گلبول سفید ؛ انواع و نحوه عملکرد آنها

گلبول سفید (WBCs) بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. آنها به مبارزه با عفونت و دفاع از بدن در برابر سایر مواد خارجی کمک می کنند.

انواع مختلف گلبول سفید، وظایف متفاوتی دارند. برخی در شناسایی مزاحمان نقش دارند. برخی باکتری های مضر را از بین می برند. برخی دیگر برای محافظت از بدن شما در برابر قرار گرفتن در معرض باکتری ها و ویروس ها آنتی بادی می سازند.

در این مقاله از سلول سبز انواع مختلف گلبول های سفید و عملکردهای مختلف آنها را مورد بحث قرار می گیرد.

انواع گلبول سفید

گلبول های سفید به نام لکوسیت نیز شناخته می شوند. آنها دفاع بدن در برابر عفونت ها هستند. چندین نوع مختلف با اهداف مختلف وجود دارد.

برخی از سلول ها بخشی از سیستم ایمنی ذاتی ما هستند، به این معنی که از بدو تولد می دانند که به خارجی ها حمله می کنند. دیگران بخشی از سیستم ایمنی هومورال یا آموخته شده ما هستند. سلول های ایمنی هومورال پس از قرار گرفتن در معرض میکروب، آنتی بادی تولید می کنند. به این ترتیب بدن می تواند برای حمله دیگری توسط آن میکروب آماده شود.

نوتروفیل ها

نوتروفیل ها تقریباً نیمی از جمعیت گلبول های سفید را تشکیل می دهند. آنها معمولا اولین سلول های سیستم ایمنی هستند که به مهاجمانی مانند باکتری ها یا ویروس ها پاسخ می دهند.

به عنوان اولین واکنش دهنده، آنها همچنین سیگنال هایی را ارسال می کنند که به سایر سلول های سیستم ایمنی هشدار می دهد تا به صحنه بیایند.

نوتروفیل ها سلول های اصلی موجود در چرک هستند. پس از آزاد شدن از مغز استخوان، این سلول ها تنها حدود هشت ساعت زنده می مانند. بدن شما هر روز تقریباً ۱۰۰ میلیارد از این سلول ها را تولید می کند

ائوزینوفیل ها

ائوزینوفیل ها همچنین در مبارزه با باکتری ها نقش دارند. آنها در پاسخ به عفونت های انگلی (مانند کرم ها) نیز بسیار مهم هستند.

آنها شاید بیشتر به دلیل نقششان در ایجاد علائم آلرژی شناخته شده باشند. ائوزینوفیل‌ها می‌توانند در ایجاد یک پاسخ ایمنی در برابر چیزی بی‌خطر زیاده روی کنند. به عنوان مثال، ائوزینوفیل ها گرده را با یک مهاجم خارجی اشتباه می گیرند.

ائوزینوفیل ها بیش از ۵ درصد از گلبول های سفید موجود در جریان خون شما را تشکیل نمی دهند. با این حال، غلظت بالایی از ائوزینوفیل در دستگاه گوارش وجود دارد.

بازوفیل ها

بازوفیل ها تنها حدود ۱ درصد از گلبول های سفید را تشکیل می دهند. این سلول ها شاید بیشتر به خاطر نقششان در آسم شناخته شده باشند. با این حال، آنها در ایجاد یک پاسخ ایمنی غیر اختصاصی به پاتوژن ها، ارگانیسم هایی که می توانند باعث بیماری شوند، مهم هستند.

هنگامی که این سلول ها تحریک می شوند، هیستامین را در کنار سایر مواد شیمیایی آزاد می کنند. این می تواند منجر به التهاب و باریک شدن راه های هوایی شود.

لنفوسیت ها (B و T)

لنفوسیت ها نیز در سیستم ایمنی ضروری هستند. آنها به دو شکل وجود دارند: سلول های B و سلول های T. بر خلاف سایر گلبول های سفید خون که ایمنی غیر اختصاصی ایجاد می کنند، سلول های B و T اهداف خاصی دارند.

لنفوسیت های B (سلول های B) مسئول ایمنی هومورال هستند، که پاسخ ایمنی شامل آنتی بادی ها است. سلول های B آنتی بادی هایی تولید می کنند که عفونت را به یاد می آورند. آنها آماده هستند در صورتی که بدن شما دوباره در معرض آن پاتوژن قرار گیرد

سلول های T مهاجمان خارجی خاص را می شناسند و مسئول کشتن مستقیم آنها هستند. سلول‌های T «حافظه‌ای» نیز پس از عفونت، مهاجم را به خاطر می‌آورند و در صورت مشاهده مجدد به سرعت پاسخ می‌دهند.

لنفوسیت های B نقش کلیدی در اثربخشی بسیاری از واکسن های فعلی دارند. در برخی موارد، مانند واکسن های سل و سیاه سرفه، لنفوسیت های T بازیگر اصلی هستند.

مونوسیت ها

مونوسیت ها کامیون های زباله سیستم ایمنی هستند. حدود ۵ تا ۱۲ درصد از گلبول های سفید در جریان خون شما مونوسیت هستند. مهمترین عملکرد آنها پاکسازی سلول های مرده بدن است.

گلبول های سفید چگونه تشکیل می شود؟

گلبول های سفید خون در مغز استخوان در فرآیندی به نام خون سازی شروع می شوند. همه سلول های خونی از یک سلول بنیادی خونساز مشترک (HSC) منشا می گیرند. به این سلول بنیادی «پرتوان» نیز می گویند. این سلول های بنیادی در مراحل مختلف تمایز می یابند یا تخصص می یابند.

