سرطان ریه یکی از شایع ترین سرطان هایی است که تشخیص داده می شود. زمانی ایجاد می شود که ناهنجاری هایی در ریه ها یا برونش ها (لوله های هوایی منتهی به ریه ها) ایجاد شود.
افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض این بیماری هستند و مطالعات نشان داده است که زنان سیگاری بیشتر از مردان سیگاری به سرطان ریه مبتلا می شوند. اما این نوع سرطان در افرادی که هرگز سیگار نکشیده اند نیز رخ می دهد.
در ادامه در سلول سبز همراه باشید تا در مورد عوامل، علائم، انواع، مراحل، تشخیص، درمان و پیشگیری این بیماری را بررسی کنیم.
انواع سرطان ریه
دو نوع اصلی سرطان ریه وجود دارد سرطان ریه غیر سلولی کوچک و سرطان ریه سلولی کوچک. نوع سلول غیر کوچک بیشتر شایع است.
سرطان ریه سلول غیر کوچک (NCSLC)
در مورد آدنوکارسینوما و کارسینوم سلول سنگفرشی که دو زیرگونه شایع سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) هستند.
سرطان ریه سلول کوچک (SCLC)
با احتساب حدود ۱۳ درصد از سرطان های ریه ، سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) در سلول های اطراف برونش ها شروع می شود.
تومورهای نوروآندوکرین ریوی
در مورد تومورهای نوروآندوکرین گروه بسیار متنوعی از تومورها که توسط سلولهای عصبی -غددی تشکیل شده اند.
پیشگیری از سرطان ریه و عوامل خطر
سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض محصولات دخانیات به هر شکل عامل اصلی خطر ابتلا به سرطان ریه است. افراد غیرسیگاری که دود دیگران را تنفس می کنند اغلب دود دست دوم نیز نامیده می شود در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند.
اگر سیگار می کشید می توانید با ترک سیگار خطر ابتلا برای خود و خطر برای اطرافیان را کاهش دهید. حتی در صورتی که مبتلا به این سرطان هستید برای ترک آن دیر نیست. تحقیقات نشان می دهد که ترک سیگار می تواند کار شیمی درمانی را به طور موثرتری انجام دهد.
گاهی اوقات هیچ دلیل واضحی وجود ندارد که چرا فرد مبتلا به این نوع سرطان مبتلا می شود. در حقیقت تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا نوع سلول غیر کوچک هرگز سیگار نکشیده اند.
گفته می شود افرادی که سیگار کشیده اند اما اخیراً آن را ترک کرده اند و کسانی که همچنان سیگار می کشند ده تا ۲۰ برابر افرادی که هرگز سیگار نکشیده اند در معرض خطر هستند. اگر سیگاری فعلی یا سابق هستید ممکن است بخواهید غربالگری را در نظر بگیرید.
سایر عوامل خطر شامل قرار گرفتن در معرض آزبست یا رادون است. این مواد سمی می توانند باعث آسیب به ریه ها شده و منجر به سرطان شوند.
علائم سرطان ریه
بیشتر سرطان های ریه تا زمانی که شیوع پیدا نکنند هیچ علامتی ندارند. اگر هنگام مشاهده علائم به پزشک مراجعه کنید سرطان شما در مراحل اولیه تشخیص داده می شود.
بیشتر این علائم به احتمال زیاد ناشی از چیزی غیر از سرطان است. هنوز هم اگر هر یک از این مشکلات را دارید مهم است که فورا به پزشک مراجعه کنید تا در صورت لزوم علت آن مشخص و درمان شود.
