عفونت واژن (واژنیت) چیست؟

عفونت واژن (واژینیت) می تواند باعث خارش، درد، سوزش یا خونریزی شود. این وضعیت ممکن است به دلیل انواع شرایط غیر عفونی و عفونی، از جمله بیماری های مقاربتی ایجاد شود.

اگر شما یا دخترتان دچار واژینیت شوید، یک آزمایش تشخیصی (مانند کشت) می تواند علت مشکل را شناسایی کند. درمان متناسب با علت عفونت واژت است و می‌تواند شامل آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی، ضد قارچ‌ها یا لوسیون‌ها باشد.

علائم عفونت واژن چیست؟

عفونت واژن می تواند زنان و دختران را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است به طور ناگهانی شروع شود و علائم اغلب متناوب هستند. اثرات واژینیت معمولا آزاردهنده و ناراحت کننده است و همچنین می تواند دردناک باشد.

در صورت عدم درمان، عوارضی ممکن است رخ دهد و درمان و بهبودی طولانی شود.

علائم شایع عفونت واژن عبارتند از :

خارش واژن
ترشحات واژن
بوی واژن
درد و حساسیت واژن
تحریک واژن که به طور موقت با آب حمام یا دوش برطرف می شود
درد واژن
خونریزی واژن
تورم، حساسیت، یا خونریزی لابیا (ناحیه اطراف واژن)
فوریت ادراری (احساس این است که باید بروید، حتی زمانی که فقط مقدار کمی ادرار دارید)
تکرر ادرار
سوزش با ادرار
درد، درد یا خونریزی در حین یا بعد از رابطه جنسی

شما ممکن است یکی یا همه این علائم را با داشته باشید.

عفونت واژن چه رنگی است؟

مایع یا ترشحات واژن بسته به علت عفونت متفاوت است. این ترشحات می تواند یک ترشح شفاف، رقیق و آبکی باشد یا می تواند سفید و غلیظ باشد و ممکن است مایل به خاکستری یا سبز باشد.

علت عفونت واژن چیست؟

عفونت واژن علل مختلفی دارد. التهاب واژن می تواند پس از سایش یا ضربه، از جمله مقاربت جنسی طبیعی رخ دهد. برخی از زنان به دلیل خشکی واژن مستعد ابتلا به واژینیت عفونی یا غیر عفونی هستند که به ویژه در دخترانی که بلوغ را طی نکرده‌اند و در زنان در سال‌ های یائسگی و پیش از یائسگی شایع است.

عفونت ها نیز می توانند باعث واژینیت شوند. کرم سنجاق که یک عفونت انگلی بسیار شایع است، باعث خارش و التهاب در اطراف مقعد و واژن می شود. مسائل بهداشتی، مانند پاک کردن از پشت به جلو یا در غیر این صورت عدم پاک کردن صحیح می تواند باعث آلودگی باکتریایی شود که منجر به واژینیت باکتریایی عفونی می شود.

عفونت های مخمری یک علت نسبتاً شایع عفونت واژن هستند. آنها در نتیجه کاندیدا، قارچی که به طور معمول در بدن وجود دارد، رخ می دهند. مصرف آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت باکتریایی یکی از دلایل عفونت قارچی واژن است. گاهی اوقات آنتی بیوتیک ها یا بیماری ها می توانند مستعد ابتلا به عفونت واژن باکتریایی نیز باشند.

عفونت های مقاربتی

تعدادی از بیماری های مقاربتی (STDs) مانند تریکومونیاز، سوزاک و کلامیدیا می توانند باعث واژینیت شوند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که STD های بدون علامت (بدون علامت) شایع هستند و عدم وجود عفونت واژن به این معنی نیست که شما یک STD ندارید.

عفونت های مرتبط با فعالیت جنسی

عفونت های مخمری و واژینوز باکتریایی دو علت شایع واژینیت هستند. این بیماری ها عفونت هستند، اما از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شوند. این عفونت‌ها می‌توانند عفونت‌های مرتبط با فعالیت جنسی باشند، زیرا بیشتر در زنانی که از نظر جنسی فعال هستند رخ می‌دهند.

