شکستگی استخوان ؛ علت، علائم و درمان

شکستگی استخوان زمانی اتفاق می‌افتد که نیرویی که به استخوان وارد می‌شود، قوی‌تر از آن باشد که استخوان می‌تواند تحمل کند. این امر ساختار و استحکام استخوان را مختل می کند و منجر به درد، از دست دادن عملکرد و گاهی خونریزی و آسیب در اطراف محل می شود.

اسکلت ما از استخوان تشکیل شده است. استخوان ها نوعی بافت همبند هستند که با کلسیم و سلول های استخوانی تقویت شده اند. استخوان ها دارای مرکز نرم تری به نام مغز هستند که در آن سلول های خونی ساخته می شوند. وظایف اصلی اسکلت ما حمایت از بدن، امکان حرکت و محافظت از اندام های داخلی است.

انواع مختلفی از شکستگی استخوان وجود دارد. برخی از آنها بسته به قدرت و جهت نیرو، استخوان خاص درگیر و سن و سلامت عمومی فرد، شدیدتر از سایرین هستند. شکستگی های شایع شامل مچ دست، مچ پا و لگن است. شکستگی لگن اغلب در افراد مسن رخ می دهد.

استخوان های شکسته بسته به سن و سلامت فرد و نوع، حدود چهار تا هشت هفته طول می کشد تا بهبود یابند.

علت شکستگی استخوان

علت شکستگی می تواند شامل موارد زیر باشد :

حوادث آسیب زا مانند آسیب های ورزشی، تصادفات وسیله نقلیه و سقوط
شرایطی مانند پوکی استخوان و برخی از انواع سرطان که باعث می‌شود استخوان‌ها راحت‌تر شکسته شوند، به این معنی که حتی ضربه‌های جزئی و زمین خوردن می‌تواند جدی شود.

علائم شکستگی استخوان

شکستگی ها با سایر آسیب های اسکلت مانند دررفتگی متفاوت است، اگرچه در برخی موارد تشخیص آنها از هم سخت است. گاهی اوقات ممکن است یک فرد بیش از یک نوع آسیب داشته باشد. اگر شک دارید، آسیب را طوری رفتار کنید که انگار یک شکستگی است.

علائم شکستگی به استخوان خاص و شدت آسیب بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد
تورم
کبودی
بدشکلی
ناتوانی در استفاده از اندام.

انواع شکستگی استخوان

انواع مختلف شکستگی عبارتند از :

شکستگی بسته (ساده)، استخوان شکسته پوست را سوراخ نکرده است.

شکستگی باز ( مرکب )، استخوان شکسته از طریق پوست بیرون می زند یا زخمی به محل شکستگی منتهی می شود. احتمال عفونت و خونریزی خارجی بیشتر است.

شکستگی گرین استیک، یک ترک کوچک و باریک در استخوان. این می تواند در کودکان رخ دهد، زیرا استخوان های آنها نسبت به استخوان های بزرگسالان انعطاف پذیرتر است.

شکستگی خط مو، شایع ترین شکل شکستگی استرس است که اغلب در پا یا ساق پا در نتیجه استرس مکرر ناشی از فعالیت هایی مانند دویدن یا دویدن ایجاد می شود.

شکستگی پیچیده، ساختارهای اطراف شکستگی آسیب دیده اند. ممکن است به وریدها، شریان‌ها یا اعصاب آسیب وارد شود و همچنین ممکن است آسیبی به پوشش استخوان (پریوستوم) وارد شود.

شکستگی خرد شده، استخوان به قطعات کوچک خرد می شود. این نوع شکستگی پیچیده دیرتر بهبود می یابد.

شکستگی بیرون زدگی، ماهیچه ها با تاندون ها، نوعی بافت همبند، به استخوان متصل می شوند. انقباضات قوی عضلانی می تواند تاندون را آزاد کند و تکه های استخوان را بیرون بکشد. این نوع شکستگی بیشتر در مفاصل زانو و شانه دیده می شود.

شکستگی فشاری، زمانی اتفاق می‌افتد که دو استخوان به یکدیگر فشار می‌آورند. استخوان های ستون فقرات که مهره نامیده می شوند می توانند این نوع شکستگی را داشته باشند. افراد مسن، به ویژه افراد مبتلا به پوکی استخوان، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

همه شکستگی ها مربوط به دست یا پای فرد نیست. ضربه به سر، قفسه سینه، ستون فقرات یا لگن می تواند باعث شکستگی استخوان هایی مانند جمجمه و دنده ها شود. مدیریت برخی از این شکستگی‌ها تنها با استفاده از اصول کمک‌های اولیه می‌تواند بسیار دشوار باشد، زیرا ممکن است آسیب‌های تهدید کننده زندگی را نشان دهند. اگر به این نوع شکستگی مشکوک هستید، همیشه به دنبال کمک اضطراری باشید.

عوارض شکستگی استخوان

سایر مشکلات ناشی از شکستگی استخوان می تواند شامل موارد زیر باشد :

از دست دادن خون.

صدمات به اندام ها، بافت ها یا ساختارهای اطراف. به عنوان مثال مغز می تواند در اثر شکستگی جمجمه آسیب ببیند. در صورت شکستن دنده ممکن است اندام های قفسه سینه آسیب ببینند.

توقف رشد استخوان، اگر استخوان بلند کودک در نزدیکی مفصلی که صفحات رشد در آن قرار دارند بشکند.

تشخیص و درمان شکستگی استخوان

پزشکان می توانند شکستگی استخوان را با اشعه ایکس تشخیص دهند. آنها همچنین ممکن است از سی تی اسکن  و اسکن MRI استفاده کنند.

