پیر چشمی چیست و چگونه درمان می شود

پیر چشمی از دست دادن دید نزدیک و دوربینی است. این معمولا بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی اتفاق می افتد زیرا عدسی های چشم شما به طور طبیعی خاصیت ارتجاعی خود را به دلیل روند پیری از دست می دهند.

پیرچشمی اغلب با عینک مطالعه، لنزهای دو کانونی (برای افرادی که نزدیک بین هم هستند) یا لنزهای تماسی اصلاح می شود. جراحی نیز برای برخی افراد یک گزینه است.

علائم پیر چشمی چیست؟

وقتی پیر چشمی شروع می‌شود، ممکن است به نظر برسد که خواندن سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. ممکن است احساس کنید تمرکز چشمانتان روی چیزهایی که از نزدیک می بینید، بیشتر طول می کشد.

علائم پیر چشمی عبارتند از :

متن تار در فاصله ای که قبلاً خواندن آن راحت بود.
برای اینکه جزئیات را به وضوح ببینید باید آن ها را دورتر از چشمان خود نگه دارید.
برای دیدن جزئیات به نور روشن تری نیاز دارید.
وقتی خسته یا تحت استرس هستید در خواندن مشکل دارید.
خستگی چشم ناشی از کار نزدیک.
سردرد ناشی از انجام کار نزدیک.

پیرچشمی معمولاً به کندی پیشرفت می کند، به این معنی که ممکن است هر چند سال یک بار متوجه نیاز به اصلاح قوی تر بینایی شوید.

علت پیر چشمی چیست؟

پیر چشمی آنقدر شایع است که اکثر افرادی که می شناسید یا تا حدی به آن مبتلا می شوند یا در نهایت خواهند شد. این یک پیامد طبیعی پیری است و قابل برگشت نیست. به طور کامل درک نشده است که چرا این اتفاق می افتد، اما ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی همیشه در مورد آن بیشتر یاد می گیرند.

برای اینکه بتوانید واضح ببینید، عدسی کریستالی چشم شما خم می شود و نور را روی شبکیه متمرکز می کند. در اطراف عدسی ماهیچه ای به نام عضله مژگانی وجود دارد. این عضله منقبض و شل می‌شود و به عدسی اجازه می‌دهد کشیده شود و نازک‌تر شود یا در وسط کوچک و چاق‌تر شود.

این انقباضات به لنز اجازه می دهد تا شکل خود را تغییر دهد، که به آن اجازه می دهد تغییرات کوچک، سریع و پویا را در توانایی فوکوس شما ایجاد کند، همانطور که از دور به نزدیک و به تمام فواصل بین آنها نگاه می کنید.

عدسی همچنان به افزودن لایه‌های سلولی در طول زندگی شما ادامه می‌دهد، که بخشی از توانایی خم شدن آن را از بین می‌برد. کنترل روی عضله بدن مژگانی نیز کاهش می‌یابد و خاصیت ارتجاعی آن کمتر می‌شود.

دانشمندان معتقدند ترکیبی از این عوامل باعث پیرچشمی می شود.

تشخیص پیر چشمی

بسیاری از افراد برای اینکه بدانند پیرچشمی دارند نیازی به تشخیص حرفه ای ندارند. از آنجایی که این یک پیشرفت تدریجی است، معمولا افراد مراجعه به چشم پزشک را تا زمانی که تغییرات بینایی به یک مشکل در زندگی روزمره تبدیل شود، به تعویق می‌اندازند.

حتی ممکن است برخی از داروخانه ها بدون مراجعه به چشم پزشک، ذره بین بخرند.

هنگامی که با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد از دست دادن دید صحبت کردید، آنها یک تاریخچه پزشکی کامل می‌گیرند، از شما می‌خواهند چیزی را در فاصله‌ای که لازم است برای خواندن واضح آن نگه دارید، و یک معاینه استاندارد چشم برای تعیین میزان تغییر در دید شما انجام دهند.

برای شماره گیری نسخه مورد نیاز، آنها بینایی شما را با لنزهای مختلف آزمایش می کنند (آزمایش “کدام بهتر است، یک … یا دو؟”).

پزشکان چشم معمولاً با چیزی که برای سن شما یک قدرت «استاندارد» در نظر گرفته می‌شود شروع می‌کنند و از آنجا با افزایش‌های کوچک تنظیم می‌کنند.

 آیا پیر چشمی درمان دارد؟

درمان پیری چشم معمولاً با لنزهای اصلاحی است، اما می‌تواند شامل مجموعه‌ای از جراحی‌ها باشد. روزی، چیزی به سادگی قطره های چشمی ممکن است گزینه ساده تری را ارائه دهد، اما در حال حاضر، عینک و کنتاکت بسیار رایج تر هستند.

عینک

بسته به بینایی کلی شما و لنزهای اصلاحی که قبلاً استفاده می کنید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یکی از چندین نوع مختلف عینک را توصیه کند :

عینک مطالعه : اگر دید شما خوب است، ممکن است فقط به عینک مطالعه نیاز داشته باشید و فقط باید هنگام انجام کارهای نزدیک از آن استفاده کنید. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند به شما نسخه بدهد یا می‌توانید خوانندگان داروخانه را با قدرت مناسب خریداری کنید.

دو کانونی : دو کانونی برای افراد مبتلا به پیر چشمی ست که نزدیک بین نیز هستند، زیرا دو نسخه مختلف را در یک لنز ترکیب می کنند. نسخه دید از راه دور شما در بالا و نسخه خواندن شما در پایین قرار می گیرد. با دو کانونی، می توانید درز بین دو نسخه را ببینید. برخی از افراد ممکن است به سه کانونی نیاز داشته باشند که دارای مناطق مجزا برای فاصله، میانه و نزدیک است.