عفونت واژن را چگونه تشخیص دهیم؟

عفونت واژن بر اساس علائم، سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش های تشخیصی تشخیص داده می شود. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است تاریخچه جنسی را به همراه داشته باشد و با شما در مورد اینکه آیا ممکن است در معرض عفونت قرار گرفته‌اید صحبت کند. الگوهای خاصی از علائم شما، مانند دردهای مکرر هنگام آمیزش جنسی، می تواند نشانه خشکی واژن یا سطوح پایین استروژن باشد.

ممکن است نیاز به آزمایش ادرار داشته باشید که یک آزمایش غیر تهاجمی است که می تواند ارگانیسم های عفونی یا خون در ادرار شما را شناسایی کند.

ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهید که شامل معاینه لگنی و واژن است. با این ارزیابی، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است لابیا و واژن را تجسم کند. گاهی اوقات یک اسپکولوم برای تجسم بهتر وارد واژن می شود و ممکن است در حین معاینه از نور مخصوص استفاده شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند نواحی تورم، خونریزی را ببیند و ممکن است از هر ترشح یا مایعی که دارید نمونه برداری کند.

آزمایش سواب واژینال یا نمونه ای از ترشحات شما ممکن است برای آزمایش های بیشتر به آزمایشگاه ارسال شود. یک مانت مرطوب اغلب برای رشد یک کشت در آزمایشگاه استفاده می شود که می تواند ارگانیسم های عفونی را شناسایی کند. این آزمایش ها می توانند به شناسایی علت عفونت واژن شما کمک کنند تا بتوان آن را به طور موثر درمان کرد.

عفونت واژن را چگونه درمان کنیم؟

اغلب اوقات، علائم عفونت واژن قابل درمان هستند. با این حال، درمان باید متناسب با علت ایجاد شود. درمان نادرست هیچ فایده ای ندارد و می تواند اوضاع را بدتر کند.

درمان واژینیت باکتریایی عفونی می تواند شامل تجویز آنتی بیوتیک های خوراکی (به صورت خوراکی) باشد. عفونت های مخمری با تجویز کرم های ضد قارچ موضعی (روی پوست) درمان می شوند. همچنین داروهای تجویزی و بدون نسخه (OTC) برای درمان کرم سوزنی استفاده می شود.

به خاطر داشته باشید که حتی اگر قبل از مصرف نسخه کامل خود احساس بهتری داشته باشید، باید دارو را طبق دستور مصرف کنید، در غیر این صورت ممکن است یک دوره مکرر واژینیت داشته باشید.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است کرم های روان کننده یا کرم ها یا ژل های استروژن را برای درمان واژینیت ناشی از خشکی واژن توصیه کند. کرم های استروئیدی ممکن است به کاهش التهاب کمک کنند.

درمان خانگی عفونت واژن

هنگامی که با واژینیت روبرو هستید، کمپرس یخ یا حمام ملایم ممکن است به تسکین علائم کمک کند.

رعایت بهداشت مناسب مهم است. پاک کردن کامل (اما به آرامی) و از جلو به عقب می تواند به جلوگیری از آلودگی باکتریایی و تشدید علائم شما کمک کند.

مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد بی خطر بودن رابطه جنسی در هنگام درمان عفونت واژن صحبت کنید. اگر عفونت به طور کامل درمان نشده باشد، این احتمال وجود دارد که شما آن را به شریک زندگی خود منتقل کنید و سپس دوباره آلوده شوید.

فعالیت جنسی زمانی که برای درمان عفونت قارچی تحت درمان قرار می‌گیرید نسبتاً بی‌خطر است، در حالی که برخی از عفونت‌های دیگر را می‌توان بین شرکای خود منتقل کرد، به خصوص اگر رابطه جنسی ایمن‌تری انجام نمی‌دهید.

منبع : verywellhealth