آسم آلرژیک چیست؟

آسم آلرژیک یکی از انواع آسم است که در آن قرار گرفتن در معرض یک آلرژن (یک ماده بی ضرر مانند گرده یا کنه های گرد و غبار) باعث می شود سیستم ایمنی بدن آلرژن را با یک تهدید اشتباه بگیرد. در پاسخ، با انتشار مواد شیمیایی که نایژه ها (راه های هوایی) را منقبض می کند و خس خس سینه، سرفه و سایر علائم کلاسیک آسم را تحریک می کند، بیش از حد واکنش نشان می دهد. پس از تشخیص، آسم آلرژیک معمولاً با ترکیبی از اقدامات عملی، مانند اجتناب از محرک‌ها، و داروهایی برای جلوگیری از حملات آسم و درمان علائم در هنگام وقوع، درمان می‌شود.

این بیماری که به عنوان آسم خارجی نیز شناخته می شود، شایع ترین نوع آسم است که حدود ۶۰ درصد از ۲۵ میلیون نفری که این بیماری را تشخیص داده اند، تحت تاثیر قرار می دهد.

علائم آسم آلرژیک

آسم باعث التهاب برونش ها و برونشیول ها می شود، راه های هوایی که مسیری را برای هوای استنشاقی به ریه ها فراهم می کنند. باریک شدن بعدی این معابر منجر به علائم رایج آسم می شود که عبارتند از:

خس خس سینه
سرفه کردن
تنگی قفسه سینه
تنگی نفس
از آنجایی که می تواند توسط همان آلرژن هایی ایجاد شود که باعث رینیت آلرژیک (تب یونجه) می شود، افراد مبتلا به آسم آلرژیک نیز ممکن است علائم آلرژی فصلی معمولی را تجربه کنند، از جمله گرفتگی بینی، آبریزش بینی، ترشح بعد از بینی، تحریک گلو، عطسه، خارش و قرمزی یا آبریزش چشم.

علت آسم آلرژیک

اگرچه به طور کامل شناخته نشده است، تصور می شود که آسم آلرژیک به دلیل ترکیبی از عوامل ارثی و شرایط محیطی ایجاد می شود.

اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به آسم آلرژیک است، احتمال بیشتری دارد که خودتان به این بیماری مبتلا شوید. بیش از ۱۰۰ ژن مرتبط با آسم آلرژیک شناسایی شده است. برخی با سیستم ایمنی و برخی دیگر با عملکرد ریه و راه هوایی مرتبط هستند.

داشتن تمایل ژنتیکی به آسم آلرژیک تضمینی برای ابتلا به این بیماری نیست. در عوض، اعتقاد بر این است که ژن ها به علاوه قرار گرفتن در معرض محرک ها، آلاینده ها و یا آلرژن ها منجر به شروع آسم می شود.

مطالعات نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد برخی عوامل محیطی باعث تغییر در فعالیت ژنی در افرادی می‌شوند که استعداد ابتلا به آسم آلرژیک را به ارث برده‌اند.

محرک ها

محرک های رایج آسم آلرژیک عبارتند از:

گرده
غبار
شوره حیوانات

هنگامی که آلرژن در سیستم شما قرار می گیرد، سیستم ایمنی بدن شما را تحریک می کند. سپس بدن شما آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (IgE) تولید می کند که مواد شیمیایی مانند هیستامین را آزاد می کند.

این امر باعث آغاز مجموعه‌ای از پاسخ‌ها می‌شود که مسئول علائم هستند و می‌توانند به یک حمله کامل آسم تبدیل شوند:

سفت شدن ماهیچه های اطراف برونش ها و برونشیل ها
باریک شدن راه های هوایی (انقباض برونش)
تورم راه های هوایی
تولید بیش از حد مخاط
با گذشت زمان، حملات مکرر آسم می تواند منجر به بازسازی راه هوایی شود که باریک شدن دائمی لوله های برونش است.

تشخیص آسم آلرژیک

برای تعیین اینکه آیا آسم شما به آلرژی مرتبط است یا خیر، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ابتدا یک معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی انجام می دهد.

از شما در مورد شرایطی که به نظر می رسد علائم آسم شما را ایجاد می کند، سوال می شود. به عنوان مثال، آیا سرفه، خس خس سینه و سایر علائم را در طول فصل گرده افشانی یا هنگام گرد و غبار تجربه می کنید؟

سپس ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما آزمایش‌های آلرژی خاصی را برای تشخیص اینکه آیا شما به یک آلرژن حساسیت دارید یا خیر، انجام می‌دهد.

تست‌های پوستی : نمونه‌های کوچکی از آلرژن‌های رایج روی لایه بالایی پوست یا فقط زیر آن قرار می‌گیرند تا ببینند آیا واکنشی دارید یا خیر.