لنزهای پیشرونده : لنزهای پروگرسیو مانند دو کانونی یا سه کانونی هستند اما با تغییر تدریجی بین نسخه ها. بسیاری از افراد این لنزها را ترجیح می دهند، زیرا آنها خط قابل رویت روی لنز ندارند.

لنزهای تماسی

اگر از قبل مشکلات بینایی دارید، لنزهای تماسی نیز گزینه ای برای اصلاح پیر چشمی هستند. (اگر تنها چیزی که نیاز دارید عینک مطالعه است، اصلاح مداوم لنزهای تماسی برای شما مناسب نیست.)

انواع مختلف لنزهای تماسی عبارتند از :

تماس های دو کانونی یا چند کانونی : یک لنز تماسی دو کانونی دو نقطه کانونی نزدیک و دور را در اختیار شما قرار می دهد، در حالی که تماس های چند کانونی می توانند یک نقطه اضافی برای محدوده میانی داشته باشند.

کنتاکت های مونوویژن : در لنزهای مونوویژن، یک چشم دارای عدسی برای دید از راه دور و چشم دیگر دارای عدسی برای کار نزدیک است. زمان می برد تا مغز شما با این مجموعه از لنزها سازگار شود.

کنتاکت های مونوویژن اصلاح شده : مانند مونوویژن، چشمان شما از لنزهای متفاوتی استفاده می کنند. با این حال، این اصلاح به این معنی است که یک چشم از یک عدسی چند کانونی استفاده می کند تا در تمام فواصل به خوبی ببیند، در حالی که چشم دیگر از لنزهایی استفاده می کند که مخصوص اصلاح دید نزدیک یا فاصله است. این نیز مستلزم یک دوره تعدیل است.

عمل جراحی

برای اصلاح پیر چشمی نیز می توان از جراحی استفاده کرد. با این حال، خطرات ممکن است برای افرادی که فقط به عینک مطالعه نیاز دارند یا تغییرات خفیف بینایی دارند، بیشتر از مزایای آن باشد.

هنگام در نظر گرفتن جراحی، مهم است که مزایا و معایب را با تیم پزشکی خود وزن کنید و سلامت کلی خود را در نظر بگیرید.

انواع مختلفی از جراحی در دسترس است و تکنیک ها و فن آوری های جدید آنها را ایمن تر و موثرتر می کند. از آنجایی که گزینه‌ها روش‌های سرپایی کم تهاجمی هستند.

اینله قرنیه

اینله قرنیه یک گزینه جدیدتر است که با مواد و روش های نوین جدید امکان پذیر شده است. در طول عمل، چشم پزشک یک حلقه پلاستیکی بسیار کوچک را در یک قرنیه قرار می دهد تا تاری دید را کاهش دهد. معمولاً در چشم غیر غالب قرار می گیرد که دید دوربرد چشم دیگر شما را بدون تغییر می گذارد.

این جراحی با استفاده از لیزر برای ایجاد یک برش کوچک انجام می شود که یک فلپ یا “جیب” ایجاد می کند که حلقه را می توان در آن قرار داد.

جراحی اینله قرنیه فواید متعددی دارد، از جمله :

کم تهاجمی است.
بافت قرنیه نیازی به برداشتن ندارد.
کاشت نسبتا ساده است.
ایمپلنت ها قابل جابجایی هستند.
میزان موفقیت این جراحی بالا است، اما هر عملی با خطراتی همراه است. مطمئن شوید که آنها را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بررسی کنید.

انواع متداول اینله قرنیه، KAMRA و Microvue نامیده می شوند. پزشک و جراح چشم شما بهترین نوع را برای شما تعیین می کند.

جراحی های لیزری

برای اصلاح پیرچشمی از دو عمل مختلف لیزری به نام های لیزیک و پی آر کی استفاده می شود. هر دوی آنها یک چشم را برای فاصله و یکی را برای دید نزدیک تصحیح می کنند (مشابه نحوه عملکرد لنزهای تماسی مونویژن).

این روش ها درمان های موثری برای مشکلات بینایی خفیف تا متوسط محسوب می شوند

لیزیک : کراتومیلوسیس درجا با کمک لیزر (لیزیک) دهه‌ها است که وجود داشته و یک انتخاب رایج است. جراح دید دور را در چشم غالب شما تصحیح می کند و چشم دیگر را نزدیک بین خفیف می کند که به آن اجازه می دهد اشیاء نزدیک را به وضوح ببیند. با استفاده از لیزر، یک فلپ نازک قرنیه ایجاد می‌کنند، تکه‌های میکروسکوپی بافت را که مسئول از دست دادن بینایی شما هستند، جدا می‌کنند و سپس فلپ را جایگزین می‌کنند.

PRK : کراتکتومی فتورفرکتیو (PRK) شبیه لیزیک است با این تفاوت که جراح به جای ایجاد فلپ، لایه بیرونی حتی نازک‌تر قرنیه را برای همیشه برمی‌دارد. هنگامی که بافت قرنیه دوباره شکل گرفت، یک لنز تماسی برای محافظت از قرنیه قرار داده می شود تا زمانی که لایه بیرونی دوباره رشد کند.
نتایج این دو تکنیک کاملا مشابه است. با این حال، آنها برخی از تفاوت های متمایز دارند.

روش جدیدتر به نام لیزیک چند کانونی یا PresbyLASIK هنوز توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده است، اما در چندین کشور دیگر موجود است. نواحی روی سطح چشم ایجاد می کند که می تواند دید دور و نزدیک را اصلاح کند. آزمایشات بالینی در حال انجام است.

منبع : verywellhealth