استخوان های شکسته به خودی خود بهبود می یابند. هدف از درمان پزشکی اطمینان از قرار گرفتن صحیح قطعات استخوانی است. استخوان نیاز به بازیابی کامل از نظر قدرت، حرکت و حساسیت دارد. برخی از شکستگی های پیچیده ممکن است نیاز به جراحی یا کشش جراحی (یا هر دو) داشته باشند.

بسته به محل شکستگی و شدت آن، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آتل، برای توقف حرکت اندام شکسته
بریس، برای حمایت از استخوان
گچ، برای ایجاد حمایت و بی حرکت کردن استخوان
کشش، یک گزینه کمتر رایج
میله ها یا صفحات فلزی با جراحی، برای نگه داشتن قطعات استخوان در کنار هم

روش عمل برای شکستگی استخوان

گچ گیری ساخته شده از گچ پاریس یکی از رایج ترین روش های بی حرکت کردن اندام است. این قالب از گچ تهیه می شود که با اضافه کردن آب سفت می شود. بسته به محل و شدت شکستگی، مراحل عمل می تواند شامل موارد زیر باشد :

شکستگی های بسته یا ساده : انتهای استخوان شکسته در یک ردیف قرار گرفته و در جای خود نگه داشته می شوند. اندام به طور کامل بانداژ می شود، سپس گچ مرطوب اعمال می شود. گاهی اوقات، پس از خشک شدن گچ، گچ به دو قسمت تقسیم می‌شود و دو نیمه از بیرون دوباره بانداژ می‌شوند. این اجازه می دهد تا برای هر تورمی که ممکن است رخ دهد.

شکستگی‌های باز یا مرکب : این شکستگی‌ها در اتاق عمل کاملاً تمیز می‌شوند تا مواد زائد را قبل از قرار گرفتن از بین ببرند، زیرا استخوان شکسته در معرض هوای آزاد ممکن است عفونی شود.

استخوان های بلند : استخوان های بلند مانند استخوان ران (فمور) به سختی در یک راستا قرار می گیرند. در بزرگسالان، اغلب با نیلینگ داخلی درمان می شوند. یک کودک ممکن است برای چند روز قبل از قرار دادن استخوان در گچ نیاز به کشش داشته باشد. هنگامی که دو انتهای استخوان شروع به نشان دادن علائم بهبودی می کنند، ساق و مفصل ران در گچ پاریس بی حرکت می شوند. در موارد دیگر، پین‌ها در بالا و زیر شکستگی وارد می‌شوند و به یک قاب خارجی یا فیکساتور ثابت می‌شوند. این کار تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.شز

کمک های اولیه برای شکستگی استخوان

مراقبت های اولیه خوب از شکستگی ها همیشه مهم است. حرکت دادن استخوان های شکسته می تواند درد و خونریزی را افزایش دهد و به بافت های اطراف آسیب آسیب برساند. این می تواند منجر به عوارضی در ترمیم و بهبود آسیب بعدا شود.

کمک های اولیه برای شکستگی شامل بی حرکت کردن (محدود کردن حرکت) ناحیه آسیب دیده است. برای این کار می توان از آتل استفاده کرد. هرگونه خونریزی خارجی را کنترل کنید. شکستگی های پیچیده که در آن اندام بسیار تغییر شکل داده است ممکن است نیاز به تراز مجدد قبل از آتل بندی داشته باشد، فقط امدادگران یا کادر پزشکی باید این کار را انجام دهند.

شکستگی های سر یا بدن مانند جمجمه، دنده ها و لگن همگی جدی هستند و باید توسط امدادگران مدیریت شوند.

اگر به شکستگی استخوان مشکوک هستید، باید :

فرد را بی حرکت نگه دارید، او را حرکت ندهید مگر اینکه خطری فوری وجود داشته باشد، به خصوص اگر مشکوک به شکستگی جمجمه، ستون فقرات، دنده ها، لگن یا قسمت بالای ساق هستید.

ابتدا به هر زخم خونریزی دهنده توجه کنید. با فشار دادن محکم روی محل با یک پانسمان تمیز، خونریزی را متوقف کنید. اگر استخوانی بیرون زده است، اطراف لبه های زخم را فشار دهید.

اگر خونریزی کنترل شد، زخم را با یک پانسمان تمیز پوشانید.

هرگز سعی نکنید استخوان های شکسته را صاف کنید.

برای شکستگی اندام، حمایت و راحتی مانند بالش زیر ساق پا یا ساعد فراهم کنید. با این حال، باعث درد بیشتر یا حرکت غیر ضروری استخوان شکسته نشوید

برای حمایت از اندام از آتل استفاده کنید. آتل ها نباید به صورت حرفه ای ساخته شوند. اقلامی مانند تخته های چوبی و مجلات تا شده می توانند برای برخی از شکستگی ها موثر باشند. باید اندام بالا و پایین شکستگی را بی حرکت کنید.

برای حمایت از شکستگی استخوان بازو یا ترقوه از بند استفاده کنید.

در صورت امکان ناحیه شکسته را بالا بیاورید و از کیسه سرد برای کاهش تورم و درد استفاده کنید.

در صورت نیاز به جراحی، فرد را از خوردن یا آشامیدن تا زمانی که توسط پزشک معاینه شود، خودداری کنید.

در مواقع اضطراری، با ۱۱۵ تماس بگیرید.

تفاوت شکستگی و ترک استخوان

این اصطلاحات در واقع قابل تعویض هستند و هر دو به استخوانی اشاره دارند که اغلب در اثر نیروی بیش از حد شکسته شده است. ممکن است پزشک شما از اصطلاح شکستگی استفاده کند. صادقانه بگویم، اصطلاح شکستگی بیشتر به نظر “حرفه ای” است.