اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟

اختلال اضطراب اجتماعی یک وضعیت سلامت روان است. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در مورد اینکه دیگران در مورد آنها چه فکری می کنند یا اینکه چگونه ممکن است توسط دیگران قضاوت شوند بسیار مضطرب می شوند. در نتیجه آنها می توانند در موقعیت های اجتماعی دچار مشکل شوند که می تواند بر زندگی روزمره آنها تأثیر بگذارد.

علائم اضطراب اجتماعی

علائم اصلی اضطراب اجتماعی عبارتند از :

ترس مشخص از موقعیت های اجتماعی.

هفته ها افکار منفی یا اضطراب قبل از یک رویداد اجتماعی.

تا حد امکان از موقعیت های اجتماعی دوری می کنید.

در یک موقعیت ترسناک بسیار مضطرب می شوند.

گاهی اوقات حملات پانیک.

با اضطراب اجتماعی، افراد می ترسند که به شیوه ای شرم آور یا تحقیرآمیز رفتار کنند و دیگران فکر کنند آنها احمق، ناکافی یا احمق هستند و غیره.

در برخی موارد ترس فقط برای موقعیت‌های خاص یا تعاملات اجتماعی است که در آن افراد مورد توجه دیگران قرار می‌گیرند، حتی اگر برای آنها شناخته شده باشند.

به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است بسیار مضطرب شوند اگر مجبور شوند به نحوی “اجرا” کنند، مانند سخنرانی یا ارائه یا شرکت در یک بحث در محل کار یا مدرسه. با این حال، آنها ممکن است در مجامع اجتماعی غیررسمی خوب باشند.

در موارد دیگر، ترس برای اکثر موقعیت‌های اجتماعی که ممکن است با غریبه‌ها ملاقات کنند، رخ می‌دهد. این حتی می تواند شامل خوردن یا نوشیدن در مکان های عمومی باشد، زیرا آنها می ترسند که ممکن است به شیوه ای شرم آور عمل کنند.

هنگام رفتن به موقعیت ترسناک، بسیار مضطرب و مضطرب می شوند. در بروشور جداگانه ما به نام اضطراب در مورد علائم بیشتر بخوانید.

به عنوان یک عارضه جانبی اضطراب اجتماعی، برخی از افراد ممکن است دچار حمله پانیک شوند. به بروشور جداگانه ای به نام حملات پانیک و اختلال هراس مراجعه کنید. مردم معمولاً می دانند که سطح ترس و اضطراب آنها بیش از حد است.

اختلال اضطراب اجتماعی می تواند زندگی افراد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی :

ممکن است در مدرسه یا محل کار آنطور که ممکن است خوب عمل نکنند، زیرا تمایل دارند از هرگونه کار گروهی، بحث و غیره اجتناب کنند.

ممکن است برای ماندن در یک شغل سخت باشد. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها احساس می کنند نمی توانند با جنبه های اجتماعی مورد نیاز برای بسیاری از مشاغل، مانند ملاقات با مردم کنار بیایند.

ممکن است از نظر اجتماعی منزوی شود و دوست پیدا کند.

علت اختلال اضطراب اجتماعی می شود؟

تجربیات آسیب زا در دوران کودکی

ژنتیک

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در دوران کودکی حوادث آسیب زا داشته اند. اینها می تواند شامل آزار و اذیت در مدرسه، زندگی با والدین کنترل گر یا مستبد، تجربه آزار و اذیت یا زندگی با درگیری خانوادگی باشد.

یک جزء ژنتیکی نیز وجود دارد. اگر والدین یا خواهر و برادری به طور مشابه تحت تأثیر قرار گرفته باشند، احتمال ابتلای افراد به اختلال اضطراب اجتماعی بیشتر است.

اکنون مشخص شده است که تجربیات منفی اولیه کودکی می‌تواند بر رشد مغز تأثیر بگذارد، بنابراین موقعیت‌هایی مانند بی‌توجهی، سوء استفاده یا تمسخر در کودکان بسیار خردسال می‌تواند باعث ایجاد شرایط سلامت روانی مانند اختلال اضطراب اجتماعی در اواخر کودکی/نوجوانان/بزرگسالی شود.

در یک مطالعه حدود نیمی از افراد مبتلا گفتند که فوبیای آنها پس از یک تجربه شرم آور به یاد ماندنی شروع شده است. نیمی دیگر گفتند که “تا زمانی که به یاد داشتند” وجود داشته است.

