قبل از اینکه به تفاوت بیماری کرون و سلیاک بپردازیم باید بدانیم هر دو بیماری‌های خودایمنی هستند که شامل التهاب در دستگاه گوارش (GI) می‌شوند. هر دو بیماری می‌توانند طیف گسترده‌ای از علائم، از جمله درد شکم، گرفتگی عضلات، مدفوع خونی، اسهال و یا کاهش وزن را ایجاد کنند.
اگرچه بیماری کرون و بیماری سلیاک علائم دستگاه گوارش مشابهی را ایجاد می کنند، علل آنها و نحوه درمان آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. بیماری سلیاک به طور خاص توسط گلوتن پروتئین گندم ایجاد می شود. وقتی صحبت از کرون به میان می‌آید، پزشکان هنوز به وضوح نمی‌دانند که چه چیزی باعث حمله سیستم ایمنی به دستگاه گوارش می‌شود.
این مقاله به بررسی شباهت ها و تفاوت های کرون و سلیاک و همچنین روند تشخیصی برای این دو بیماری را شرح می دهد.
بیماری کرون چیست؟
بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است که با التهاب در دستگاه گوارش مشخص می شود. این یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته می شود.
در افراد بدون کرون، باکتری‌های بی‌ضرر در دستگاه گوارش زندگی می‌کنند و پاسخی از سیستم ایمنی بدن ایجاد نمی‌کنند. در مبتلایان به کرون، سیستم ایمنی فکر می‌کند که این باکتری‌ها یک تهدید هستند و یک پاسخ ایمنی ایجاد می‌کند. حمله حاصل باعث التهاب و آسیب به دیواره روده می شود. همچنین می تواند باعث ایجاد زخم (زخم باز) و ضخیم شدن دیواره روده شود.
احتمال ابتلای مردان و زنان به این بیماری به یک اندازه است. این عارضه می‌تواند در خانواده‌ها ایجاد شود، و کسانی که یکی از بستگان درجه یک مبتلا به کرون دارند، شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.
علائم بیماری کرون
بیماری کرون می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را تحت تاثیر قرار دهد. هر فرد مبتلا به کرون ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کند.
کرون یک بیماری مزمن است. اکثر افراد مبتلا به این بیماری دوره‌هایی از بهبودی را تجربه می‌کنند، زمانی که علائم آن‌چنان قابل توجه نباشد. آنها همچنین دوره هایی به نام شعله ور شدن را در زمانی که علائمشان فعال است را تجربه خواهند کرد.
علائم شایع عبارتند از:
خونریزی از رکتوم
اسهال مداوم
افزایش فوریت با حرکات روده
درد در ناحیه شکم
گرفتگی در ناحیه شکم
یبوست
احساس ناقص بودن اجابت مزاج
افراد مبتلا به بیماری کرون نیز ممکن است به دلیل شرایط خود عوارضی را تجربه کنند. این شامل:
خستگی
اشتهای ضعیف
کاهش وزن
در کودکان، تاخیر در رشد یا تکامل
بیماری سلیاک چیست؟
بیماری سلیاک یک اختلال خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بیش از حد به پروتئین گلوتن واکنش نشان می دهد. هنگامی که فرد مبتلا به بیماری سلیاک غذایی حاوی گلوتن (که در گندم، چاودار و جو وجود دارد) مصرف می کند، سیستم ایمنی به پوشش روده کوچک حمله می کند.
بیماری سلیاک می تواند در خانواده ها ایجاد شود. کسانی که بستگان درجه یک مبتلا به سلیاک دارند، یک در ۱۰ شانس ابتلا به بیماری سلیاک نیز دارند.
این بیماری در هر سنی ممکن است رخ دهد. در صورت عدم درمان، بیماری سلیاک می تواند منجر به سایر اختلالات خودایمنی مانند دیابت نوع I و مولتیپل اسکلروزیس یا عوارض جدی سلامتی مانند درماتیت هرپتی فرمیس (بثورات پوستی)، کم خونی، پوکی استخوان، ناباروری، میگرن و حتی سرطان شود.
