شوره سر یک بیماری پوستی بسیار شایع است که شامل پوسته پوسته شدن پوست، خارش و قرمزی خفیف پوست سر است.
انواع شوره سر
انواع شوره شامل :
شوره مربوط به پوست خشک : این شایع ترین نوع است که معمولاً در ماه های زمستان (به دلیل هوای سرد و خشک) رخ می دهد و با استفاده از آب داغ برای شامپو کردن مو (که پوست سر را خشک می کند) مرتبط است.
شوره سر مرتبط با روغن : این شوره از تجمع سبوم (روغن) روی پوست سر ایجاد می شود. این روغن میتواند سلولهای مرده پوست سر را همراه با روغن جمع کند و پوستههای خارشدار ایجاد کند.
شوره سر مرتبط با مخمر : این امر توسط مخمر مالاسزیا ایجاد می شود که نوعی قارچ است که روی روغن اضافی زندگی می کند. این محصول فرعی تولید میکند که باعث میشود سلولهای پوست به هم بچسبند، که علت ایجاد پوستههای سفید در شوره سر است.
علائم شوره سر
اغلب اولین علامتی که نشان می دهد یک فرد شوره دارد، ظاهر شدن پوسته های سفید پوست مرده روی مو یا شانه ها و همچنین خارش پوست سر است. سایر علائم بسته به نوع می تواند متفاوت باشد.
علائم شوره سر ممکن است شامل موارد زیر باشد :
پوست خشک و پوسته پوسته که با سرد شدن هوا بدتر می شود.
خارش پوست سر.
پوست زرد مایل به سفید روی پوست سر، مو، ابرو، ریش یا سبیل پوسته پوسته می شود.
شعله ور شدن در فصول سرد، خشک و در دوره های استرس رخ می دهد.
قرمزی خفیف در ناحیه آسیب دیده.
چرب شدن پوست روی سر.
علت شوره سر
اگرچه علت دقیق شوره سر به خوبی شناخته نشده است، برخی از متخصصان حدس میزنند که این شوره در نتیجه چربی زیاد (سبوم) از غدد چربی است. غدد چربی در فولیکولهای مو قرار دارند و چربی را تولید میکنند. ماده مومی شکل که پوست و مو را روان می کند به نام سبوم.
نوعی قارچ به نام مخمر مالاسزیا نیز ممکن است در ایجاد شوره سر موثر باشد زیرا این مخمر در سبوم رشد می کند.
خطرات
عواملی که خطر ابتلا به شوره سر را افزایش می دهند عبارتند از :
داشتن مو و پوست بیش از حد چرب روی پوست سر
داشتن یک سن خاص (افراد از جوانی تا میانسالی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شوره سر نسبت به افراد مسن هستند)
داشتن یک وضعیت سلامتی که باعث نقص سیستم ایمنی می شود، مانند سرطان، پیوند عضو یا HIV/AIDS
داشتن یک بیماری عصبی (مانند بیماری پارکینسون)
مرد بودن (برخی از مطالعات نشان می دهد که شیوع در مردان بیشتر از زنان است)
فشار
کمبود خواب
تشخیص شوره سر
شوره سر معمولاً با شرح حال و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. معمولاً هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص لازم نیست، اما ممکن است بیوپسی پوست برای رد سایر شرایط انجام شود.
درمان شوره سر
شوره سر در نوجوانی و بزرگسالان قابل درمان نیست. درمان با هدف کاهش علائم و به حداقل رساندن علائم قابل مشاهده این اختلال (مانند قرمزی و خارش) و جلوگیری از شعله ور شدن سر انجام می شود. درمان بستگی به نوع و شدت شوره سر دارد.
شوره های خفیف را معمولاً می توان با یک شامپوی ملایم درمان کرد. شامپو زدن روزانه می تواند چربی پوست سر را کاهش دهد و از تجمع سلول های مرده پوست جلوگیری کند.
شوره سر متوسط معمولاً با شامپو دون نسخه قابل درمان است.