سلول HSC ابتدا به سلول های بنیادی لنفوئیدی یا میلوئیدی جدا می شود.

سلول بنیادی لنفوئیدی باعث ایجاد رده سلولی لنفوئیدی می شود. این خانواده سلول‌هایی است که سلول‌های B و سلول‌های T را تولید می‌کنند

سلول های بنیادی میلوئیدی سلول هایی به نام میلوبلاست را ایجاد می کنند. اینها بیشتر به ماکروفاژها، مونوسیت ها، نوتروفیل ها، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها تبدیل می شوند. میلوبلاست ها همچنین می توانند به گلبول های قرمز و پلاکت خون تبدیل شوند.

علت افزایش تعداد گلبول های سفید خون

عفونت ها معمولا باعث افزایش تعداد گلبول های سفید می شوند، اما دلایل احتمالی دیگری نیز وجود دارد. تعداد گلبول سفید را می توان با تولید بیش از حد افزایش داد. به عبارت دیگر، بدن ممکن است گلبول های سفید خون را زود از مغز استخوان آزاد کند.

استرس به هر شکلی می تواند منجر به آزاد شدن گلبول های سفید خون شود. برخی از دلایل افزایش تعداد گلبول های سفید خون عبارتند از :

عفونت ها
سرطان هایی مانند لوسمی، لنفوم و میلوما که در آنها تعداد بیشتری گلبول سفید تولید می شود.
التهاب، مانند بیماری التهابی روده و اختلالات خود ایمنی
تروما، از شکستگی تا استرس عاطفی
بارداری
آسم
آلرژی
ورزش

علت تعداد کم گلبول های سفید خون

شرایطی که ممکن است منجر به کاهش تعداد گلبول های سفید خون شود عبارتند از:

عفونت های شدید
آسیب یا اختلالات مغز استخوان از جمله کم خونی آپلاستیک، “تسخیر” مغز استخوان توسط سرطان خون یا سرطان متاستاز، یا آسیب ناشی از دارو یا مواد شیمیایی به مغز استخوان
بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس
“جداسازی” طحال، جایی که گلبول های سفید خون در طحال انباشته می شوند.

علائم تعداد کم گلبول سفید

تعداد کم گلبول سفید به خودی خود علائمی ندارد. اما تعداد کم اغلب منجر به عفونت می شود، زیرا گلبول های سفید کافی برای مبارزه با مهاجم وجود ندارد. علائم عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشد :

تب
سرفه
تکرر ادرار یا دردناک
خون در مدفوع
اسهال
قرمزی، تورم یا گرمی در ناحیه عفونت

شیمی درمانی

یکی از شایع ترین و خطرناک ترین عوارض شیمی درمانی، تأثیر آن بر گلبول های سفید خون به نام نوتروفیل ها است. به یاد بیاورید که نوتروفیل ها اولین پاسخ دهندگان سیستم ایمنی ما هستند.

کاهش نوتروفیل ها در طول شیمی درمانی، که به عنوان نوتروپنی ناشی از شیمی درمانی شناخته می شود، خطر عفونت جدی را افزایش می دهد.

نوتروپنی مبارزه با عفونت ها را برای بدن دشوارتر می کند. در نتیجه، باکتری هایی که معمولاً خیلی مضر نیستند، می توانند باعث بیماری خونی جدی شوند.

آزمایش گلبول سفید

در بیشتر مواقع قبل از این تست نیازی به انجام اقدامات خاصی نیست. داروهایی را که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه، به پزشک خود بگویید. برخی از داروها ممکن است نتایج آزمایش را تغییر دهند.

تست چگونه خواهد بود

هنگامی که سوزن برای خونگیری وارد می شود، برخی افراد درد متوسطی را احساس می کنند. دیگران فقط احساس سوزش یا سوزش می کنند. پس از آن، ممکن است مقداری ضربان یا کبودی خفیف وجود داشته باشد. این به زودی از بین می رود.

چرا آزمایش انجام می شود

شما این آزمایش را انجام خواهید داد تا متوجه شوید چند WBC دارید. ارائه‌دهنده شما ممکن است این آزمایش را برای کمک به تشخیص شرایطی مانند:

یک عفونت
واکنش آلرژیک
التهاب
سرطان خون مانند لوسمی یا لنفوم

تعداد نرمال گلبول سفید در خون

تعداد طبیعی گلبول سفید در خون ۴۵۰۰ تا ۱۱۰۰۰ در هر میکرولیتر (۴.۵ تا ۱۱.۰ × ۱۰۹/L) است.

محدوده مقادیر نرمال ممکن است در آزمایشگاه های مختلف کمی متفاوت باشد. برخی از آزمایشگاه ها از اندازه گیری های متفاوتی استفاده می کنند یا ممکن است نمونه های مختلفی را آزمایش کنند. در مورد نتایج آزمایش خود با ارائه دهنده خود صحبت کنید.

نتایج غیرعادی به چه معناست

تعداد کم

به تعداد کم WBC ها پایین بودن گلبول سفید (لکوپنی) می گویند. تعداد کمتر از ۴۵۰۰ سلول در هر میکرولیتر (۴.۵ × ۱۰۹/L) کمتر از حد نرمال است.

تعداد بالا

تعداد بالاتر از حد طبیعی لکوسیتوز نامیده می شود.

آیا بالا بودن گلبول سفید نشانه سرطان است؟

به ندرت، بالا بودن گلبول‌ سفید می‌تواند نشانه برخی از سرطان‌های خون مانند لوسمی میلوئیدی حاد، لوسمی میلوژن مزمن و لوسمی لنفوسیتی مزمن است.

منبع : verywellhealth