علائم بیماری سلیاک
افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنند. بیش از ۲۰۰ علامت احتمالی بیماری سلیاک وجود دارد.۶
علائم بیماری سلیاک بین بزرگسالان و کودکان متفاوت است
علائم در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اسهال مزمن
درد شکم
نفخ
کاهش وزن
تحریک پذیری
مسائل رفتاری
قد کوتاه
استفراغ
یبوست
خستگی
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
نقص در مینای دندان
مدفوع رنگ پریده
مدفوع بدبو
کم خونی
علائم در بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد مفاصل
درد استخوان
خستگی
کم خونی غیر قابل توضیح
افسردگی
اضطراب
اختلالات کبدی
پوکی استخوان یا استئوپنی
میگرن
آفت دهان در داخل دهان
بثورات پوستی
بی حسی، سوزن سوزن شدن یا درد در پاها و دست ها
کرون در مقابل سلیاک
در حالی که بیماری کرون و بیماری سلیاک شرایط متفاوتی هستند، ارتباطی بین آنها وجود دارد که فراتر از علائم همپوشانی است.
تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به بیماری سلیاک به طور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عمومی به بیماری کرون مبتلا می شوند. تا حدی کمتر، افراد مبتلا به کرون نیز احتمال ابتلا به سلیاک یا ابتلا به آن را دارند.
شباهت ها
هم بیماری کرون و هم بیماری سلیاک شامل التهاب در دستگاه گوارش است که در اثر حمله سیستم ایمنی ایجاد می شود. این منجر به دو حالت ایجاد علائم مشابه می شود :
اسهال
کم خونی
درد شکم
سوء تغذیه
تفاوت بیماری کرون و سلیاک
در حالی که بیماری سلیاک و بیماری کرون شباهت های زیادی دارند، شرایط نیز تفاوت های کلیدی دارند. به طور خاص، این شرایط دو محرک کاملاً متفاوت دارند، به این معنی که باید به طور متفاوتی با آنها برخورد کرد.
هیچ درمان واحدی برای بیماری کرون وجود ندارد. گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروها
عمل جراحی
مدیریت رژیم غذایی و تغذیه
برای مبتلایان به بیماری سلیاک، تنها گزینه درمانی موجود، پیروی مادام العمر از رژیم غذایی بدون گلوتن است.
به طور معمول، اگر به طور کامل از گلوتن اجتناب کنید، علائم بیماری سلیاک به طور کامل ظرف چند ماه ناپدید می شوند.
برای مبتلایان به بیماری کرون، علائم ممکن است در زمان‌های مختلف شعله‌ور شوند، حتی با درمان.
تشخیص
هر دو بیماری کرون و سلیاک علائمی دارند که ممکن است مشابه سایر بیماری ها باشد. اگر مشکوک به هر یک از این بیماری ها باشد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما آزمایش هایی را برای رد سایر شرایط و رسیدن به تشخیص صحیح تجویز می کند.
تشخیص کرون
هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتوان از آن برای تشخیص بیماری کرون استفاده کرد. یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی یک تاریخچه پزشکی می‌گیرد و از نتایج آزمایش‌های پزشکی برای تشخیص استفاده می‌کند.
تست های ممکن عبارتند از:
معاینه بدنی
آزمایشات خون
آزمایش های مدفوع
اشعه ایکس
آندوسکوپی، روشی که در آن یک لوله بلند و نازک مجهز به دوربین در گلو قرار می‌گیرد.
کولونوسکوپی، معاینه روده بزرگ است که در آن یک لوله بلند و نازک با دوربین به داخل مقعد وارد می شود.
تشخیص بیماری سلیاک
برای آزمایش بیماری سلیاک، پزشک ممکن است آزمایش خون را تجویز کند. افرادی که به بیماری سلیاک مبتلا هستند و همچنین گلوتن مصرف می کنند، سطح بالایی از آنتی بادی های خاص در خون خود دارند. سیستم ایمنی این آنتی بادی ها را در پاسخ به گلوتن تولید می کند که به عنوان یک تهدید به آن نگاه می کند.
برای اینکه آزمایش خون بیماری سلیاک دقیق باشد، فرد مورد آزمایش باید رژیم غذایی حاوی گلوتن داشته باشد. آزمایش آنتی بادی در تقریباً ۹۸٪ از افراد مبتلا به بیماری سلیاک که رژیم غذایی حاوی گلوتن مصرف می کنند، مثبت خواهد بود.
اگر نتایج آزمایش خون مثبت شد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی نیز ممکن است بیوپسی روده شما را برای تأیید تشخیص و ارزیابی آسیب روده کوچک پیشنهاد دهد.
یک لوله آندوسکوپی و دوربین وارد دستگاه گوارش می شود و به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اجازه می دهد تا داخل روده کوچک را ببیند و نمونه بافتی را برای بررسی زیر میکروسکوپ بگیرد.
