مسمومیت ویتامین + (A،B،C،D،K،E)

ویتامین‌ها مواد مغذی ضروری هستند که بدن را سالم نگه می‌دارند، اما می‌توان مقدار زیادی از چیزهای خوب را نیز داشت. مصرف بیش از حد هر یک از ویتامین ها می تواند باعث مشکلات جدی سلامتی شود، وضعیتی که عموماً به آن هایپرویتامینوز یا مسمومیت ویتامین گفته می شود. برخی از انتخاب های رژیم غذایی نیز ممکن است خطر مصرف بیش از حد ویتامین ها را به همراه داشته باشد.

استفاده نادرست از مکمل های ویتامین می تواند بسیار خطرناک باشد. برخی از داروها همچنین می توانند خطر مسمومیت ویتامین را افزایش دهند، چه با افزایش جذب یک ویتامین در بدن یا با داشتن ترکیبات مبتنی بر ویتامین.

ویتامین ها چیست؟

ویتامین ها گروهی از مواد مغذی ضروری برای حفظ سلامت بدن شما هستند. مقادیر مناسب برای حفظ سلامت مغز، استخوان ها، پوست و خون مهم است. چندین ویتامین نیز به متابولیسم غذا کمک می کنند. بسیاری از ویتامین ها توسط بدن تولید نمی شوند و باید از طریق غذا یا مکمل های ویتامین به دست آیند، از جمله:

ویتامین A
ویتامین B1 (تیامین)
ویتامین B2 (ریبوفلاوین)
ویتامین B3 (نیاسین)
ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک)
ویتامین B6
ویتامین B7 (بیوتین)
ویتامین B9 (فولات، اسید فولیک)
ویتامین B12 (کوبالامین)
ویتامین C (اسید اسکوربیک)
ویتامین D (کلسیفرول)
ویتامین E (آلفا توکوفرول)
ویتامین K (فیلوکینون، منادیون)

ویتامین های محلول در چربی در مقابل ویتامین های محلول در آب

تمایز اصلی که خطر مصرف بیش از حد را تعیین می کند این است که ویتامین محلول در چربی یا آب است. ویتامین های محلول در آب هنگام هضم توسط بدن مورد استفاده قرار می گیرند و معمولاً برای مدت طولانی در هیچ بافت بدن جذب نمی شوند.

همه ویتامین‌های ضروری به جز ویتامین‌های A، D، E و K محلول در آب هستند. این چهار ویتامین محلول در چربی هستند، به این معنی که بدن می‌تواند آنها را برای استفاده طولانی‌مدت در ذخایر چربی ذخیره کند.

با توجه به نحوه جذب و استفاده ویتامین ها توسط بدن، برخی از ویتامین ها خطر کمتری برای یک بار مصرف سمی دارند. آنها تنها زمانی باعث ایجاد مشکلات سلامتی می شوند که در دوزهای بالا به طور مداوم برای چندین روز یا در دوزهای بسیار شدید مصرف شوند، معمولاً به دلیل استفاده نادرست از مکمل ها. ویتامین های محلول در چربی به سرعت توسط بدن جذب می شوند و در صورت مصرف در دوزهای متوسط ​​تا شدید می توانند خطرات فوری برای سلامتی ایجاد کنند.
همیشه باید مراقب بود که فقط مقادیر توصیه شده از مکمل ها استفاده شود. بیایید هر یک از ویتامین ها و خطر بالقوه مسمومیت ویتامین را برای هر یک از جمله علائم بالقوه، تشخیص و درمان در نظر بگیریم.

مسمومیت ویتامین A

ویتامین A توسط بدن برای تقویت بینایی، پاسخ سیستم ایمنی و عملکرد طبیعی اندام ها در صورت مصرف در مقادیر متوسط ​​استفاده می شود. این ویتامین محلول در چربی است که در غلظت‌های بالا در کبد، کلیه و روغن ماهی حیوانات و با غلظت‌های متوسط ​​در لبنیات و تخم‌مرغ یافت می‌شود. سبزیجاتی مانند سیب زمینی شیرین و هویج نیز منابع متوسط ​​ویتامین A هستند.

