ممکن است جراحی آشالازی را برای درمان افرادی که علائم شدید آشالازی دارند، یک بیماری عصبی عضلانی که بلع را دشوار می کند، توصیه کنند. برخی از روش ها ممکن است با استفاده از تکنیک های کم تهاجمی انجام شوند. همه به بیهوشی عمومی نیاز دارند.
انواع جراحی آشالازی
هلر میوتومی
میوتومی هلر لاپاروسکوپی استفاده می کنند تا اسفنکتر تحتانی مری (دریچه عضلانی در مری که به غذا اجازه می دهد به معده وارد شود) باز کنند. اکثر افرادی که می توانند بیهوشی عمومی را تحمل کنند، کاندیدای خوبی برای این روش هستند، از جمله کسانی که قبلاً جراحی بالای شکم انجام داده اند.
در طی این روش، جراح چهار یا پنج برش کوچک در قسمت فوقانی شکم ایجاد می کند. او ابزارهای کوچک و یک لوله بلند و انعطاف پذیر با دوربینی در انتهای آن به نام لاپاراسکوپ را وارد شکم می کند.
با راهنمایی لاپاراسکوپ، جراح معده و مری را از بافت های اطراف جدا می کند. جراح لایه بالایی قسمت تحتانی مری و قسمت فوقانی معده را برش می دهد تا آنها را شل کند.
اگرچه عوارض این روش نادر است، برخی افراد ممکن است دچار سوراخ شدن اسفنکتر تحتانی مری شوند. اگر این اتفاق بیفتد، معمولاً زمانی که در بیمارستان هستید، خود به خود بهبود می یابد.
پس از این جراحی آشالازی، اکثر افراد می توانند ظرف یک تا دو روز به خانه برگردند. ممکن است زمانی که در بیمارستان هستید یک مطالعه بلع به نام باریم ازوفاگرام انجام دهید تا مطمئن شوید که مری نشت نمی کند.
پزشک ممکن است توصیه کند که به مدت یک هفته به یک رژیم غذایی مایع پایبند باشید، سپس به آرامی غذاهای نرم را در رژیم غذایی خود بگنجانید. اکثر مردم تقریباً بلافاصله پس از جراحی تسکین را تجربه می کنند و مطالعات نشان می دهد که اکثریت آنها یک دهه بعد همچنان تسکین علائم را تجربه می کنند.
فوندوپلیکاسیون
بسیاری از افراد پس از میوتومی هلر به بیماری رفلاکس معده یا GERD مبتلا می شوند. از آنجایی که این روش اسفنکتر تحتانی مری را شل می کند، ممکن است به اسید معده اجازه دهد تا به سمت عقب به مری حرکت کند. به همین دلیل، جراح ممکن است یک روش اضافی برای جراحی آشالازی به نام فوندوپلیکاسیون را در طول میوتومی هلر برای جلوگیری از علائم GERD توصیه کند.
در حین فوندوپلیکاسیون، جراح قسمت فوقانی معده به نام فوندوس را به دور پایین مری می‌پیچد تا دریچه را تقویت کند و از برگشت اسید معده به مری جلوگیری کند.
میوتومی آندوسکوپی دهانی
میوتومی اندوسکوپی دهانی که POEM نیز نامیده می شود، جدیدترین و کم تهاجمی ترین روش جراحی برای آشالازی شدید است. همچنین ممکن است موثرترین روش برای شل کردن اسفنکتر تحتانی مری و بهبود بلع باشد.
در طول این روش، متخصص گوارش یا جراح یک آندوسکوپ (یک لوله نازک و قابل انعطاف با یک دوربین در انتهای آن) از دهان و به داخل مری هدایت می کند. این به پزشک اجازه می دهد تا این روش را روی مانیتور کامپیوتر در اتاق عمل مشاهده کند. آندوسکوپ به یک چاقوی جراحی کوچک متصل می شود که برای انجام این روش استفاده می شود.
ابتدا پزشک برشی را در پوشش مری ایجاد می کند. سپس، او یک تونل بین پوشش مری و لایه ماهیچه ای ایجاد می کند. سپس عضله در بالا، روی و زیر اسفنکتر تحتانی مری به روشی بسیار شبیه به میوتومی هلر بریده می شود. پس از تکمیل میوتومی، پزشک برش داخلی را می بندد و آندوسکوپ را خارج می کند. این روش ممکن است تا سه ساعت طول بکشد.
اکثر مردم یک روز در بیمارستان می مانند. شایع ترین عارضه جانبی احتمالی این روش GERD است. در صورت لزوم، ممکن است بعداً فوندوپلیکاسیون انجام شود. پزشک ممکن است برای هر گونه ناراحتی دارو تجویز کند.
