کولیت روده باعث تحریک و زخم (زخم های باز) در روده بزرگ می شود. این بیماری به گروهی از شرایط به نام بیماری التهابی روده (IBD) تعلق دارد. اغلب باعث اسهال همراه با خون، گرفتگی و فوریت می شود. گاهی اوقات این علائم می تواند فرد را در شب بیدار کند تا به دستشویی برود.
التهاب در کولیت روده معمولاً از رکتوم که نزدیک مقعد است (جایی که مدفوع از بدن شما خارج می شود) شروع می شود. التهاب می تواند گسترش یابد و قسمتی از روده بزرگ یا کل آن را تحت تاثیر قرار دهد. هنگامی که التهاب در رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ رخ می دهد به آن پروکتیت اولسراتیو می گویند. اگر کل روده بزرگ تحت تأثیر قرار گیرد پانکولیت نامیده می شود. اگر فقط سمت چپ روده بزرگ تحت تأثیر قرار گیرد، کولیت محدود یا دیستال نامیده می شود.
شدت کولیت روده به میزان التهاب و محل آن بستگی دارد. هر کس کمی متفاوت است. ممکن است التهاب شدید در رکتوم (ناحیه کوچک) یا التهاب بسیار خفیف در کل روده بزرگ (منطقه بزرگ) داشته باشید.
اگر کولیت روده دارید، ممکن است متوجه الگویی از شعله ور شدن شوید، زمانی که علائم بدتر هستند. در طول دوره بهبودی، ممکن است علائم کمی داشته باشید. هدف از درمان این است که تا زمانی که ممکن است (سالها) در حالت بهبودی باقی بمانید.
حدود نیمی از افرادی که مبتلا به کولیت روده تشخیص داده شده اند، علائم خفیفی دارند. برخی دیگر از تب های مکرر، اسهال خونی، حالت تهوع و کرامپ های شدید شکمی رنج می برند. کولیت روده همچنین ممکن است باعث مشکلاتی مانند آرتریت، التهاب چشم، بیماری های کبد و پوکی استخوان شود. مشخص نیست که چرا این مشکلات در خارج از روده بزرگ رخ می دهد. دانشمندان فکر می کنند که این عوارض ممکن است نتیجه التهاب ناشی از سیستم ایمنی باشد. برخی از این مشکلات با درمان از بین می روند.
این بیماری مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد و به نظر می رسد که در خانواده ها دیده می شود، با گزارش هایی مبنی بر اینکه تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو یکی از اعضای خانواده یا خویشاوندان مبتلا به کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون دارند. علاوه بر این، حدود ۲۰ درصد از بیماران قبل از ۲۰ سالگی تشخیص داده می شوند و می تواند در کودکان تا دو سالگی نیز رخ دهد.
چه کسانی به کولیت روده مبتلا می شوند؟
هر فردی در هر سنی، از جمله کودکان خردسال، ممکن است به کولیت روده مبتلا شود. شانس شما برای دریافت آن کمی بیشتر است اگر :
یک خویشاوند نزدیک مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) داشته باشید.
بین ۱۵ تا ۳۰ سال یا بیشتر از ۶۰ سال سن دارند.
از رژیم غذایی پرچرب استفاده کنید.
از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن استفاده کنید.
چه چیزی باعث کولیت روده می شود؟
محققان فکر می کنند که علت کولیت روده پیچیده است و عوامل زیادی را شامل می شود. آنها فکر می کنند که احتمالاً نتیجه یک پاسخ ایمنی بیش فعال است. وظیفه سیستم ایمنی محافظت از بدن در برابر میکروب ها و سایر مواد خطرناک است. اما گاهی اوقات سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به بدن شما حمله می کند که باعث التهاب و آسیب بافتی می شود.
علائم کولیت روده چیست؟
علائم اغلب با گذشت زمان بدتر می شوند. در ابتدا ممکن است متوجه شوید :
اسهال یا اجابت مزاج فوری.
گرفتگی شکم.
خستگی.
حالت تهوع.
کاهش وزن.
کم خونی (کاهش تعداد گلبول های قرمز).
بعداً ممکن است داشته باشید :
خون، مخاط یا چرک در حرکات روده.
گرفتگی شدید.
تب.
بثورات پوستی.
زخم های دهان.
درد مفاصل.
قرمزی چشم.
بیماری کبد.
از دست دادن مایعات و مواد مغذی.
علائم در کولیت روده کودکان مشابه است و همچنین ممکن است شامل تاخیر یا رشد ضعیف باشد. برخی از علائم در کودکان می تواند شرایط دیگر را تقلید کند، بنابراین مهم است که همه علائم را به پزشک اطفال خود گزارش دهید.
کولیت روده چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص کولیت روده در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما باید سایر بیماری ها را رد کند. پس از یک معاینه فیزیکی، ارائه دهنده شما ممکن است دستور دهد:
آزمایش خون
خون شما می تواند علائم عفونت یا کم خونی را نشان دهد. کم خونی سطح پایین آهن در خون شما است. این می تواند به معنای خونریزی در روده بزرگ یا راست روده باشد.
نمونه های مدفوع
علائم عفونت، انگل ها (ارگانیسم های کوچکی که می توانند در بدن فرد زندگی کنند) و التهاب می توانند در مدفوع شما ظاهر شوند.
