مسافرت با دیابت + در مواقع اضطراری چه باید کرد

ابتلا به دیابت هرگز نباید شما را زمینگیر کند. تا زمانی که با دقت برنامه‌ریزی می‌کنید، چمدان هایتان را متفکرانه جمع‌آوری می‌کنید، و اگر به خارج از کشور یا کشور دیگری می‌روید یا برای مدت طولانی نمی‌روید، با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید که برای همه موارد احتمالی آماده هستید. می توانید با خیال راحت مسافرت با دیابت انجام دهید.

چه چیزی هایی را برداریم

در اختیار داشتن این موارد به شما آرامش می دهد و در صورت وقوع اتفاق غیر منتظره احساس آمادگی می کنید.

گلوکز متر : در حالت ایده آل، گلوکز متر شما همیشه همراه شما باشد، حتی اگر فقط به فروشگاه مواد غذایی می روید. به ویژه مهم است که قبل از عزیمت به فرودگاه یا سفر طولانی جاده ای، چک کنید و دوباره بررسی کنید که مال خود را دارید.

داروهای خوراکی دیابت : قرص های خود را بسته بندی کنید تا یک دوز را از دست ندهید.

پمپ انسولین : اگر به پمپ انسولین برای تنظیم قند خون خود متکی هستید، حتما آن را همراه خود داشته باشید.

باتری اضافی برای گلوکز متر (و پمپ انسولین اگر از آن استفاده می کنید) : باتری های گلوکز متر بر اساس سازنده متفاوت هستند. مطمئن شوید که می دانید به کدام نوع نیاز دارید و قطعات یدکی را در کیت تست خود نگه دارید.

انسولین : اگر به آب و هوای گرم می روید، یک کیسه عایق بندی شده با بسته های سرد بسته بندی کنید تا انسولین خود را خنک نگه دارید.

سرنگ‌ها (یا سایر دستگاه‌های تحویل انسولین) : تعداد سرنگ‌هایی را که در یک روز استفاده می‌کنید محاسبه کنید، آن را در تعداد روزهایی که دور خواهید بود ضرب کنید و حداقل آن تعداد را بسته‌بندی کنید – ترجیحاً بیشتر.

نوارهای تست : همیشه مقدار کافی از نوارهای تست را همراه خود داشته باشید تا در صورت نیاز به انجام آزمایش‌ها بیشتر از حد انتظارتان باشد.

دستگاه لنس و لنست : حداقل تعداد لنست مورد نیاز برای یک روز کامل آزمایش را همراه داشته باشید. ترجیحاً از استفاده مجدد از لانست خودداری کنید زیرا پس از یک بار استفاده دیگر استریل نمی شود و کسل کننده تر است که باعث افزایش ناراحتی می شود.

نوارهای کتونی : حتی اگر به ندرت از آنها استفاده می کنید، خوب است که همیشه در دست داشته باشید. نوارهای بسته بندی شده با فویل بیشترین ماندگاری را دارند.

کیت اضطراری گلوکاگون : گلوکاگون در مواقع اضطراری زمانی که قند خون آنقدر پایین می آید که شما بیهوش هستید یا نمی توانید قورت دهید استفاده می شود. نحوه استفاده از آن را بیاموزید، به نزدیکانتان بیاموزید که چگونه و چه زمانی از آن استفاده کنند و بدون آن از خانه خارج نشوید.

گلوکز سریع الاثر : در صورت بروز واکنش قند خون پایین، همیشه باید مقدار کمی از گلوکز سریع الاثر را همراه خود داشته باشید. قرص های گلوکز و ژل های گلوکز برای این منظور خاص در دسترس هستند. می‌توانید آن‌ها را در کیف، جیب کت، کیف یا کیت تست گلوکز نگه دارید.

تنقلات : کراکر کره بادام زمینی، یک جعبه آب میوه یا یک کیسه سس سیب نیز می تواند برای درمان قند خون پایین مفید باشد.

شناسه پزشکی : پوشیدن نوعی شناسنامه که به پرسنل اورژانس نشان می دهد که شما دیابت دارید، ایده خوبی است. اگر در تصادف هستید یا بیهوش هستید، این به پزشکان هشدار می دهد که فوراً به نیازهای دیابت شما رسیدگی کنند. رایج ترین انواع شناسنامه، دستبند و آویز است، اما ممکن است بخواهید یک کارت شناسایی پزشکی برای نگهداری در کیف پول خود دریافت کنید که نشان می دهد دیابت دارید.

