند.

اگر بیماری قلبی دارید، ممکن است به آزمایش نوار قلب دوره ای برای ارزیابی اینکه آیا بیماری شما در حال بدتر شدن است و برای نظارت بر اثرات درمانی داروهای قلبی خود نیاز داشته باشید.

قبل از هر نوع جراحی قلب، از جمله جراحی برای قرار دادن ضربان ساز، نوار قلب نیز لازم است. قبل از هر گونه عمل جراحی که شامل بیهوشی عمومی می شود، ECG قبل از عمل نیز لازم است زیرا بیماری قلبی خطر عوارض جانبی ناشی از بیهوشی را افزایش می دهد. این غربالگری همچنین به متخصصان بیهوشی شما کمک می کند تا داروهای بیهوشی و نظارت بر جراحی شما را برنامه ریزی کنند.

شرایط

هنگامی که پزشک نبض شما را بررسی می کند، شرایطی وجود دارد که می توان آنها را تشخیص داد، مانند تاکی کاردی (ضربان قلب سریع)، برادی کاردی (ضربان قلب کند) و آریتمی (ضربان قلب نامنظم). الگوهای امواج می تواند این تغییرات را در ریتم قلب شما تأیید کند و تغییرات خاصی در شکل امواج اطلاعاتی در مورد نوع خاص بیماری قلبی و ناحیه ای در قلب تحت تأثیر قرار می دهد.

محدودیت ها

نوار قلب یکی از رایج ترین آزمایشات مورد استفاده در پزشکی است زیرا می تواند انواع زیادی از بیماری های قلبی را غربالگری کند، دستگاه ها به راحتی در اکثر مراکز پزشکی در دسترس هستند، انجام آزمایش ساده، ایمن و نسبتاً ارزان است.

نوار قلب محدودیت هایی دارد :

نوار قلب ضربان و ریتم قلب را تنها در چند ثانیه ای که برای ثبت ردیابی طول می کشد، نشان می دهد. اگر آریتمی (بی‌نظمی ریتم قلب) فقط به طور متناوب رخ دهد، نوار قلب ممکن است آن را تشخیص ندهد و ممکن است نیاز به نظارت سرپایی باشد.

نوار قلب یک تست عادی برای انواع بیماری های قلبی، مانند بیماری عروق کرونر است.

گاهی اوقات، پس از ارزیابی کامل، ناهنجاری هایی که در نوار قلب ظاهر می شوند، هیچ اهمیت پزشکی ندارند.

مراحل تست نوار قلب

قبل از آزمایش نوار قلب

اگر پزشک یا متخصص قلب شما دستور نوار قلب را بدهد، معمولاً نیازی به انجام آزمایش یا روش خاصی برای آماده شدن برای آن ندارید. در واقع، اگر زمان، مکان و تجهیزات در دسترس باشد، می‌توانید آن را مستقیماً در دفتر ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی دریافت کنید. گاهی اوقات، بسته به شرایط شما، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که مصرف برخی از داروهای خود را برای یک یا دو روز قبل از آزمایش متوقف کنید.

غذا و نوشیدنی

شما می توانید قبل از آزمایش هر چه می خواهید بخورید یا بنوشید. اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما نگران است که ضربان قلب شما بسیار سریع است، ممکن است از شما خواسته شود که ۶ تا ۱۰ ساعت قبل از انجام آزمایش از مصرف کافئین خودداری کنید.

در طول آزمون

آزمایش شما توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، یک پرستار یا یک تکنسین انجام می شود.

از شما خواسته می شود که لباس بیمارستان بپوشید و روی میز معاینه دراز بکشید.

پس از قرار گرفتن در موقعیت، در مجموع ۱۰ الکترود با یک چسب چسبنده، اما به راحتی جدا می شود. یک الکترود روی هر دست و پا و شش الکترود روی قفسه سینه قرار می گیرد.

هر الکترود یک صفحه مسطح به شکل سکه با سیم هایی است که به دستگاه نوار قلب متصل شده و شبیه کامپیوتر است. الکترودها فعالیت الکتریکی تولید شده توسط قلب را تشخیص می دهند و این اطلاعات را به دستگاه منتقل می کنند، جایی که پردازش می شود و به صورت الکترونیکی ذخیره می شود یا به عنوان ردیابی ECG چاپ می شود.