آزمایشات تصویربرداری
ممکن است پزشک شما به تصویری از روده بزرگ و راست روده نیاز داشته باشد. ممکن است آزمایشاتی از جمله اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) انجام دهید.
آزمایشات آندوسکوپی
آندوسکوپ یک لوله نازک و قابل انعطاف با دوربین کوچکی است. پزشکان متخصص می توانند آندوسکوپ را از طریق مقعد وارد کنند تا سلامت رکتوم و روده بزرگ را بررسی کنند. تست های رایج آندوسکوپی شامل کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی است.
کولیت روده چگونه درمان می شود؟
هیچ درمانی برای کولیت روده وجود ندارد، اما درمان ها می توانند التهاب را آرام کنند، به شما کمک کنند احساس بهتری داشته باشید و به فعالیت های روزانه خود بازگردید. درمان نیز به شدت و فرد بستگی دارد، بنابراین درمان به نیازهای هر فرد بستگی دارد. معمولاً ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بیماری را با داروها مدیریت می کنند. اگر آزمایش‌های شما عفونت‌هایی را نشان دهد که مشکلاتی را ایجاد می‌کنند، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما آن شرایط زمینه‌ای را درمان می‌کند و بررسی می‌کند که آیا کمک می‌کند یا خیر.
هدف دارو القا و حفظ بهبودی و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از انواع مختلفی از داروها برای آرام کردن التهاب در روده بزرگ شما استفاده می کنند. کاهش تورم و تحریک به بافت اجازه می دهد تا بهبود یابد. همچنین می تواند علائم شما را تسکین دهد تا درد کمتر و اسهال کمتری داشته باشید.
برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، ارائه دهنده شما ممکن است توصیه کند:
آمینوسالیسیلات ها : برای کولیت اولسراتیو خفیف تا متوسط، پزشک ممکن است سولفاسالازین (Azulfidine®) را تجویز کند. اگر به سولفا حساسیت دارید، به ارائه دهنده خود اطلاع دهید. او می تواند به جای آن یک آمینوسالیسیلات بدون سولفا، مانند مسالامین تجویز کند. داروها هم به شکل قرص و هم به شکل تنقیه یا شیاف هستند که بهتر می توانند به التهاب در پایین روده بزرگ یا راست روده برسند.
کورتیکواستروئیدها : اگر شکل شدید کولیت اولسراتیو دارید، ممکن است به کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون (Deltasone®) یا بودزونید (Entocort® EC، Uceris®) نیاز داشته باشید. از آنجایی که کورتیکواستروئیدها عوارض جانبی جدی دارند، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آنها را فقط برای استفاده کوتاه مدت توصیه می کنند. داروهای دیگری برای کمک به حفظ بهبودی استفاده خواهد شد.
تعدیل کننده های ایمنی : ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک تعدیل کننده ایمنی را توصیه کند. این داروها شامل ۶- مرکاپتوپورین (Purixan®، Purinethol®)، آزاتیوپرین (Azasan® و Imuran®) یا متوترکسات (Trexall®) است. این داروها به آرام کردن سیستم ایمنی بیش فعال کمک می کنند.
بیولوژیک ها : بیولوژیک ها کولیت اولسراتیو متوسط تا شدید را با هدف قرار دادن بخش هایی از سیستم ایمنی برای آرام کردن آن درمان می کنند.
مهارکننده های ژانوس کیناز (JAK) : داروهایی مانند توفاسیتینیب (Xeljanz®) یکی از آنزیم های بدن شما (مواد شیمیایی) را از تحریک التهاب جلوگیری می کند.
برای کودکان و نوجوانان، داروهای مشابهی تجویز می شود. علاوه بر داروها، برخی از پزشکان همچنین توصیه می کنند که کودکان برای دریافت مواد مغذی مورد نیاز برای سلامتی و رشد، ویتامین هایی مصرف کنند که ممکن است به دلیل اثرات بیماری بر روده، از طریق غذا دریافت نکرده باشند.
آیا می توانم برای کولیت عمل جراحی انجام دهم؟
اگر داروها مؤثر نیستند یا عوارضی مانند خونریزی یا رشد غیرطبیعی دارید، جراحی یک گزینه است. ممکن است ضایعات پیش سرطانی یا رشدهایی ایجاد کنید که می توانند به سرطان کولورکتال تبدیل شوند. پزشک می تواند این ضایعات را با جراحی (کولکتومی) یا در طول کولونوسکوپی از بین ببرد.
تحقیقات نشان می دهد که حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو در طول زندگی خود نیاز به جراحی دارند. حدود ۲۰ درصد از کودکان مبتلا به کولیت اولسراتیو در دوران کودکی خود به جراحی نیاز خواهند داشت.
ایا کولیت روده تبدیل به سرطان می شود؟
ابتلا به کولیت اولسراتیو به معنای ابتلا به سرطان روده بزرگ نیست، اما خطر ابتلا را افزایش می دهد. کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی مزمن روده است که پوشش رکتوم و روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند به راست روده محدود شود یا در کل روده بزرگ گسترش یابد.
منبع : my.clevelandclinic