انواع شامپوهای ضد شوره دارویی عبارتند از :
شامپوهای سلنیوم سولفید : این شامپوها به کاهش سرعت مرگ سلولی پوست (کاهش تجمع سلول های مرده) کمک می کنند. آنها همچنین ممکن است به کاهش قارچی که می تواند به شوره سر کمک کند.
شامپوهای زینک پیریتیون : این شامپوها روی کاهش قارچی که می تواند به شوره سر کمک کند، کار می کند.
شامپوهای اسید سالیسیلیک : این شامپوها به از بین بردن پوسته های پوست کمک می کنند، اما همچنین باعث خشکی می شوند که می تواند منجر به پوسته پوسته شدن بیشتر شود.
شامپوهای کتوکونازول : اینها شامپوهای ضد قارچ هستند (در حالی که بدون نسخه در دسترس هستند، اما در موارد شدید شوره سر می توان دوزهای قوی تری را توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تجویز کرد).
شامپوهای بر پایه قطران : این نوع شامپو از قطران زغال سنگ تهیه می شود. همچنین سرعت مرگ سلول های پوست را کاهش می دهد و حضور پوسته های پوستی حاصل را کاهش می دهد. شامپوهای بر پایه قیر می توانند باعث تغییر رنگ موهای بلوند یا سفید شوند. این نوع شامپوهای دارویی همچنین می توانند پوست سر را نسبت به نور خورشید حساس تر کنند.
این شامپوهای دارویی اغلب برای اولین بار برای استفاده روزانه توصیه می شوند. هنگامی که شوره سر کنترل شد، این شامپوها اغلب می توانند فقط یک یا دو بار در هفته استفاده شوند.
اگر شامپوهای بدون نسخه علائم شوره سر شما را کاهش ندادند، در مورد استفاده احتمالی از شامپوهای تجویزی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
سوالات متداول
شوره سر که به عنوان درماتیت سبورئیک نیز شناخته می شود، یک بیماری پوستی است که باعث می شود لایه بالایی پوست خیلی سریع ریزش کند. این ریزش پوست سر خشک، پوسته پوسته و خارش دار ایجاد می کند.
در بیشتر موارد، شوره سر مستقیماً باعث ریزش مو نمی شود. با این حال، خارش ناشی از آن می تواند منجر به خاراندن شود. این می تواند به فولیکول های مو آسیب برساند و منجر به ریزش مو شود، اگرچه طاسی کامل نیست.
شوره سر یک بیماری شایع است که باعث پوسته پوسته شدن پوست سر می شود که مسری نیست.
این امکان وجود دارد که این شرایط باعث ایجاد آکنه روی پوست شما شود. از آنجایی که شوره سر منافذ شما را می بندد و جوش به دلیل مسدود شدن منافذ ناشی از تجمع چربی و سلول های مرده پوست ایجاد می شود می تواند منجر به ایجاد جوش های روی پوست شما شود.
معمولا شوره سر و درماتیت سبورئیک باعث سفیدی مو نمی شوند. با این حال، مشکلاتی در پوست سر وجود دارد که می تواند به آن کمک کند. پوست سر خشک به خودی خود باعث ایجاد موهای خاکستری نمی شود، اما برخی از عواملی که باعث خشکی پوست سر می شوند نیز می توانند با از بین رفتن رنگدانه مرتبط باشند.
شوره سر ممکن است ناشی از عوامل زیادی باشد که یکی از آنها رژیم غذایی فاقد مواد مغذی است. به عنوان مثال، سطوح پایین خون روی، نیاسین (ویتامین B3)، ریبوفلاوین (ویتامین B2) و پیریدوکسین (ویتامین B6) هر کدام ممکن است نقش داشته باشند. آیا شوره سر باعث خارش میشود؟
آیا شوره سر باعث ریزش مو میشود؟
آیا شوره سر قابل انتقال است؟
آیا شوره سر باعث جوش میشود؟
آیا شوره سر باعث سفیدی مو میشود؟
شوره سر از کمبود چه ویتامینی است؟