هیچ تعریف دقیقی از اینکه چه چیزی سرطان در کودکان را از سرطان جوانان جدا می کند، یا اینکه دقیقاً چه زمانی یک فرد دیگر بالغ جوان نیست، وجود ندارد. اما برای اهداف آماری، سرطان جوانان اغلب به عنوان سرطان هایی در نظر گرفته می شود که بین سنین 20 تا 39 سالگی شروع می شود.
سرطان در جوانان شایع نیست، اما انواع مختلفی از سرطان در این گروه سنی ممکن است رخ دهد و درمان این سرطان ها می تواند چالش برانگیز باشد.
بیشتر سرطان ها در افراد مسن رخ می دهد. شایع ترین سرطان ها در افراد مسن، سرطان های پوست، ریه، کولون و رکتوم، سینه (در زنان) و پروستات (در مردان) است. بسیاری از سرطان ها در افراد مسن با عوامل خطر مرتبط با سبک زندگی (مانند سیگار کشیدن، اضافه وزن یا چاقی، یا نداشتن فعالیت بدنی کافی) یا سایر عوامل محیطی مرتبط هستند. بخش کوچکی به شدت تحت تأثیر تغییرات (جهش) در ژن های افراد است که از والدین خود به ارث می برند.
سرطان هایی که در کودکان یا نوجوانان شروع می شوند بسیار کمتر شایع هستند. انواع سرطان هایی که در کودکان و نوجوانان ایجاد می شود اغلب با انواعی که در بزرگسالان ایجاد می شود متفاوت است. سرطان های دوران کودکی اغلب نتیجه تغییرات ژنی است که در اوایل زندگی، گاهی حتی قبل از تولد اتفاق می افتد. برخلاف بسیاری از سرطان ها در بزرگسالان، سرطان در کودکان و نوجوانان ارتباط قوی با عوامل خطرزای محیطی یا سبک زندگی ندارد.
انواع سرطان هایی که در جوانان رخ می دهند ترکیبی از بسیاری از انواعی هستند که می توانند در کودکان، نوجوانان و سالمندان ایجاد شوند.
شایع ترین سرطان ها در جوانان
انواع سرطان هایی که در جوان (20 تا 39 سال) مشاهده می شود منحصر به این گروه سنی نیست، اما شایع ترین انواع در این محدوده سنی تا حد زیادی با سرطان های کودکان یا افراد مسن متفاوت است.
برخی از شایع ترین سرطان ها در بزرگسالان جوان عبارتند از:
سرطان سینه
لنفوم (غیر هوچکین و هوچکین)
سرطان پوست (ملانوم)
سرطان استخوان (سارکوم)
سرطان دهانه رحم
سرطان تخمدان
سرطان تیروئید
سرطان بیضه
سرطان روده بزرگ
تومورهای مغز و نخاع
حتی در این گروه سنی، برخی از این سرطان ها با بالا رفتن سن افراد کم و بیش شایع می شوند. به عنوان مثال، لنفوم ها قبل از 25 سالگی شایع تر هستند، در حالی که سرطان های سینه، دهانه رحم و کولورکتال بعد از 25 سالگی شایع تر می شوند.
بسیاری از انواع سرطان های دیگر نیز می توانند در جوان رخ دهند.
آمار کلیدی برای سرطان جوانان
هر ساله حدود 80000 جوان 20 تا 39 ساله در ایالات متحده به سرطان مبتلا می شوند. حدود 5 درصد از همه سرطان ها در افراد در این محدوده سنی تشخیص داده می شود.
سالانه حدود 9000 جوان بر اثر سرطان جان خود را از دست می دهند. سرطان چهارمین عامل مرگ و میر در این گروه سنی است و تنها پس از تصادفات، خودکشی و قتل به شمار می رود. این عامل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری در بین زنان در این گروه سنی است و پس از بیماری قلبی در میان مردان در رتبه دوم قرار دارد.
زنان جوان بیشتر از مردان جوان در معرض ابتلا به سرطان هستند، اما مردان و زنان جوان به یک اندازه در معرض ابتلا به سرطان هستند.
نرخ بقای سرطان در بزرگسالان جوان برخلاف پیشرفت‌هایی که در بسیاری از سرطان‌ها در کودکان و بزرگسالان دیده می‌شود، در دهه‌های اخیر تغییر چندانی نکرده است. میزان بقا بر اساس نوع سرطان و سایر عوامل می تواند بسیار متفاوت باشد.
