خشکی واژن : علائم، علت، درمان و عوارض

درد، سوزش و خارش تنها چند علامت خشکی واژن هستند. اغلب یک موضوع شرم آور برای بحث و بر اکثر افراد مبتلا به واژن در مقطعی از زندگی تأثیر می گذارد.

سطوح پایین استروژن معمولاً باعث خشکی واژن می شود که منجر به رابطه جنسی دردناک و ناراحتی لگن می شود. اگرچه در افراد یائسه شایع‌تر است، این مشکل تقریباً ۲۰ درصد از افراد بین ۱۷ تا ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در این مقاله از سلول سبز علائم خشکی واژن، علل آن و گزینه های درمانی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

علائم خشکی واژن

قبل از یائسگی، واژن می‌تواند روزانه تا یک قاشق چای‌خوری مایع تولید کند و به طور طبیعی مرطوب شود. با این حال، زمانی که مایعات کمتری تولید می شود، واژن می تواند ملتهب و تحریک شود. علائم رایج عبارتند از :

خارش، سوزش
درد هنگام مقاربت
مقدار کمی خونریزی بعد از مقاربت
ناراحتی لگن
کاهش میل جنسی
عفونت های مکرر دستگاه ادراری (UTIs)
خشکی واژن ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، در صورت مشاهده علائم، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

علت خشکی واژن

اگر چه افراد قبل از یائسگی ممکن است دارای نوسانات هورمونی باشند که باعث خشکی واژن می شود، دلایل دیگر این علائم عبارتند از :

عدم تحریک جنسی قبل از مقاربت
تمیز کردن واژن
استفاده از اسپری یا پودرهای زنانه
کم آبی بدن
انقباض عروق (جریان خون ضعیف به واژن)
داروها
زایمان
شیر دادن
شیمی درمانی، رادیوتراپی
هیسترکتومی (برداشتن رحم)
اوفورکتومی (برداشتن یک یا هر دو تخمدان)

اکثر افرادی که واژن بالای ۵۰ سال دارند معمولاً خشکی واژن را تجربه می‌کنند. این به این دلیل است که کاهش سطح استروژن باعث کوچک شدن و نازک شدن بافت واژن و در نتیجه خشکی، التهاب و تحریک می‌شود. سایر شرایط پزشکی، مانند سندرم شوگرن (بیماری خود ایمنی)، می تواند باعث این بیماری شود.

داروهایی که باعث خشکی واژن می شوند

داروهایی که دارای اثر خشکی هستند، مانند داروهای ضداحتقان و داروهای آلرژی نیز می توانند منجر به خشکی واژن شوند. داروهای کاهش دهنده استروژن که برای سرطان سینه استفاده می شوند، میزان مایع تولید شده در واژن را کاهش می دهند. سایر داروهایی که با خشکی واژن مرتبط هستند عبارتند از:

داروهای ضد بارداری
داروهای ضد افسردگی
برخی از داروهای قلب
داروهای آرام بخش و ضد روان پریشی
متأسفانه، بسیاری از افراد به دلیل عوارض ناخواسته جنسی، مصرف داروهای تجویز شده را متوقف می کنند. قبل از حذف هر گونه دارویی، علائم خشکی واژن را با پزشک خود در میان بگذارید.

نحوه درمان خشکی واژن

چندین درمان با نسخه و بدون نسخه وجود دارد که می تواند به بهبود علائم یا درمان علت زمینه ای خشکی واژن کمک کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما بسته به شرایط شما ممکن است یک یا چند مورد را پیشنهاد دهد.

گزینه های بدون نسخه

اغلب، حتی زمانی که خشکی واژن ناشی از یک مشکل هورمونی باشد، درمان موضعی بدون نسخه می تواند بسیار موثر باشد. در صورت نیاز می توانید از اینها استفاده کنید. اگر خشکی شما فقط در حین و بعد از رابطه جنسی علامت دار است، می توانید قبل از رابطه جنسی از یک محصول موضعی استفاده کنید. اگر خشکی را بیشتر تجربه می کنید، می توانید به طور منظم از آنها استفاده کنید.

گزینه های درمانی عبارتند از:

مرطوب کننده های واژن : مرطوب کننده های واژن شامل محصولات بدون نسخه مانند Replens، شیاف واژینال یک بار در روز است که برای افزایش روغن کاری واژن استفاده می شود. اگر می خواهید یک مرطوب کننده را امتحان کنید، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که ایمن است.

روان کننده های واژن : روان کننده های واژن شامل محصولات بدون نسخه مانند Astroglide و K-Y Jelly هستند. هنگامی که خشکی واژن در حین مقاربت مشکل ساز است، روان کننده های واژن به عنوان مکملی عمل می کنند تا رابطه جنسی را راحت تر کنند.