ازوفاژکتومی
ازوفاژکتومی شامل برداشتن قسمت پایینی مری و بازسازی آن با بخشی از معده یا کولون است. این یک عمل جراحی بزرگ است که به ندرت نیاز به انجام آن وجود دارد. این فقط برای افرادی که در مرحله پایانی آشالازی یا ناتوانی تقریباً کامل در غذا خوردن هستند توصیه می شود که علائم آنها به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد.
این روش را با استفاده از جراحی باز، که نیاز به برش در شکم و قفسه سینه دارد، یا با استفاده از لاپاراسکوپ که از طریق یک برش در شکم وارد می‌شود، انجام می‌دهند.
پس از اینکه جراح مری را بازسازی کرد، یک لوله تغذیه به نام لوله ژژنوستومی به روده کوچک وارد می شود تا تغذیه را تامین کند. هنگامی که پزشک شما تشخیص داد که می توانید دوباره شروع به غذا خوردن کنید، لوله را در طی یک ویزیت مطب خارج می کند. اکثر افراد می توانند سه یا چهار روز پس از جراحی غذا بخورند. افراد مبتلا به آشالازی شدیدتر ممکن است به لوله تغذیه برای شش تا هشت هفته نیاز داشته باشند.
ازوفاژکتومی باز نیاز به بستری شدن در بیمارستان از یک تا دو هفته دارد. افرادی که عمل لاپاراسکوپی انجام می دهند ممکن است زودتر به خانه بازگردند، معمولاً پس از چهار تا شش روز.
ممکن است یک لوله موقت به نام کاتتر در کنار قفسه سینه شما قرار داده شود تا به تخلیه مایعات کمک کند. قبل از بازگشت به خانه حذف می شود.
برای جلوگیری از عوارض، کارکنان بیمارستان به شما در انجام تمرینات تنفسی کمک می کنند. همچنین ممکن است برای جلوگیری از لخته شدن خون دارو دریافت کنید. متخصصان مدیریت درد ما ۲۴ ساعت شبانه روز در دسترس هستند تا به شما کمک کنند راحت باشید.
پس از خروج از بیمارستان، بسیاری از افراد ممکن است نیاز به خوردن غذاهای نرم داشته باشند و یک تا سه ساعت پس از صرف غذا برای چندین هفته در حالت ایستاده بمانند. بهبودی کامل می تواند تا شش ماه طول بکشد.
عوارض بعد از عمل آشالازی
عوارض در همه عمل ها ممکن است و میوتومی مری تفاوتی ندارد. عوارض مشترک برای میوتومی باز و لاپاراسکوپی عبارتند از :
خون ریزی
خوشبختانه خونریزی در حین یا بعد از این روش بسیار نادر است. در نتیجه، ما به طور معمول از بیماران نمی خواهیم قبل از جراحی خون خود را اهدا کنند. با این حال، اهدای خون خود به خود (اتولوگ) می تواند قبل از عمل انجام شود.
عفونت
عفونت ناشی از میوتومی مری می تواند در برش، در اندام دیگری مانند ریه ها یا در محل میوتومی رخ دهد. عفونت در محل برش و در محل دیگر پس از جراحی باز شایع تر از لاپاراسکوپی است، اما هنوز کاملا غیر معمول است.
سوراخ کردن. عفونت در محل میوتومی معمولاً مربوط به سوراخ شدن پوشش داخلی مری است. این ممکن است به یک عمل اضافی نیاز داشته باشد، اما اغلب با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
سایر عوارض
عوارض دیررس میوتومی شامل ایجاد فتق در محل برش، انسداد روده یا عود آشالازی است. ایجاد فتق و ایجاد انسداد روده بعدی هر دو به دنبال میوتومی باز شایع تر از لاپاراسکوپی هستند. فتق شایع تر است زیرا برش بزرگتر است. انسداد روده شایع تر است زیرا جراحی باز بافت اسکار (چسبندگی) بیشتری نسبت به جراحی لاپاراسکوپی ایجاد می کند. تقریباً ۹۰ درصد بیماران پس از جراحی نتایج خوب تا عالی دارند. در ۹۰ درصد از این بیماران به مدت طولانی حفظ می شود.
جراحی لاپاراسکوپی عوارض نادری در رابطه با شروع خود لاپاراسکوپی دارد. تقریباً از هر ۱۰۰۰ بیمار یک نفر با شروع لاپاراسکوپی به روده یا رگ خونی اصلی آسیب می‌بیند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است جراح نیاز داشته باشد که عمل را به یک عمل باز تبدیل کند تا مشکل را اصلاح کند.
این بروز را می توان با استفاده از تکنیکی به نام لاپاراسکوپی باز تقریباً به صفر رساند. در این روش به جای گذاشتن سوزن در شکم برای شروع لاپاراسکوپی، یک برش کوچک در زیر دید مستقیم روی شکم ایجاد می شود. ما همیشه از تکنیک باز استفاده می کنیم و تا به امروز مشکل خاصی با آن نداشته ایم.