غذاهای حیوانی حاوی ویتامین A از پیش ساخته شده هستند که به آسانی از طریق هضم برای بدن قابل استفاده می شود، در حالی که غذاهای گیاهی اغلب حاوی کاروتنوئیدها هستند که اغلب پروویتامین A نامیده می شود که می تواند به ویتامین A در کبد تبدیل شود.

مقدار ویتامین A در یک غذا یا مکمل با معادل‌های فعالیت رتینول (RAE) نشان داده می‌شود، که نشان می‌دهد چگونه ترکیبات مختلف پروویتامین A، مانند بتاکاروتن، به ویتامین A مورد استفاده بدن تبدیل می‌شوند. همچنین ممکن است در واحدهای بین‌المللی (IU) ذکر شده باشد، اما مقررات سازمان غذا و دارو، برچسب‌های محصول جدید را ملزم می‌کند که مقادیر آن را بر حسب میکروگرم (mcg) RAE فهرست کند.

ویتامین A توصیه شده از منابع حیوانی و مکمل های مبتنی بر رتینوئید در روز برای افراد مختلف متفاوت است:

مردان بالای ۱۸ سال: ۹۰۰ میکروگرم RAE (3000 IU)
زنان بالای ۱۸ سال: ۷۰۰ میکروگرم RAE (2333 IU)
افراد باردار بالای ۱۸ سال: در بارداری منع مصرف دارد (توصیه نمی شود).
افراد شیرده: ۱۳۰۰ میکروگرم RAE
بزرگسالان باید از مصرف بیش از ۳۰۰۰ میکروگرم RAE (10000 IU) خودداری کنند. مصرف روزانه ویتامین A نزدیک به مقادیر توصیه شده مطمئن ترین انتخاب است زیرا مصرف مزمن بیشتر می تواند مضر باشد. افراد باردار باید از مصرف مکمل های ویتامین A در دوران بارداری یا در حین تلاش برای باردار شدن خودداری کنند، زیرا می توانند اثرات تراتوژنیک داشته باشند که منجر به اختلالات رشد جنین/جنین می شود.

علائم مسمومیت با ویتامین A

مسمومیت ویتامین A معمولاً روی پوست تأثیر می گذارد و باعث قرمزی، سوزش و لایه برداری تکه ای می شود. مصرف مزمن و بیش از حد مکمل ممکن است منجر به علائم شدیدتر شود، از جمله:

تغییرات فشار در جمجمه (فشار خون داخل جمجمه)
بینایی تغییر می کند
حالت تهوع
سرگیجه
میگرن
درد استخوان
کما
مرگ
این علائم شدید با اثرات ماندگار بر سلامت استخوان و آسیب احتمالی کبد مطابقت دارد.

یک علامت منحصر به فرد مصرف بیش از حد بتاکاروتن، به نام کاروتنودرمی، باعث رنگ زرد یا نارنجی پوست می شود، اما این وضعیت خطرناک نیست.

علت

مصرف بیش از حد منابع غذایی حیوانی، مانند کبد یا روغن ماهی، علاوه بر مکمل های حاوی ویتامین A از پیش ساخته شده، خطر مسمومیت ویتامین A را افزایش می دهد. بسیاری از مولتی ویتامین ها حاوی هر دو ویتامین A و پروویتامین A هستند، بنابراین مهم است که انواع این مکمل ها را شناسایی کنیم.

بتاکاروتن مشتق شده از گیاه، پروویتامین A موجود در هویج، متفاوت از ویتامین A از پیش ساخته شده متابولیزه می شود. مشخص نمی شود که مسئول هیچ یک از علائم جدی مسمومیت ویتامین A باشد.

