شقاق مقعدی چگونه بوجود می آید؟

مقعد سوراخی در قسمت پایینی است که مدفوع از بدن خارج می شود. هنگامی که پوست در مقعد دچار پارگی یا ترک می شود، به آن شقاق مقعدی می گویند.

شقاق مقعدی ممکن است باعث خونریزی و درد شود. خونریزی ممکن است قرمز روشن باشد و پس از پاک کردن در توالت یا روی دستمال توالت ظاهر شود. شقاق می تواند باعث ایجاد درد در حین و بعد از اجابت مزاج شود که از خفیف تا شدید متغیر است.

شقاق مقعدی می تواند حاد یا مزمن باشد. یک شقاق حاد، که شایع تر است، ممکن است با استفاده از درمان های خانگی بهبود یابد. شقاق مزمن مقعد که شایع نیست، یک مشکل طولانی مدت است. نوع مزمن ممکن است نیاز به درمان شدیدتری از یک متخصص مراقبت های بهداشتی داشته باشد، که می تواند شامل جراحی باشد

انواع شقاق مقعدی

شقاق مقعدی ممکن است به دو نوع حاد و مزمن تقسیم شوند.

شقاق حاد مقعد

هنگامی که علائم شقاق مقعدی با درمان در عرض حدود شش هفته بهبود یابد، حاد در نظر گرفته می شود. شقاق مقعدی ممکن است با درمان هر علت زمینه‌ای مانند یبوست (دفع مدفوع سفت و بزرگ) بهبود یابد.

شقاق مزمن مقعد

شقاق مزمن مقعد شقاقی است که بیش از شش هفته طول بکشد. در یک شقاق مزمن، درمان های محافظه کارانه تر در خانه جواب نداده است. در این صورت ممکن است برای بهبودی به تزریق یا جراحی نیاز باشد.

علائم شقاق مقعد

علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

خونریزی از رکتوم
درد در ناحیه مقعد هنگام اجابت مزاج
درد در ناحیه مقعد که ساعت ها بعد از اجابت مزاج ادامه دارد
حساسیت یا ناراحتی در ناحیه مقعد

علت شقاق مقعد چیست؟

چندین علت بالقوه و عوامل خطر برای ایجاد شقاق مقعدی وجود دارد. این موارد عبارتند از: ۲

یبوست : مدفوع سفت ناشی از یبوست یک عامل خطر است.
اسهال : مدفوع شل یا مکرر است.
عفونت های مقاربتی (STIs) : این عفونت ها شامل سیفلیس و تبخال هستند و در طول تماس جنسی پخش می شوند.
بیماری التهابی روده (IBD) : این شرایط التهاب دستگاه گوارش را نشان می دهد و ممکن است اسهال مزمن ایجاد کند.
ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) : این ویروس سیستم ایمنی را مهار می کند و از طریق مایعات بدن از جمله از طریق رابطه جنسی منتقل می شود.
سرطان مقعد
زایمان
جراحی مقعد
رابطه جنسی مقعدی
سل : به ندرت، این عفونت باکتریایی ممکن است در ناحیه مقعد رخ دهد و منجر به زخم یا شقاق شود.

شقاق مقعد در نوزادان و کودکان شایع است، اما ممکن است برای هر فردی در هر مرحله از زندگی اتفاق بیفتد. در نوزادان و کودکان، علت معمولاً دفع مدفوع سفت و بزرگ است.

تشخیص شقاق مقعدی

تشخیص شقاق مقعدی معمولاً توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی پس از بحث در مورد علائم و انجام یک معاینه فیزیکی انجام می شود. معاینه فیزیکی به این معنی است که به ناحیه مقعد نگاه کنید تا ببینید آیا دلیل دیگری برای درد یا خونریزی وجود دارد یا خیر.

معمولاً از آزمایش‌هایی برای بررسی داخل کانال مقعد استفاده نمی‌شود، زیرا می‌توانند باعث ناراحتی بیشتری شوند. نگاه کردن به منطقه باید به آرامی و تا حد امکان کوتاه انجام شود.