اختلال اضطراب اجتماعی چقدر شایع است؟

یکی از شایع ترین شرایط سلامت روان است. از هر ۱۰ بزرگسال، ۱ نفر دارای درجاتی از اختلال اضطراب اجتماعی است.

معمولاً در سال های نوجوانی ایجاد می شود و می تواند یک مشکل مادام العمر باشد مگر اینکه درمان شود. تقریبا دو برابر بیشتر از مردان تعداد زنان مبتلا می شوند.

تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی

سه ویژگی برای تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی مورد نیاز است :

علائم نباید نتیجه برخی از شرایط سلامت روانی دیگر (به عنوان مثال، یک توهم) باشد.

احساس اضطراب به طور کامل یا بیشتر در موقعیت های اجتماعی است.

یکی از علائم اصلی دوری از موقعیت های اجتماعی خواهد بود.

درمان اضطراب اجتماعی

درمان شناختی رفتاری یک گفتار درمانی است که به افراد کمک می کند تا الگوهای فکری خود را تغییر دهند. اغلب افکار و احساسات منفی می توانند به چرخه ای از تفکر منفی مداوم منجر شوند. CBT تلاش می کند این الگوهای منفی را با تجزیه مشکلاتی که به نظر می رسد طاقت فرسا به بخش های کوچکتر قابل کنترل تر است تغییر دهد.

خودیاری

چندین چیز وجود دارد که می تواند قبل از امتحان سایر درمان ها کمک کند :

داشتن دفتر خاطرات. با ثبت آنچه اتفاق افتاده است، آنچه اتفاق افتاده و افکاری که در کنار آن اتفاق افتاده است، می توان شروع به درک بهتر اضطراب کرد.

تلاش برای تقسیم یک موقعیت بسیار استرس زا به بخش های کوچکتر (قابل کنترل تر).

هر قسمت را به صورت جداگانه تمرین کنید تا راحت تر شود و سپس آنها را به هم نزدیک کنید.

در مورد اینکه مردم به چه فکر می‌کنند یا چرا کاری را انجام می‌دهند، فرضیاتی ایجاد نمی‌کنند.

انجام برخی تمرینات تنفسی برای کمک به مدیریت سطوح استرس.

همچنین به بروشور جداگانه ای به نام مدیریت استرس مراجعه کنید.

داروهایی برای اضطراب اجتماعی

داروهای معمولی که ممکن است استفاده شوند عبارتند از :

داروهای ضد افسردگی؛ به نظر می رسد مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یا مهارکننده های بازجذب سروتونین نوراپی نفرین (SNRIs) بهترین داروهای ضد افسردگی برای اختلالات اضطرابی باشند.

بنزودیازپین ها یک دوره کوتاه تا چند روز ممکن است یک گزینه باشد، اما آنها یک گزینه طولانی مدت نیستند زیرا بسیار اعتیاد آور هستند و در طولانی مدت اثر نمی کنند. آنها همچنین می توانند عملکرد را مختل کنند. امروزه اغلب از آنها استفاده نمی شود.

یک بتا بلوکر (به عنوان مثال، پروپرانولول) می تواند برخی از علائم فیزیکی اضطراب را کاهش دهد. اغلب همراه با اضطراب، یک دور باطل ایجاد می شود که در آن “احساسات” ذهنی اضطراب باعث تند شدن نبض، تعریق زیاد و لرزش می شود. از آنجایی که بدن تکامل یافته است تا این علائم را به عنوان نشانه های خطر (“پاسخ جنگ یا گریز”) درک کند، سپس مغز بیشتر مضطرب می شود. این چرخه را می توان با استفاده از مسدود کننده های بتا که علائم فیزیکی را خیلی سریع آرام می کند، قطع کرد.

در برخی موارد ترکیبی از درمان‌ها مانند شناخت درمانی و یک داروی ضد افسردگی ممکن است بهتر از هر یک از درمان‌ها به تنهایی مؤثر باشد.

اضطراب اجتماعی و الکل

اگرچه الکل ممکن است در کوتاه مدت علائم را کاهش دهد، اما در دراز مدت باعث بدتر شدن اضطراب اجتماعی می شود. نوشیدن الکل برای “آرامش اعصاب” می تواند منجر به مشکل در نوشیدن الکل شود و ممکن است مشکلات اضطراب اجتماعی (و هرگونه افسردگی همراه با آن) را در دراز مدت بدتر کند.

در صورت مصرف الکل (یا مصرف داروهای خیابانی) برای کاهش اضطراب اجتماعی، بهتر است به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

منبع : patient