برخی از داروها بر نحوه جذب ویتامین A توسط بدن تأثیر می‌گذارند. Orlistat، یک داروی رایج کاهش وزن، جذب ویتامین‌های محلول در چربی (از جمله ویتامین A) را کاهش می‌دهد. بیمارانی که اورلیستات مصرف می‌کنند باید انواع لیپوزومی ویتامین‌های محلول در چربی (A، D، E، K) را نیز مصرف کنند تا آنچه که دارو از بدن خارج می‌کند، دوباره پر کند.

داروهایی به نام رتینوئیدها از ترکیبات مرتبط با ویتامین A تشکیل شده اند و برای درمان بیماری هایی که بر پوست، خون و پوشش اندام تاثیر می گذارند استفاده می شوند. اینها ممکن است خطر مسمومیت را در صورت مصرف همزمان با مکمل های ویتامین A افزایش دهند.

درمان مسمومیت ویتامین A

اگر بر اساس آزمایش خون، مسمومیت مزمن ویتامین A در شما تشخیص داده شد، مهمترین اقدام کاهش مصرف ویتامین A است. در مواردی که دوز سمی زیاد است، باید زغال چوب فعال مصرف کنید. اگر زغال فعال در دسترس نیست و در عرض یک ساعت نمی توان به بیمارستان دسترسی پیدا کرد، از ipecac برای ایجاد استفراغ استفاده کنید.

مسمومیت ویتامین های B

بیشتر ویتامین های B برای متابولیسم مهم هستند. با سلامت پوست، مو، مغز و عضلات مرتبط است. خوشبختانه، به استثنای ویتامین های B3 و B6، به احتمال زیاد با استفاده بیش از حد از آنها مسمومیت ویتامین قابل توجهی را تجربه نخواهید کرد.

ویتامین B1 (تیامین)

ویتامین B1 که به عنوان تیامین نیز شناخته می شود، در گوشت گاو، گوشت خوک، غلات کامل، حبوبات، آجیل و تخمه آفتابگردان یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۱.۲ میلی گرم (میلی گرم) برای مردان و ۱.۱ میلی گرم برای زنان است.

ویتامین B1 در دوزهای بالا سمی شناخته نشده است.

ویتامین B2 (ریبوفلاوین)

ویتامین B2 که به نام ریبوفلاوین نیز شناخته می شود، در لبنیات، تخم مرغ، گوشت، ماهی قزل آلا، غلات کامل و سبزیجات سبز برگ یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۱.۳ میلی گرم برای مردان و ۱.۱ میلی گرم برای زنان است.

ویتامین B2 در دوزهای بالا سمی نیست.

ویتامین B3 (نیاسین)sabzcell.com

ویتامین B3، همچنین به عنوان نیاسین شناخته می شود، در گوشت، ماهی، غلات کامل و سبزیجات برگ دار یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۱۶ میلی گرم برای مردان و ۱۴ میلی گرم برای زنان است.

ویتامین B3 به صورت درمانی برای مدیریت کلسترول استفاده می شود. با این حال، افرادی که از آن استفاده می کنند ممکن است در هنگام مصرف دوزهای ۵۰ میلی گرمی (میلی گرم) در روز یا بیشتر برای مدت طولانی در معرض خطر مسمومیت ویتامین باشند. مطمئن شوید که سطح کلسترول خود را پس از ۳۰ تا ۶۰ روز از پروتکل نیاسین (B3) بررسی کنید.

اگر باردار هستید، از مصرف بیش از حد ویتامین B3 خودداری کنید زیرا می تواند باعث نقص مادرزادی شود.