تاریخچه سلامت : برای مسافرت با دیابت در زمان طولانی، عاقلانه است که یک کپی از تاریخچه سلامت خود را همراه داشته باشید. یک سابقه اولیه شامل شرایط شناخته شده (از جمله دیابت نوع ۱)، آلرژی ها، داروهایی که مصرف می کنید (شامل ویتامین ها و مکمل های گیاهی)، اطلاعات تماس اضطراری، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و اطلاعات تماس آنها می باشد. اکنون می‌توانید این اطلاعات را با استفاده از برنامه‌ای که به شما امکان می‌دهد شناسه پزشکی اورژانسی را در تلفن خود برای اولین پاسخ دهندگان ذخیره کنید، مانند برنامه Health که در iOS است، یا شناسه پزشکی که به صورت رایگان از طریق فروشگاه Google Play در دسترس است، در تلفن خود ذخیره کنید. این اطلاعات را حداقل یک بار در سال به روز کنید.

چگونه لوازم خود را بسته بندی کنیم

برای مسافرت با دیابت اطمینان حاصل کنید که حداقل دو برابر مقدار انسولین، داروی خوراکی، نوار تست قند، و لانست یا سایر لوازم آزمایشی که فکر می کنید برای سفر یا زندگی روزانه خود به آن نیاز دارید، داشته باشید. یک کیف حمل کوچک برای قرار دادن تمام لوازم دیابت خود تعیین کنید و سپس بسته به چیزی که در آن روز استفاده می کنید، آن را از کیسه ای به کیف دیگر منتقل کنید.

لوازم روزانه دیابت خود را در محیطی که دما کنترل نمی شود، مانند ماشین خود، ذخیره نکنید. نوسانات بین سرما و گرما می تواند بر کیفیت لوازم شما تأثیر بگذارد و شما نمی خواهید آنها را هدر دهید.

یک ویال باز انسولین و داروهای دیابت معمولاً نیازی به نگهداری در یخچال ندارند، اما باید نسبتاً خنک نگهداری شوند. یک کیسه پلاستیکی زیپ دار برای این منظور به خوبی کار می کند، یا کیسه های مسافرتی عایق بندی شده زیادی برای خنک نگه داشتن انبار شما وجود دارد.

اگر با هواپیما سفر می کنید، حداقل نیمی از این وسایل را در کیف دستی خود نگه دارید. مطمئن شوید که برچسب های داروها را برای عبور از امنیت فرودگاه، به ویژه برای هر مایعی، دست نخورده نگه دارید.

قبل از مسافرت با دیابت

اگر به یک سفر طولانی‌تر می‌روید یا به جایی می‌روید که دور از دسترس مراقبت‌های پزشکی استاندارد هستید، قبل از عزیمت به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود مراجعه کنید. چک کردن با تیم مراقبتی خود قبل از خروج به شما ایده ای از کنترل فعلی گلوکز خود می دهد، به شما فرصتی می دهد تا هر گونه ایمن سازی لازم را دریافت کنید، نسخه ها را دوباره پر کنید و در صورت لزوم با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد یک طرح اضطراری صحبت کنید.

اگر از مناطق زمانی عبور می کنید، از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید که به شما کمک کند تا زمان تزریق انسولین یا دوزهای قرص خود را برنامه ریزی کنید تا کنترل سطح گلوکز خود را از دست ندهید.

در مواقع اضطراری چه باید کرد

در یک دوره کاهش قند خون (هیپوگلیسمی)، به سرعت کربوهیدرات های سریع الاثر یا قرص گلوکز مصرف کنید، سپس هر ۱۵ دقیقه یکبار آزمایش قند خون خود را ادامه دهید تا به سطح طبیعی خود برسد.

اگر با گروهی از افرادی که نمی‌شناسید سفر می‌کنید (مثلاً در یک تور شرکت می‌کنید) و یکی از اعضای خانواده یا دوستی با خود ندارید، به مسئول یا حداقل چند نفر از همراهان خود اطلاع دهید. شما مبتلا به دیابت هستید و اگر سطح گلوکز شما به حدی کاهش یابد که نتوانید از خود مراقبت کنید، ممکن است به نظر برسد.

منبع : verywellhealth