علائم در مراحل اولیه :
سرفه ای که از بین نرود یا بدتر شود
سرفه کردن خون یا خلط خونی
درد قفسه سینه که اغلب با تنفس عمیق، سرفه یا خندیدن بیشتر می شود
گرفتگی صدا
از دست دادن اشتها
کاهش وزن بدون دلیل
تنگی نفس
احساس خستگی یا ضعف
عفونت هایی مانند برونشیت و ذات الریه که از بین نمی روند و مرتبا بر می گردند
خس خس سینه
اگر سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یابد، ممکن است منجر به موارد زیر شود :
درد استخوان (مانند درد در پشت یا پهلو)
تغییرات سیستم عصبی (مانند سردرد، ضعف یا بی حسی بازو یا پا، سرگیجه، مشکلات تعادل یا تشنج)، اگر سرطان به مغز گسترش یابد
زرد شدن پوست و چشم ها (زردی)، اگر سرطان به کبد گسترش یابد
تورم غدد لنفاوی
تست سرطان ریه
برای بسیاری از مردم اولین علامت ابتلا به این سرطان ظاهر شدن یک نقطه مشکوک در عکسبرداری از قفسه سینه یا سی تی اسکن است. اما یک تصویر به تنهایی کافی نیست تا به شما بگوید آیا به سرطان مبتلا هستید و در صورت وجود این چه نوع سرطانی است.
اکثر افرادی که برای تشخیص مراجعه می کنند ابتدا با یک جراح ملاقات می کنند. او با آسیب شناسان، رادیولوژیست ها و سایر متخصصان همکاری خواهد کرد تا نوع خاصی از سرطان ریه شما و میزان پیشرفت آن را تعیین کند. این یافته ها به تیم مدیریت بیماری شما کمک می کند تا موفق ترین برنامه درمانی را برای شما تهیه کند.
اولین قدم این است که پزشک نمونه بافت را با استفاده از یکی از چندین روش نمونه برداری دریافت کند. سپس یک آسیب شناس نوعی پزشک متخصص در تشخیص بیماری که روی سرطان تمرکز می کند بافت را زیر میکروسکوپ مطالعه می کند تا تشخیص دهد آیا شما مبتلا هستید و در صورت وجود چه نوع. او با مشاهده دقیق شکل و ویژگی های سلول های سرطانی می تواند این را بگوید.
دانستن اینکه کدام نوع سرطان ریه دارید به پزشکان شما کمک می کند تا تومور را به طور دقیق مرحله بندی کرده و شروع به شناسایی بهترین روش درمانی کنند. درک اینکه چه نوع سرطانی دارید نیز مهم است زیرا هر نوع به طور متفاوتی به برخی داروهای شیمی درمانی واکنش نشان می دهد.
درمان سرطان ریه غیر سلول کوچک
جراحی
پنومونکتومی : این جراحی یک ریه را از بدن خارج می کند. این عمل زمانی که تومور به مرکز قفسه سینه نزدیک باشد استفاده می شود.
لوبکتومی : ریه ها از ۵ لوب (۳ در سمت راست و ۲ در سمت چپ) تشکیل شده اند. در این عمل جراحی، کل لوب حاوی تومور برداشته می شود.
سگمنتکتومی یا برداشتن گوه : در این جراحی ها فقط بخشی از لوب برداشته می شود. اگر فردی عملکرد طبیعی ریوی کافی برای تحمل برداشتن کل لوب را نداشته باشد ممکن است از این روش استفاده شود.
فرسایش فرکانس رادیویی (RFA)
فرسایش فرکانس رادیویی (RFA) ممکن است برای برخی از افراد با تومورهای ریه غیر کوچک که نزدیک لبه خارجی ریه ها هستند در نظر گرفته شود به خصوص اگر آنها تحمل جراحی را نداشته باشند.
رادیوتراپی
رادیوتراپی از پرتوهای پر انرژی یا ذرات برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می کند.
بسته به مرحله سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) و سایر عوامل ، ممکن است از پرتودرمانی استفاده شود :
به عنوان درمان اصلی (گاهی اوقات همراه با شیمی درمانی) به خصوص اگر تومور ریه به دلیل اندازه یا موقعیت آن قابل برداشتن نباشد اگر فردی به اندازه کافی برای جراحی سالم نباشد یا فردی نمی خواهد جراحی شود.