عوامل خطر و علت سرطان جوانان
سرطان در نتیجه تغییرات (جهش) در ژن های داخل سلول های ما رخ می دهد. ژن ها که از DNA ساخته شده اند، تقریباً هر کاری را که سلول های ما انجام می دهند کنترل می کنند. برخی از ژن ها زمان رشد سلول های ما، تقسیم به سلول های جدید و مرگ را کنترل می کنند. تغییرات در این ژن ها می تواند باعث رشد خارج از کنترل سلول ها شود که گاهی اوقات منجر به سرطان می شود.
عامل خطر هر چیزی است که شانس ابتلا به بیماری مانند سرطان را افزایش دهد. سرطانهای مختلف عوامل خطر متفاوتی دارند. در بسیاری از موارد، مشخص نیست که چه چیزی باعث تغییرات ژنی می شود که منجر به سرطان می شود.
تغییرات ژنی ارثی
برخی از افراد جهش های ژنی را از والدین خود به ارث می برند که خطر ابتلا به برخی سرطان ها را در آنها افزایش می دهد. در افرادی که چنین جهشی را به ارث می برند، گاهی اوقات این امر می تواند زودتر از حد انتظار به سرطان منجر شود. مثالها عبارتند از:
جهش های ژن BRCA که خطر ابتلا به سرطان سینه، تخمدان و برخی دیگر از سرطان ها را افزایش می دهد.
سندرم لینچ (ناشی از جهش های ژنی ترمیم ناهماهنگی DNA) که خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، تخمدان، آندومتر و برخی سرطان های دیگر را افزایش می دهد.
پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (ناشی از جهش های ژن APC) که خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش می دهد.
سندرم Li-Fraumeni (اغلب توسط جهش های TP53 ایجاد می شود)، که خطر ابتلا به سرطان خون، سارکوم و برخی سرطان های دیگر را افزایش می دهد.
با این حال، بیشتر سرطان ها در جوانان ناشی از تغییرات ژنی ارثی نیستند.
تغییرات ژن اکتسابی
در افراد مسن، تغییرات ژنی که منجر به سرطان می شود، اغلب در طول زندگی فرد به دست می آید. برخی از این تغییرات بدون هیچ دلیل واضحی رخ می دهند. اما بسیاری از سرطان ها با عوامل خطر مرتبط با سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، اضافه وزن، رژیم غذایی ناسالم، ورزش نکردن کافی و نوشیدن الکل زیاد مرتبط هستند. قرار گرفتن در معرض چیزهای موجود در محیط، مانند رادون، آلودگی هوا، مواد شیمیایی در محل کار، یا تشعشعات در طی آزمایشات یا روش های پزشکی نیز در برخی از سرطان های بزرگسالان نقش دارد.
این نوع عوامل خطر معمولاً سالها طول می کشد تا بر خطر سرطان تأثیر بگذارند، بنابراین تصور نمی شود که نقش زیادی در سرطان در کودکان، نوجوانان یا بزرگسالان جوان داشته باشند.
با این حال، برخی از علل شناخته شده سرطان در بزرگسالان جوان وجود دارد. برای مثال:
قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) از خورشید یا تخت‌های برنزه می‌تواند خطر ابتلا به ملانوم و سایر سرطانهای پوست را افزایش دهد.
عفونت با برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم و برخی دیگر از سرطان ها را افزایش دهد.
عفونت با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می تواند خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین، سارکوم کاپوزی و برخی سرطان های دیگر را افزایش دهد.
درمان سرطان دوران کودکی با شیمی درمانی یا رادیوتراپی می تواند خطر ابتلا به سرطان دوم، به ویژه سرطان خون را در آینده افزایش دهد.
با این حال، این و سایر عوامل خطر شناخته شده احتمالاً تنها بخش کوچکی از سرطان ها را در بزرگسالان جوان تشکیل می دهند. بسیاری از تغییرات ژنی که منجر به سرطان جوانان می‌شود، احتمالاً فقط رویدادهای تصادفی هستند که گاهی اوقات در داخل سلول اتفاق می‌افتند، بدون اینکه علت خارجی داشته باشند.
منبع : cancer