آزمایش خون : نمونه های خون برای بررسی اینکه آیا قرار گرفتن در معرض آلرژن باعث افزایش سطح IgE می شود، آزمایش می شود.
از آنجایی که انواع مختلف آسم می توانند با علائم کلاسیک یکسانی ظاهر شوند، تأیید اینکه مورد شما واقعاً به دلیل یک پاسخ آلرژیک است می تواند به روشن شدن دقیق اینکه چه چیزی باعث مشکلات تنفسی شما می شود و چه کاری می توان در مورد آن انجام داد کمک کند.

درمان آسم آلرژیک

آسم آلرژیک گاهی اوقات می تواند زندگی روزمره شما را مختل کند و حتی منجر به عوارض شود، اما می توانید یاد بگیرید که قرار گرفتن در معرض آلرژن ها را مدیریت کنید و علائم را به طور موثر درمان کنید.

سه جزء کلیدی شامل درمان آسم آلرژیک است:

اجتناب از محرک ها
پیشگیری از علائم آسم با داروهای نگهدارنده
مدیریت حملات با داروهای نجات
اجتناب از محرک ها
با نظارت دقیق بر آسم، می توانید آلرژن هایی را شناسایی کنید که باعث ایجاد علائم می شوند. بهترین راهی که می توانید انجام دهید این است که در صورت امکان از این محرک ها اجتناب کنید.

به عنوان مثال، این ممکن است شامل ماندن در داخل خانه و بسته نگه داشتن پنجره ها در زمانی که تعداد گرده ها زیاد است، در صورتی که گرده شما را تحریک می کند، باشد. اگر به یک آلرژن داخلی آلرژی دارید، توصیه‌هایی برای مدیریت آسم  شامل دستورالعمل‌های خاصی برای مقابله با موارد خاص است:

جوندگان، سوسک‌ها و سایر آفات : از مدیریت تلفیقی آفات استفاده کنید (یک رویکرد حساس به محیط زیست مبتنی بر درک چرخه زندگی و سایر عوامل یک حشره یا حیوان به منظور از بین بردن و کنترل آنها) به تنهایی یا همراه با سایر اقدامات کاهش.

کنه های گرد و غبار، شوره گربه و سایر آلرژن ها : به جای تکیه بر یک اقدام، رویکردی چند جزئی برای کاهش آلرژن ها در نظر بگیرید. به عنوان مثال، در حالی که NIH استفاده از روکش های بالش و تشک را برای کمک به کنترل کنه های گرد و غبار تایید می کند، این اقدام به تنهایی کافی نیست و باید با سایرین، مانند استفاده از جاروبرقی با فیلتر HEPA، نصب سیستم تصفیه هوا و برداشتن فرش.

داروی نگهدارنده

هر دو درمان آلرژی و آسم که از علائم جلوگیری می کنند معمولا برای مدیریت آسم آلرژیک استفاده می شوند.

برای آلرژی، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آنتی هیستامین ها را توصیه کند. این داروها درمان مستقیم آسم محسوب نمی شوند. با این حال، آنها می توانند به شما در کنترل علائم آلرژی کمک کنند، که ممکن است باعث کاهش شعله ور شدن آسم شود

همچنین ممکن است بتوانید تحت ایمونوتراپی (واکسن های آلرژی) قرار بگیرید تا حساسیت خود را نسبت به آلرژن ها کاهش دهید، رویکردی که NIH برای کودکان ۵ ساله به بالا و بزرگسالانی که آسم آنها در طول مدت زمانی که طول می کشد تا به طور کامل ایمنی ایجاد شود، به خوبی کنترل می شود، تأیید می کند.

داروهای کنترل کننده طولانی مدت، که گاهی اوقات روزانه مصرف می شوند، می توانند برای جلوگیری از علائم آسم استفاده شوند. مثالها عبارتند از :

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی
بتا آگونیست های استنشاقی طولانی اثر (LABA)
داروهای استنشاقی ترکیبی
بیولوژیک
اصلاح کننده های لوکوترین
کرومولین سدیم
تئوفیلین
کورتیکواستروئیدهای خوراکی

داروی نجات

داروهای تسکین دهنده سریع برای درمان علائم آسم استفاده می شود که علیرغم تلاش برای جلوگیری از حملات ایجاد می شود. این درمان‌ها به تسکین مشکلات تنفسی در هنگام بروز کمک می‌کنند و به مجاری تنفسی منقبض شده اجازه می‌دهند باز شوند تا بتوانید به طور کامل نفس بکشید. آنها عبارتند از:

بتا آگونیست های کوتاه اثر (SABA)
آنتی کولینرژیک ها
داروهای تسکین سریع ترکیبی نیز ممکن است در دسترس باشند. اینها شامل هر دو آنتی کولینرژیک و SABA با دارو از طریق استنشاق یا نبولایزر است.