دوزهای بالای یکبار مصرف ویتامین B3 سمی شناخته نشده است. با این حال، اگر مبتلا به نقرس هستید، B3 نباید مصرف شود زیرا می تواند سطح اسید اوریک را افزایش دهد. و هنگامی که در ترکیب با استاتین ها استفاده می شود، خطر ابتلا به میوپاتی، بیماری هایی که بر عضلات کنترل کننده حرکات ارادی بدن تأثیر می گذارند و رابدومیولیز، یک وضعیت پزشکی جدی است که زمانی رخ می دهد که بافت عضلانی آسیب دیده مواد شیمیایی را در خون آزاد می کند. B3 همچنین ممکن است بیماری زخم پپتیک را بدتر کند.

علائم اولیه مسمومیت با ویتامین B3 گاهی اوقات «نیاسین فلاش» نامیده می شود زیرا می تواند رگ های خونی را گشاد کند (اتساع عروق) و منجر به قرمزی پوست، خارش و سوزش شود. اگرچه بی ضرر است، اما یک شاخص مهم از مسمومیت ویتامین B3 است. استفاده بیش از حد طولانی مدت از ویتامین B3 می تواند باعث آسیب کبدی شود، به ویژه در افرادی که از قبل بیماری کبدی دارند.

ویتامین B5 (اسید پانتوتنیک)

ویتامین B5 که به عنوان اسید پانتوتنیک نیز شناخته می شود، در مرغ، زرده تخم مرغ، لبنیات، غلات کامل، حبوبات، قارچ، کلم پیچ، کلم و کلم بروکلی یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۵ میلی گرم است.

مشخص نشده است که ویتامین B5 در دوزهای بالا سمی است، اما در دوزهای شدید ممکن است باعث اسهال شود.

ویتامین B6

ویتامین B6 گروهی از ترکیبات مربوط به پیریدوکسین است که در طیور، گوشت خوک، ماهی، غلات کامل، حبوبات و زغال اخته یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه ۱.۳ تا ۲ میلی گرم برای بزرگسالان است.

دوزهای مکمل بیش از ۱۰۰ میلی گرم در روز برای بزرگسالان خارج از کاربردهای درمانی توصیه نمی شود. دوزهای شدید ۱۰۰۰ تا ۶۰۰۰ میلی گرم که در مدت زمان طولانی مصرف می شود می تواند بر مغز تأثیر منفی بگذارد و علائم عصبی مانند بی حسی و گزگز در اندام ها ایجاد کند.

مصرف بیش از حد ممکن است باعث از دست دادن هماهنگی، ضایعات پوستی و اختلال در هضم شود. علائم معمولاً با قطع مصرف مکمل‌های ویتامین برطرف می‌شوند

ویتامین B7 (بیوتین)

ویتامین B7 که به نام بیوتین نیز شناخته می شود، در جگر، گوشت خوک، تخم مرغ، لبنیات، موز، سیب زمینی شیرین و آجیل یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۳۰ میکروگرم است.

ویتامین B7 در دوزهای بالا سمی نیست.

ویتامین B9 (فولات، اسید فولیک)

ویتامین B9 که معمولا به نام فولات یا اسید فولیک شناخته می شود، برای تولید سلول های جدید و همچنین رشد اولیه مغز و ستون فقرات جنین در دوران بارداری مهم است. در مرکبات و سبزی های برگ دار یافت می شود.

مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۴۰۰ میکروگرم است. افراد باردار باید ۶۰۰ میکروگرم و افرادی که در دوران شیردهی هستند باید ۵۰۰ میکروگرم در روز دریافت کنند.

اسید فولیک به طور کلی در دوزهای بالا سمی نیست، اما می تواند علائم کم خونی خطرناک را پنهان کند.

ویتامین B12 (کوبالامین)

ویتامین B12 که به نام کوبالامین نیز شناخته می شود، در لبنیات، تخم مرغ، ماهی، مرغ و گوشت یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۲.۴ میکروگرم است.

ویتامین B12 در دوزهای بالا سمی نیست.