پس از جراحی (به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی) سعی در از بین بردن مناطق کوچکی که بعد از جراحی به جا مانده باشد.
قبل از جراحی (معمولا همراه با شیمی درمانی) سعی می کنند تومور ریه را کوچک کنند تا عمل راحت تر انجام شود.
برای تسکین (تسکین) علائم NSCLC پیشرفته مانند درد، خونریزی، مشکل در بلع، سرفه یا مشکلات ناشی از انتشار به اندام های دیگر
شیمی درمانی
همه افراد مبتلا به نوع سلول غیر کوچک (NSCLC) نیازی به شیمی ندارند، اما بسته به مرحله سرطان و سایر عوامل، ممکن است در موارد مختلف شیمی درمانی انجام شود.
درمان هدفمند
از آنجا که محققان درباره تغییر سلولهای غیر کوچک سرطانی ریه (NSCLC) اطلاعات بیشنری گسب کرده اند آنها دارویی تولید کرده اند که به طور خاص این تغییرات را هدف قرار می دهد. داروهای هدف دار متفاوت از داروهای شیمی درمانی هستند. آنها گاهی اوقات در مواقعی که داروهای شیمیایی موثر نیستند استفاده می شود. در این زمان، داروهای هدفمند غالبا برای سرطان های پیشرفته ریه یا همراه با شیمی یا به تنهایی استفاده می شوند.
ایمنی تراپی
ایمونوتراپی استفاده از داروهایی است که به سیستم ایمنی بدن شخص کمک می کند تا سلولهای سرطانی را به طور مثرتر شناسایی و از بین ببرد.
درمان سرطان ریه سلول کوچک
اگر سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) تشخیص داده شده باشد، تیم مراقبت از سرطان گزینه های درمانی شما را با شما در میان می گذارند. مهم است که فواید هر گزینه درمانی را در برابر خطرات و عوارض جانبی احتمالی ارزیابی کنید.
شیمی درمانی
شیمی درمانی به طور معمول بخشی از درمان سرطان ریه سلول کوچک (SCLC) است. دلیل آن این است که SCLC معمولا تا زمان مشخص شدن آن گسترش یافته است، بنابراین سایر درمان ها مانند جراحی یا پرتودرمانی قابل استفاده نیستند.
بقیه روش های درمانی مانند ایمنی تراپی، درمان هدفمند و جراحی در شرایط خاص قابل استفاده هستند.
سرطان ریه مرحله ۴
مرحله ۴ سرطان ریه به معنای گسترش سرطان است. به این سرطان پیشرفته ریه نیز می گویند.
هدف از درمان، کنترل سرطان و کمک به کاهش علائم است. درمان بستگی به نوع سرطان شما، محل انتشار و سلامت شما دارد.
مرحله ۴ بخشی از سیستم مرحله بندی اعداد است. یعنی سرطان گسترش یافته است. به مرحله ۴A و ۴B تقسیم می شود. به آن سرطان پیشرفته ریه نیز می گویند.
مرحله ۴A می تواند به معنای هر یک از موارد زیر باشد:
سرطان در هر دو ریه وجود دارد
سرطان در پوشش ریه (پلورا) یا پوشش قلب (پریکارد) است.
یا مایعی در اطراف ریه ها یا قلب وجود دارد که حاوی سلول های سرطانی است.
یا می تواند به این معنی باشد که یک ناحیه سرطان وجود دارد که در خارج از قفسه سینه به غدد لنفاوی یا اندامی مانند کبد یا استخوان گسترش یافته است.
مرحله ۴B به این معنی است که سرطان به چندین ناحیه در یک یا چند اندام گسترش یافته است.
درصد مرگ سرطان ریه
پزشکان سرطان ریه را به عنوان یک بیماری لاعلاج طبقه بندی می کنند. تقریباً ۱۶ درصد از افراد مبتلا به این نوع سرطان بیش از ۵ سال پس از تشخیص اولیه خود زنده می مانند.
