ریزش مو ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی برخی از داروها که با رشد مو تداخل می کنند یا باعث ریزش مو می شوند، رخ دهد.
داروهایی که می توانند باعث ریزش مو شوند عبارتند از :
رتینوئیدها
ضد قارچ ها
تثبیت کننده های خلق و خو
رقیق کننده های خون
داروهای کاهش دهنده کلسترول
داروهای ضد تیروئید
داروهای هورمونی
داروهای ضد فشار خون
شیمی درمانی
در بیشتر مواقع، ریزش مو برگشت پذیر است و موها چند ماه پس از قطع یا کاهش دارو دوباره رشد می کنند.
این مقاله از سلول سبز به داروهایی که میتوانند باعث ریزش مو شوند، چرایی وقوع آن و نکاتی در مورد پیشگیری، توقف یا معکوس کردن این اثر میپردازد.
چگونه داروها باعث ریزش مو می شوند؟
بسیاری از داروهایی که معمولاً تجویز می شوند می توانند باعث ریزش موی موقت، طاسی و حتی ریزش دائمی مو شوند.
داروها می توانند از دو طریق روی موها تأثیر بگذارند : با توقف رشد مو یا ریزش زودهنگام مو.
گاهی اوقات، هر دوی این موارد ممکن است در یک زمان اتفاق بیفتد.
ریزش و رشد مو: چرا این اتفاق می افتد؟
هر تار مو یک چرخه رشد، انتقال و استراحت را طی می کند. مرحله رشد آناژن نامیده می شود و می تواند از چند ماه تا چند سال طول بکشد. در طول آناژن، فولیکول مو به طور مداوم مو تولید می کند.
مرحله بعدی مرحله انتقالی است. به آن کاتاژن می گویند. در این مرحله، فولیکول مو کوچک می شود و رشد مو کند می شود.
مرحله استراحت تلوژن نامیده می شود و حدود ۱۰۰ روز طول می کشد. در این مدت، مو در داخل فولیکول لنگر می ماند. ریزش مو تنها زمانی اتفاق می افتد که فولیکول دوباره وارد فاز آناژن شده و ساقه موی جدیدی تولید کند.
انواع ریزش موی ناشی از دارو
آناژن افلوویوم فرآیندی است که در آن یک دارو با توقف رشد مو باعث ریزش مو می شود. با آناژن افلوویوم، ریزش مو معمولاً طی چند روز یا چند هفته پس از شروع دارو رخ می دهد
ریزش مو می تواند شدید و ناگهانی باشد و تعداد زیادی مو را به یکباره تحت تاثیر قرار دهد. گاهی اوقات، مو را می توان به راحتی کنده و ممکن است متفاوت به نظر برسد.
ریزش مو معمولاً موقتی است، اما ممکن است چند هفته طول بکشد تا موها دوباره رشد کنند. آناژن افلوویوم معمولاً با داروهای ضد سرطان و پرتودرمانی مرتبط است. داروهای ضد سرطان با آسیب رساندن به سلولهای مویی که به سرعت رشد میکنند، باعث این نوع ریزش مو میشوند تا بتوانند سلولهای سرطانی با رشد سریع را هدف قرار دهند.
هنگامی که یک دارو از طریق تلوژن افلوویوم باعث ریزش مو می شود، موها بیش از حد می ریزند. در پوست سر انسان، مرحله تلوژن معمولاً حدود سه ماه طول می کشد و در پایان آن موهای تلوژن می ریزند.
تلوژن افلوویوم باعث ریزش زودرس می شود. ممکن است یک تا شش ماه طول بکشد تا ریزش مو قابل توجه باشد. با توجه به تأخیر بین محرک و شروع ریزش مو، شناسایی این علت ریزش مو می تواند چالش برانگیز باشد.
با تلوژن افلوویوم، ریزش مو ممکن است شدید نباشد و روی موهای زیادی تأثیر نگذارد. معمولاً ریزش مو خود به خود بدون هیچ درمانی برطرف می شود.
داروهایی که می توانند باعث ریزش مو شوند
داروهایی که از طریق تلوژن افلوویوم باعث ریزش مو می شوند عبارتند از :
رتینوئیدها، از جمله آسیترتین، ایزوترتینوئین و تازوراک (تازاروتن)
ضد قارچ ها، از جمله دیفلوکان (فلوکونازول) و Vfend (وریکونازول)
تثبیت کننده های خلق و خو، از جمل%۸