شقاق مقعدی چگونه درمان می شود؟

درمان معمولاً با اقدامات محافظه کارانه شروع می شود و اگر شقاق بهتر نشد، ممکن است درمان های تهاجمی بیشتری امتحان شود.

درمان خانگی شقاق مقعدی

یک حمام نشسته، خیس کردن کف بدن در آب کم عمق و گرم، می تواند ناراحتی را کاهش دهد. این کار را می توان با قرار دادن یک وان پلاستیکی کم عمق، که به آن حمام سیتز نیز می گویند، در زیر صندلی توالت یا با نشستن در یک وان حمام تمیز و کم پر شده انجام داد.

یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است پیشنهاد کند نمک اپسوم (نمک های سولفات منیزیم که اغلب برای خیساندن استفاده می شود) به آب اضافه شود. یک حمام نشسته ممکن است برای حدود ۲۰ دقیقه در یک زمان و چندین بار در روز استفاده شود.

همچنین ممکن است با استفاده نکردن از کاغذ برای پاک کردن درد و در عوض استفاده از دستمال مرطوب کودک و آب درد کاهش یابد.

درمان یبوست

اگر دلیل شقاق ناشی از اجابت مزاج سخت باشد، نرم‌تر کردن مدفوع و دفع راحت‌تر ممکن است کمک کند. نوشیدن آب بیشتر، خوردن غذاهای حاوی فیبر، یا استفاده از مکمل های فیبر، نرم کننده های مدفوع یا ملین ها ممکن است مفید باشد. اینکه چه مقدار فیبر و کدام مکمل فیبر باید استفاده شود باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت شود.

برای بچه‌ها، مهم است که مطمئن شوند مدفوع را نگه نمی‌دارند، زیرا رفتن به حمام دردناک است. نگه داشتن مدفوع می تواند منجر به تشدید یبوست شود که در وهله اول باعث ایجاد شکاف شده است.

داروها

برخی از داروها ممکن است مستقیماً روی شقاق برای کمک به درد و یا بهبودی استفاده شوند.

پماد نیتروگلیسیرین رکتوم به طور مستقیم با انگشت تمیز یا دستکش دار یا با اپلیکاتور، طبق دستور ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، روی مقعد اعمال می شود. این دارو به شل شدن ماهیچه های مقعد کمک می کند که درد را کاهش می دهد. برای بزرگسالان، ممکن است دو بار در روز استفاده شود.

لیدوکائین موضعی یکی دیگر از داروهایی است که ممکن است به حرکات دردناک روده کمک کند. این کرم با انگشت تمیز یا دستکش دار یا اپلیکاتور اعمال می شود. می توان آن را دو بار در روز استفاده کرد.

مسدود کننده های کانال کلسیم نوعی دارویی هستند که فشار خون را درمان می کنند. آنها همچنین می توانند عضلات مقعد را شل کنند که از اسپاسم و ناراحتی جلوگیری می کند. آنها ممکن است به صورت خوراکی یا موضعی داده شوند (مستقیماً در سایت اعمال شود). استفاده از فرم موضعی به جلوگیری از عوارض جانبی کمک می کند.

تزریق بوتاکس

تزریق بوتاکس (سم بوتولینوم نوع A) ممکن است برای شقاق مقعدی استفاده شود که با درمان های کم تهاجمی بهبود نمی یابد. بوتاکس توسط پزشک به عضله اسفنکتر مقعد تزریق می شود. این دارو به جلوگیری از اسپاسم در عضلات مقعد کمک می کند که می تواند دردناک باشد.

عمل جراحی

ممکن است برای شقاق مقعدی که با اقدامات دیگر بهبود نمی‌یابد، از عمل‌هایی مانند فلپ پوستی (انتقال فلپ از بافت زنده پوست روی شقاق)، فیسورکتومی (بریدن شقاق) یا اسفنکتروتومی استفاده شود.

جراحی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد اسفنکتروتومی داخلی جانبی است. این شامل بریدن ماهیچه های اسفنکتر مقعد است که به بهبود تمیز آن کمک می کند. جراحی در درمان شقاق موثر است، اما هر جراحی خطراتی دارد. جراحی همراه با داروها ممکن است در دراز مدت موثرتر باشد

منبع : verywellhealth