سرطان در کودکان ؛ علت، انواع، علائم، تشخیص و درمان

سرطان در کودکان غیر معمول است. شایع ترین سرطان ها در کودکان با سرطان هایی که در بزرگسالان مشاهده می شود متفاوت است.

سرطان در اثر تغییرات ژنتیکی در سلول ایجاد می شود که منجر به رشد کنترل نشده سلول می شود. در بزرگسالان، این تغییرات اغلب ناشی از عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن یا چاقی است. در کودکان، تغییرات ژنتیکی که باعث سرطان می شود به دلیل سبک زندگی نیست. بنابراین، احتمال تصادفی بودن و پیش بینی آنها دشوارتر است. این امر پیشگیری از سرطان را در کودکان دشوار می کند.

تشخیص سرطان در کودک زمان بسیار دشواری برای کودک، والدین، خانواده و دوستان است. از متخصص مراقبت های بهداشتی خود در مورد اینکه چگونه می توانید به بهترین شکل از خود حمایت کنید و از فرزندتان حمایت کنید، راهنمایی بخواهید.

علت سرطان در کودکان

عوامل مرتبط با سبک زندگی مانند چاقی و استعمال دخانیات در بروز سرطان در بزرگسالان نقش دارند، اما توسعه این موارد معمولاً سال ها طول می کشد. فاکتورهای سبک زندگی زمان کافی برای تأثیرگذاری بر کودکان به همان شیوه نداشته اند و بنابراین سرطان در کودکان بیشتر به تغییرات ژنتیکی تصادفی مربوط می شود.

برخی از کودکان می توانند تغییرات ژنتیکی و خطر ابتلا به سرطان را از والدین خود به ارث ببرند، اما معمولاً، تغییرات ژنتیکی ارثی نیستند و در اوایل زندگی کودک و گاهی قبل از تولد اتفاق می افتد. دلایل این تغییرات ژنتیکی مشخص نیست. این تغییرات تصادفی در نظر گرفته می شوند، اگرچه در برخی موارد، می توانند ناشی از عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض تشعشعات باشند.

انواع سرطان در کودکان

انواع سرطان مشاهده شده در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. شایع‌ترین سرطان‌های دوران کودکی، از شایع‌تر تا کمتر شایع‌تر، عبارتند از:

سرطان خون : لوسمی لنفوبلاستیک حاد یا لوسمی میلوئید حاد از مغز استخوان شروع می شود و از طریق جریان خون پخش می شود.

تومورهای مغز و سیستم عصبی مرکزی : گلیوما و مدولوبلاستوما.

نوروبلاستوم : سرطان بافت عصبی که در اطراف کلیه ها یافت می شود.

لنفوم : لنفوم های هوچکین و غیر هوچکین در گلبول های سفید خون (لنفوسیت ها)، معمولاً در غدد لنفاوی و سایر بافت های لنفاوی شروع می شود.

تومور ویلمز : نوعی سرطان کلیه.

سرطان استخوان : استئوسارکوم و سارکوم یوینگ.

رابدومیوسارکوم : سرطان عضله و بافت همبند مانند تاندون ها و غضروف.

رتینوبلاستوما : سرطان شبکیه، بافت حساس به نور در پشت چشم.

علائم سرطان در کودکان

علائم بسته به نوع سرطان بسیار متفاوت خواهد بود. بهترین اقدام این است که اگر نگران سلامت کودک خود هستید به پزشک مراجعه کنید.

علائم سرطان های رایج دوران کودکی عبارتند از:

لوسمی : درد استخوان و مفاصل، خستگی، ضعف، رنگ پریدگی پوست، خونریزی یا کبودی، تب یا کاهش وزن.

تومورهای مغز و سیستم عصبی مرکزی : سردرد، حالت تهوع، استفراغ، تاری دید یا دوبینی، سرگیجه یا مشکل در راه رفتن.

نوروبلاستوما : تورم در شکم، درد استخوان یا تب

لنفوم : کاهش وزن، تب، تعریق، خستگی و توده (غدد لنفاوی متورم) در گردن، زیر بغل یا کشاله ران

تومور ویلمز : تب، درد، حالت تهوع یا عدم علاقه به غذا

سرطان استخوان : درد و تورم استخوان

رابدومیوسارکوم : درد و تورم تقریباً در هر نقطه از بدن

رتینوبلاستوما : چشم غیرعادی به نظر می رسد و در طول عکاسی با فلاش می تواند سفید یا صورتی به نظر برسد تا قرمز.

تشخیص سرطان در کودکان

اگر پزشک فکر کند که علائم کودک شما ممکن است ناشی از سرطان باشد، شما را به یک پزشک متخصص به نام انکولوژیست ارجاع خواهید داد.

انجام آزمایشات پزشکی می تواند برای همه ناخوشایند باشد، اما به ویژه برای کودکان می تواند دشوار باشد. متخصصان مراقبت های بهداشتی شما می توانند به شما کمک کنند تا از فرزندتان در این دوران سخت حمایت کنید.