خواندن حدود پنج دقیقه انجام خواهد شد. در طول این مدت، از شما خواسته می شود که ثابت بمانید، زیرا حرکت می تواند الگو را مختل کند. هیچ درد یا ناراحتی در این آزمایش وجود ندارد.

پس آزمون

پس از آزمایش، الکترودها برداشته می شوند. اگر مواد چسبنده ای باقی مانده باشد، می توان آن را به راحتی با یک پد الکلی پاک کرد. ممکن است کمی کشیدن موهای زیر گره ها را تجربه کنید، اما به طور کلی، تکنسین ها در برداشتن آنها بسیار مراقب هستند.

پس از نوار قلب نباید انتظار عوارض جانبی داشته باشید و هیچ محدودیتی در فعالیت شما وجود ندارد.

به ندرت، چسب می تواند واکنش های آلرژی یا بثورات ایجاد کند، که ممکن است تا حدود ۲۴ ساعت پس از آزمایش مشخص نباشد. اگر جوش در ناحیه الکترودها را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید.

تفسیر تست نوار قلب

سیگنال های الکتریکی تولید شده از الکترودها برای به دست آوردن فعالیت الکتریکی قلب از ۱۲ زاویه مختلف پردازش می شوند که هر یک ردیابی جداگانه را نشان می دهد. با بررسی هر گونه ناهنجاری در نوار قلب و علل ناشی از آن، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند سرنخ های مهمی در مورد وضعیت قلب به دست آورد. یادگیری خواندن آن و شناخت این الگوها ماه ها آموزش و تمرین نیاز دارد.

ردیابی

ردیابی شامل امواج تکراری است که شکل استانداردی دارند. این امواج دارای بخش هایی به نام های موج P، مجتمع QRS، قطعه ST و موج T هستند. همچنین یک فاصله PR بین موج P و کمپلکس QRS و یک فاصله QT بین کمپلکس QRS و موج T وجود دارد.

شرایط مختلف با تغییرات ارتفاع، عرض و طول این امواج و فواصل بین آنها همراه است. برای مثال، کوتاه شدن فاصله QT می تواند نشانه افزایش سطح کلسیم خون باشد.

گزارش ECG شما ممکن است توصیفی از الگوی امواج داشته باشد اما بعید است که وضعیت قلب شما را با جزئیات توصیف کند. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما باید علائم و سابقه پزشکی شما را هنگام تعیین اینکه آیا ممکن است بیماری قلبی داشته باشید یا خیر، در نظر بگیرد.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند نتایج شما را برای شما توضیح دهد. در میان بسیاری از موارد، ECG می تواند نشان دهد :

آریتمی های قلبی، مانند کمپلکس های بطنی زودرس یا فیبریلاسیون دهلیزی.

این که آیا شما ناهنجاری‌های هدایتی دارید، که ناشی از مسائل مربوط به نحوه انتشار تکانه الکتریکی در قلب است (مانند بلوک شاخه‌ای).

علائم انفارکتوس میوکارد در حال انجام یا قبلی (سکته قلبی).

این که آیا علائم بیماری شدید عروق کرونر (CAD) مانند آنژین پایدار یا آنژین ناپایدار دارید.

اگر عضله قلب شما به طور غیر طبیعی ضخیم شده است، مانند کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک.

علائم ناهنجاری های الکتریکی مادرزادی، مانند سندرم بروگادا.

عدم تعادل الکترولیت، به ویژه افزایش یا کاهش سطح پتاسیم، کلسیم یا منیزیم.

نقایص قلبی مادرزادی (از بدو تولد).

عفونت های درگیر قلب، مانند پریکاردیت، که عفونت بافت محافظ اطراف قلب است.

آیا اکو همان نوار قلب است؟

خیر.

آیا نوار قلب ضرر دارد؟

نوار قلب یک آزمایش بی خطر است که عوارضی برای سلامتی ایجاد نمی کند. هیچ شرایط پزشکی مرتبط با خطرات یا عوارض جانبی وجود ندارد.

منبع : verywellhealth