سندرم روده تحریک پذیر که باعث افزایش اسهال می شود اغلب IBS-D نامیده می شود. اگر IBS-D دارید، درد شکم و سایر علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS ) به همراه اجابت مزاج مکرر دارید. ممکن است مدفوع شما شل باشد، البته نه همیشه. همچنین ممکن است هوس های ناگهانی برای استفاده از حمام داشته باشید.
اگرچه درمانی برای سندرم روده تحریک پذیر با اسهال وجود ندارد، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.
چه چیزی باعث سندرم روده تحریک پذیر با اسهال می شود؟
محققان نمی دانند چه چیزی باعث IBS یا IBS-D می شود. ما می دانیم که زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند و در بزرگسالان زیر 50 سال شایع تر است. اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به IBS باشد، احتمال ابتلا به IBS یا IBS-D در شما بالا می رود.
با IBS، روده بزرگ شما بیش از حد طبیعی حساس است. می تواند به چیزهایی مانند استرس، باکتری ها و حتی برخی غذاها واکنش نشان دهد.
مغز شما نیز نقشی ایفا می کند و ممکن است به سیگنال هایی که روده بزرگ شما را کنترل می کنند، بیش از حد پاسخ دهد.
نتیجه : روده های شما به شدت فشرده می شود و باعث می شود غذا خیلی سریع در سیستم شما حرکت کند. که می تواند باعث درد، اسهال و سایر مشکلات مانند گاز شود.
چگونه IBS-D تشخیص داده می شود؟
آزمایشی وجود ندارد که به شما بگوید آیا سندرم روده تحریک پذیر با اسهال (یا هر نوع IBS) دارید یا خیر. درعوض، پزشک سابقه و علائم سلامتی شما را بررسی خواهد کرد. اگر حداقل 3 ماه است که درد شکم و سایر علائم IBS داشته اید، ممکن است به آن مبتلا باشید.
اگر علائم دیگری مانند خونریزی مقعدی، کاهش وزن، یا سابقه خانوادگی سرطان دستگاه گوارش دارید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که آزمایشاتی برای رد احتمالات دیگر انجام دهید.
اینها می تواند شامل آزمایش خون برای بررسی بیماری سلیاک و کولونوسکوپی برای بررسی رشد غیرطبیعی و علائم سرطان باشد. (در طول کولونوسکوپی، پزشکان از دارو برای آرام کردن شما استفاده می کنند، سپس یک لوله با یک دوربین کوچک را وارد رکتوم و روده بزرگ می کنند تا ببینند سالم است یا خیر.)
سندرم روده تحریک پذیر با اسهال چگونه درمان می شود؟
رهایی از IBS-D ممکن است به کارآگاهی نیاز داشته باشد. احتمالاً باید چندین استراتژی را امتحان کنید و از تکنیک های مختلف در یک زمان استفاده کنید. مطمئن شوید که پزشک شما در تصویر است. آنها می توانند با شما همکاری کنند تا یک برنامه موثر پیدا کنند.
درمان های احتمالی عبارتند از :
تغییرات رژیم غذایی
غذاها و نوشیدنی ها باعث سندرم روده تحریک پذیر با اسهال نمی شوند، اما برخی ممکن است علائم شما را تحریک کنند یا آنها را بدتر کنند.
الکل، نوشیدنی های حاوی کافئین (مانند قهوه و نوشابه)، نوشیدنی های گازدار، شکلات، سوربیتول (شیرین کننده مصنوعی که در برخی از آدامس ها و نعناع ها استفاده می شود)، غذاهای سرخ شده و محصولات شیر ممکن است اسهال مرتبط با IBS را بدتر کنند.
فیبر می تواند برای افرادی که از سندروم روده تحریک پذیر همراه با یبوست (IBS-C) رنج می برند مفید باشد. اما اگر IBS-D دارید، فیبر بیش از حد می تواند علائم شما را بدتر کند.
یک رژیم غذایی کم FODMAP اغلب یک انتخاب است. نوعی رژیم کم کربوهیدرات است که کربوهیدرات هایی را محدود می کند که “الیگو، دی، مونوساکاریدها و پلی ال های قابل تخمیر” هستند و هضم آنها بسیار سخت است.
ممکن است نیاز به آزمایش داشته باشید تا بفهمید کدام نوع غلات کامل، لوبیا، میوه ها و سبزیجات با روده شما مطابقت دارند.
حتما حداقل شش تا هشت لیوان آب در روز بنوشید زیرا اسهال می تواند باعث کم آبی بدن شود.
کاهش استرس
ارتباط بین استرس و IBS پیچیده است. استرس و مسائل مربوط به آن مانند اضطراب و افسردگی باعث IBS نمی شود. اما آنها می توانند علائمی مانند اسهال را بدتر کنند. به همین دلیل مهم است که سعی کنید راه های موثری برای مدیریت خلق و خوی خود بیابید.
ورزش می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید و نحوه عملکرد روده شما را نیز بهبود بخشد. ماساژ، یوگا، هیپنوتیزم درمانی و انواع گفتگو درمانی می تواند به استرس کمک کند، که ممکن است علائم شما را کاهش دهد.
داروهای بدون نسخه
داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید (Imodium) ممکن است کمک کند. مکمل های روغن نعناع ممکن است گرفتگی عضلات را کاهش دهد.
برخی از کارشناسان معتقدند پروبیوتیک ها (باکتری های “خوب” که می توانید به شکل مکمل یا از غذاهایی مانند ترشی و کلم ترش دریافت کنید) می توانند به تسکین علائم IBS از جمله اسهال کمک کنند.
داروهای تجویزی
گزینه های مختلفی وجود دارد که پزشک شما می تواند تجویز کند.
دی سیکلومین آنتی کولینرژیک (بنتیل) انقباضات روده که منجر به اسهال می شود را کاهش می دهد.
اگر سندرم روده تحریک پذیر با اسهال شما درد زیادی ایجاد می کند یا اگر احساس افسردگی یا اضطراب می کنید، یک داروی ضد افسردگی ممکن است گزینه ای باشد. دوزهای پایین داروهای ضد افسردگی ممکن است سیگنال های درد به مغز را مسدود کند.
اگر درست قبل از بروز علائم خود احساس اضطراب کنید، داروهای ضد اضطراب ممکن است موثر باشند. پزشک شما ممکن است داروهایی مانند کلونازپام (کلونوپین)، دیازپام (والیوم) و لورازپام (آتیوان) را برای آرام کردن شما پیشنهاد کند. این داروها معمولاً فقط برای مدت کوتاهی تجویز می شوند زیرا خطر اعتیاد بیشتری دارند.
آلوسترون هیدروکلراید (Lotronex) به طور خاص برای زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر است که با درمان های دیگر موفقیت آمیز نیستند. می تواند به تسکین درد معده و اسهال کمک کند، اما عوارض جانبی بالقوه جدی دارد.
الوکسادولین (Viberzi) ممکن است به کاهش انقباضات روده، گرفتگی شکم و اسهال کمک کند. همچنین مهم است که توجه داشته باشید که این ماده به عنوان یک ماده کنترل شده در جدول IV طبقه بندی می شود. این بدان معناست که، در میان چیزهای دیگر، هر بار که به آن نیاز دارید، باید نسخه جدیدی از پزشک خود داشته باشید.
ریفاکسمین (Xifaxan) یک آنتی بیوتیک است که می تواند رشد بیش از حد باکتری ها و اسهال را کاهش دهد. هر بار 2 هفته مصرف کنید. در صورت بازگشت علائم می توان درمان را تا دو بار تکرار کرد.
منبع : webmd
