نارسایی کلیه یا بیماری کلیوی در مرحله نهایی به این معنی است که کلیه ها به اندازه کافی کار نمی کنند تا بتوانید بدون درمان مانند پیوند یا دیالیز زنده بمانید. برای تشخیص نارسایی کلیه، آزمایش‌های مختلفی مانند آزمایش خون و ادرار برای اندازه‌گیری میزان دفع مواد زائد توسط کلیه‌ها و بررسی وجود پروتئین مانند آلبومین، باید انجام شود. همچنین ممکن است برای رد کردن سایر بیماری ها یا کشف علل زمینه ای نارسایی کلیه، آزمایش های تصویربرداری یا بیوپسی کلیه انجام دهید.
این مقاله از سلول سبز نحوه تشخیص نارسایی کلیه را بررسی می کند. دانستن آنچه ممکن است انتظار داشته باشید می تواند به کاهش اعصاب شما کمک کند.
خودآزمایی و آزمایش در منزل
در حال حاضر، هیچ خودآزمایی برای تشخیص نارسایی کلیه وجود ندارد. آگاهی از علائم بیماری کلیوی و نارسایی کلیه مهم است و می تواند نشانه ای باشد که باید فوراً برای ارزیابی به پزشک خود مراجعه کنید. سپس پزشک شما می تواند یک معاینه انجام دهد و آزمایش های لازم را برای تشخیص نارسایی کلیه تجویز کند.
آزمایش‌هایی در خانه برای بررسی عملکرد کلیه وجود دارد، اما این آزمایش‌ها نباید برای ارزیابی نارسایی کلیه استفاده شوند. اینها اغلب در مراحل اولیه بیماری کلیوی برای کسانی که مشکل خروج از خانه دارند یا بیمه پزشکی ندارند توصیه می شود.
معاینه جسمی
از آنجایی که علائم بیماری کلیوی و نارسایی کلیه گاهی اوقات می تواند غیر اختصاصی باشد، به خصوص در مراحل اولیه، معاینه فیزیکی می تواند مفید باشد.
معاینه قفسه سینه و شکم می تواند تورم شکم یا مایع در ریه ها را نشان دهد. ضربه ملایم به پشت که باعث درد می شود می تواند نشان دهنده انسداد مجاری ادرار باشد. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما احتمالاً قفسه سینه و شکم شما را با لمس کردن بررسی می‌کند و به آرامی فشار می‌آورد تا هر چیز غیرطبیعی را احساس کند. از طریق انجام این کار، آنها ممکن است توده ها یا بزرگ شدن کلیه را کشف کنند.
معاینه پوست می تواند نشان دهد :
رنگ پریدگی ناشی از کم خونی (تعداد کم گلبول های قرمز خون)
تغییر رنگ پوست ناشی از رسوبات اوروکروم (رنگدانه ای که ادرار را زرد می کند به دلیل مشکلاتی در از بین بردن آن در پوست رسوب می کند)
هایپرپیگمانتاسیون (لکه های پوستی که تیره تر از پوست اطراف هستند)
پتشی (لکه های خونی شبیه بثورات کوچک) ناشی از ناهنجاری های پلاکتی
آثار خراش ناشی از خارش ناشی از سطوح غیر طبیعی فسفر
خشکی پوست ناشی از مشکلات غدد عرق
افراد مبتلا به نارسایی حاد کلیه ممکن است تکلم نامفهوم داشته باشند، گیج یا خواب آلود باشند یا بی توجهی نشان دهند.
همه این جنبه‌های معاینه فیزیکی می‌توانند اطلاعات مهمی در مورد میزان نارسایی کلیه و تشخیص کمک کنند.
تشخیص نارسایی کلیه با آزمایش ها
علاوه بر معاینه فیزیکی، ارائه‌دهنده شما احتمالاً آزمایشگاه‌ها و آزمایش‌هایی را برای کمک به ارزیابی عملکرد کلیه و ارزیابی نارسایی کلیه سفارش خواهد داد. تست ها می تواند شامل موارد زیر باشد :
آزمایش خون برای نرخ فیلتراسیون گلومرولی (GFR) : این آزمایش میزان فیلتر شدن کلیه ها را با سرعت طبیعی مشخص می کند.
آزمایش ادرار برای آلبومین : کلیه های سالم اجازه ورود آلبومین به ادرار را نمی دهند، بنابراین، میزان آلبومین در ادرار می تواند نشانگر عملکرد کلیه باشد.
گاهی اوقات در صورتی که ارائه دهنده به اطلاعات بیشتری در مورد فرآیند مشکوک بیماری یا سرعت پیشرفت آسیب یا تشخیص نارسایی کلیه نیاز داشته باشد، بیوپسی کلیه ضروری است.
این کار را می توان با یک سوزن وارد کلیه، با هدایت اولتراسوند انجام داد. سپس سوزن بافت کلیه را برای بررسی میکروسکوپی در آزمایشگاه جدا می کند.
تحقیقات جدیدی برای آزمایش هایی که کمتر تهاجمی هستند در حال انجام است. یکی از این مطالعات شامل استفاده از حسگر رنگ سنجی مبتنی بر نخ پنبه ای است که گلوکز و اوره عرق را اندازه گیری می کند. این حسگر می‌تواند بین قرائت‌های طبیعی و غیرطبیعی تمایز قائل شود و ممکن است ابزار مفیدی برای کمک به افراد در اندازه‌گیری و نظارت بر سطح گلوکز (قند خون) و یا اوره به روشی غیرتهاجمی باشد. تحقیقات بیشتری باید انجام شود، اما این امیدوار کننده است.
تست های تصویربرداری
آزمایش‌های تصویربرداری می‌تواند به ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما کمک کند تا درک بهتری از آنچه ممکن است با کلیه‌های شما می‌افتد داشته باشد.
سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از کلیه های شما استفاده می کند. این می تواند برای هر گونه ناهنجاری اندازه را بررسی می کند.
سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) از اشعه ایکس به دلایل مشابه و همچنین برای بررسی مشکلات یا ناهنجاری های ساختاری استفاده می کند.
تشخیص های افتراقی
به خصوص با نارسایی حاد کلیه، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی سایر علل احتمالی علائم شما را رد می کنند. سه دسته نارسایی حاد کلیه عبارتند از:
نارسایی حاد پیش کلیه : با کاهش جریان خون کلیه مشخص می شود
نارسایی حاد کلیوی درونی : ناشی از آسیب به پارانشیم کلیه (بخش عملکردی کلیه)
نارسایی حاد کلیه پس از کلیوی : ناشی از انسداد مجاری ادراری است
دانستن بیشتر در مورد نوع نارسایی حاد کلیه می تواند به ارائه دهندگان کمک کند تا علت نارسایی کلیه را تعیین کنند. اگر یک علت زمینه‌ای خاص، مانند سم یا انسداد وجود داشته باشد، می‌توان با ارائه درمان و حمایت پزشکی، آن را برطرف کرد.
سایر علل احتمالی علائم نارسایی کلیه عبارتند از:
سپسیس
مصرف ضعیف مایعات
نارسایی احتقانی قلب
سیروز
سموم
سندرم HELLP
ایسکمی (کاهش جریان خون)
لوپوس اریتماتوی سیستمیک
لنفوم
سرطان خون
سرطان پروستات
سرطان دهانه رحم
ارائه دهنده شما این علل را رد می کند تا از تشخیص صحیح اطمینان حاصل شود.