اگر با استفاده از کاندوم رابطه جنسی محافظت شده ای دارید، مطمئن شوید که از روان کننده های مبتنی بر آب یا سیلیکون استفاده می کنید. روان کننده ها و روغن های دیگر، مانند روغن نارگیل، کاندوم را تخریب می کنند و همچنین ممکن است به دیافراگم هایی که برای جلوگیری از بارداری استفاده می شود آسیب برسانند.

داروهای تجویزی

اگر از خشکی مزمن واژن مربوط به دوران پیش از یائسگی یا یائسگی رنج می برید، پزشک ممکن است یک داروی موضعی برای افزایش استروژن تجویز کند. استروژن های واژن موثرترین تسکین خشکی واژن را در بین تمام گزینه های درمانی ارائه می دهند، اما برای همه مناسب نیستند.

استروژن های واژن

درمان‌های تجویزی موضعی برای خشکی واژن ناشی از کاهش سطح استروژن عبارتند از:

استرینگ : استرینگ یک حلقه واژن است که به آرامی استروژن را مستقیماً در بافت های واژن آزاد می کند. Estring که توسط شما یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به واژن شما وارد می شود، به طور موثر خشکی واژن را به مدت سه ماه درمان می کند.

واگیفم : واژیفم یک قرص واژینال است که با استفاده از اپلیکاتور یکبار مصرف وارد واژن می شود. شما باید قرص واژینال را یک بار در روز به مدت دو هفته و سپس دو بار در هفته تا زمانی که به آن نیاز دارید وارد کنید.

Premarin یا Estrace : در حالی که انواع قرص های خوراکی Premarin و Estrace اغلب تجویز می شوند، هر دو در فرمول کرم واژینال نیز موجود هستند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما در مورد نحوه استفاده از کرم های استروژن واژینال در صورتی که این درمان انتخابی باشد، توصیه می کند.

زنانی که از استروژن های واژینال استفاده می کنند ممکن است کمتر دچار عفونت های مکرر دستگاه ادراری شوند. اگرچه برای بسیاری مفید است، اما اگر باردار هستید، در دوران شیردهی، سابقه یا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم، سینه، رحم، تخمدان، دهانه رحم یا واژن یا اگر خونریزی واژینال دارید، استفاده از محصولات استروژن ایمن نیست.

داروهای غیر استروژن

اگرچه برای درمان خشکی واژن توصیه نمی شود یا برای درمان خشکی واژن استفاده نمی شود، داروهای غیر استروژنی وجود دارند که می توانند برای تسکین برخی از علائم مرتبط با این بیماری استفاده شوند. این داروها به اندازه داروهای حاوی استروژن معمولاً مورد استفاده قرار نمی گیرند، و اگرچه ممکن است برای زنانی که به دلیل سابقه سرطان نمی توانند استروژن مصرف کنند، گزینه ای در نظر گرفته شوند، اما اثرات هورمونی آنها می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد مزایا و معایب آن صحبت کنید

Osphena (ospemifene): یک قرص تجویزی که برای درمان مقاربت جنسی دردناک برای زنان یائسه یا یائسه استفاده می شود، اسپمیفن به گیرنده های استروژن متصل می شود و شکنندگی بافت واژن را که در طول و بعد از یائسگی ایجاد می شود، کاهش می دهد.
پراسترون (دهیدرواپی آندروسترون): یک هورمون درمانی با نسخه، دهیدرواپی آندروسترون یک هورمون استروئیدی است که می تواند به صورت خوراکی برای درمان علائم یائسگی یا به عنوان یک تزریق واژینال برای درمان نازک شدن بافت واژن استفاده شود.
زنانی که یائسگی را تجربه می کنند ممکن است از درمان های بدون نسخه، نسخه یا طبیعی برای علائم مرتبط بهره مند شوند. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد گزینه های خود صحبت کنید.

عوارض و عوامل خطر خشکی واژن

خشکی واژن درمان نشده می تواند باعث زخم، ترک یا پارگی واژن شود که منجر به عفونت های قارچی و باکتریایی شود. افزایش خطر عفونت دستگاه ادراری نیز با خشکی واژن درمان نشده مرتبط است. اگرچه آتروفی واژن از خشکی واژن ایجاد نمی‌شود، اما یک بیماری مزمن و پیشرونده است که می‌تواند علائم  را بدتر کند.

عوامل خطر عبارتند از یائسگی، نداشتن رحم یا تخمدان، مصرف داروها و سیگار کشیدن.

نحوه تشخیص خشکی واژن

اگرچه آزمایش خاصی برای تشخیص خشکی واژن وجود ندارد، در اینجا چیزی است که می توانید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود انتظار داشته باشید:

سابقه پزشکی، از جمله طول، زمان، و شدت علائم فعلی شما
سابقه قاعدگی
معاینه لگن برای بررسی بافت واژن و احتمالاً سواب برای عفونت
آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون
چه زمانی باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کرد
اگر دچار عفونت های ادراری مکرر، عفونت های مخمری، و علائم خشکی واژن هستید که با درمان های خانگی بهبود نمی یابند، باید به پزشک خود مراجعه کنید.