برای تشخیص سرطان، متخصص از آزمایش هایی استفاده می کند که بسته به نوع سرطان متفاوت است. آزمایشات معمولی عبارتند از:

نمونه برداری : مقدار کمی از تومور برداشته و تجزیه و تحلیل می شود.

آزمایش خون.

آسپیراسیون مغز استخوان  : مقدار کمی از مغز استخوان با استفاده از یک سوزن گرفته شده و تجزیه و تحلیل می شود.

تست های تصویربرداری : اسکن استخوان، سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری)، MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی)، PET (توموگرافی گسیل پوزیترون)، سونوگرافی یا اشعه ایکس.

پونکسیون کمری : مقدار کمی از مایع نخاعی با استفاده از سوزن برداشته شده و آنالیز می شود.

ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج آزمایش برگردد. بسیار طبیعی است که در زمان انتظار برای دریافت نتایج فرزندتان احساس اضطراب کنید. گاهی اوقات صحبت با یک دوست نزدیک یا خویشاوند در مورد احساس خود می تواند کمک کننده باشد.

پس از تکمیل آزمایشات، متخصصان پزشکی معمولاً سرطان را «مرحله‌سازی» می‌کنند که به انتخاب گزینه‌های درمانی کمک می‌کند. معنی مراحل بستگی به نوع سرطان دارد، اما به طور کلی مراحل عبارتند از:

مرحله ۱ : سرطان به سایر قسمت های بدن سرایت نکرده است.

مراحل ۲ و ۳ : سرطان به نواحی نزدیک به تومور اصلی اصلی (یا اولیه) گسترش یافته است (مثلاً غدد لنفاوی).

مرحله ۴ : سرطان به نواحی دیگر بدن گسترش یافته است (متاستاز) و ممکن است تومورهای ثانویه ایجاد کند.

درمان سرطان در کودکان

درمان سرطان به نوع و مرحله سرطان بستگی دارد.

درمان‌های معمولی مورد استفاده، به تنهایی یا ترکیبی، عبارتند از :

جراحی : رایج برای تومورهای جامد.

رادیوتراپی : از اشعه ایکس پرانرژی برای کشتن یا آسیب رساندن به سلول های سرطانی استفاده می کند، اما می تواند به سلول های دیگر نزدیک به ناحیه تحت درمان آسیب برساند.

شیمی درمانی : داروهایی که برای سلول های سرطانی سمی هستند، اما ممکن است برای سلول های سالم بدن نیز سمی باشند.

ایمونوتراپی (همچنین به عنوان درمان بیولوژیکی شناخته می شود) : طیف گسترده ای از درمان ها بر اساس مولکول های بیولوژیکی که هدف آن تقویت سیستم ایمنی برای کشتن خاص سلول های سرطانی است. بسیاری از تحقیقات سرطان به سمت ایجاد روش های ایمنی درمانی جدید برای سرطان می رود.

درمان های جدید همیشه برای انواع سرطان های کودکان در حال تحقیق و آزمایش هستند. آزمایش‌های بالینی برای بسیاری از انواع سرطان در دسترس است که یا درمان‌های جدید، ترکیب‌های جدید درمان یا راه‌های بهتری برای مقابله با عوارض جانبی را آزمایش می‌کنند. از پزشک خود در مورد آزمایشات بالینی که در حال حاضر انجام می شود و ممکن است به وضعیت کودک شما مرتبط باشد، بپرسید.

عوارض جانبی درمان سرطان

اگرچه درمان برای از بین بردن یا آسیب رساندن به سلول های سرطانی طراحی شده است، اما معمولاً برخی از سلول های سالم را نیز از بین می برد و این منجر به عوارض جانبی می شود. شما باید با متخصصان مراقبت های بهداشتی خود در مورد بهترین روش برای مقابله با محتمل ترین عوارض جانبی درمان های مورد استفاده برای فرزندتان صحبت کنید.

طب مکمل یا درمان و سرطان

برخی از افراد ممکن است برای حمایت از کودکان خود برای مقابله با تشخیص و درمان سرطان خود، از درمان هایی مانند ماساژ و آرامش استفاده کنند.

سایر درمان‌های مکمل مانند درمان‌های گیاهی و تغییرات رژیم غذایی از نظر علمی به اثبات نرسیده است و ممکن است مضر باشند. در برخی موارد، درمان تکمیلی می تواند درمان مرسوم را کم اثر کند.

اگر به فکر شروع طب مکمل و جایگزین برای کودک خود هستید، همیشه با پزشک خود مشورت کنید. هرگز اجازه ندهید کودکتان بدون اطلاع و تایید پزشک مصرف داروهای معمولی خود را قطع کند یا دوز آن را تغییر دهد.

منبع : betterhealth