مسمومیت ویتامین C

ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می شود، توسط بدن به عنوان یک آنتی اکسیدان برای جلوگیری از آسیب به سلول ها و همچنین برای رشد و ترمیم بافت ها در بدن استفاده می شود. در مرکبات، سیب زمینی، فلفل و سبزیجات یافت می شود. مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۹۰ میلی گرم برای مردان و ۷۵ میلی گرم برای زنان است.

ویتامین C به طور معمول سمی در نظر گرفته نمی شود، اما دوزهای زیاد ۲۰۰۰ میلی گرم در روز می تواند بر هضم تأثیر بگذارد و باعث اسهال، گرفتگی عضلات و حالت تهوع شود.

مسمومیت ویتامین D

ویتامین D که به نام کلسیفرول نیز شناخته می شود، به جذب کلسیم و ساخت استخوان کمک می کند. ویتامین D را می‌توان در پوست تولید کرد، اما با توجه به اینکه افراد بیشتری بیشتر وقت خود را در داخل خانه می‌گذرانند یا در عرض‌های جغرافیایی با کاهش آفتاب فصلی زندگی می‌کنند، پوست نور خورشید به تنهایی ممکن است تمام ویتامین D مورد نیاز را تامین نکند. بنابراین ویتامین D در بسیاری از غذاها مانند شیر غنی شده، آبمیوه غنی شده، غلات و ماهی یافت می شود و به عنوان مکمل در دسترس است.

مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۳۱ تا ۷۰ سال ۱۵ میکروگرم (۶۰۰ IU) و ۲۰ میکروگرم (۸۰۰ IU) برای بزرگسالان ۷۱ سال و بالاتر است.

اگر روزانه ۱۰۰ میکروگرم (۱۰۰۰۰ IU) یا بیشتر از مکمل های ویتامین D مصرف می کنید، در معرض خطر مسمومیت با ویتامین D قرار می گیرید که منجر به سطوح بالای غیرطبیعی کلسیم در خون می شود.۶ علائم ممکن است شامل سنگ کلیه، حالت تهوع، استفراغ مکرر، یبوست، تشنگی مفرط باشد ، ادرار زیاد، گیجی و کاهش وزن.

مصرف دوزهای بالا نیز با خطر سرطان، مشکلات قلبی و افزایش خطر شکستگی استخوان مرتبط است.

تشخیص ممکن است با آزمایش خون و ادرار برای کلسیم، ویتامین D و فسفر انجام شود. برای درمان، قطع مصرف ویتامین D توصیه می شود، اما در موارد شدید ممکن است به درمان های دیگری نیاز باشد

مسمومیت ویتامین E

ویتامین E، همچنین به عنوان آلفا توکوفرول شناخته می شود، گروهی از هشت ترکیب مرتبط است که به عنوان آنتی اکسیدان برای محافظت از سلول های بدن در برابر آسیب استفاده می شود. در ماهی، روغن نباتی، آجیل، دانه‌ها، گندم و سبزیجات برگ‌دار یافت می‌شود.

مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۱۵ میلی گرم است.

استفاده روزانه از ۳۰۰ میلی گرم یا بیشتر از مکمل ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان، سکته مغزی و خونریزی را افزایش دهد.

مسمومیت ویتامین K

ویتامین K که با نام‌های فیلوکینون و منادیون نیز شناخته می‌شود، یک ویتامین محلول در چربی است که برای لخته شدن خون مهم است. در شیر، روغن سویا و سبزیجات برگدار یافت می شود. مکمل ها معمولاً مورد نیاز نیستند مگر در شرایطی که جذب آنها کاهش می یابد.

مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان ۱۲۰ میکروگرم برای مردان و ۹۰ میکروگرم برای زنان است.

اگر داروهای ضد انعقاد خوراکی (رقیق‌کننده‌های خون) مانند کومادین (وارفارین) مصرف می‌کنید یا به‌طور ساده مصرف می‌کنید، از مکمل‌های ویتامین K خودداری کنید، زیرا آنها آنتاگونیست هستند.