سرطان خون حاد لنفوسیتی (ALL) نوعی سرطان خون است که بیشتر کودکان را مبتلا می کند، اگرچه می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. همچنین به آن لوسمی لنفوسیتی حاد یا لوسمی لنفوئیدی حاد نیز گفته می شود. ALL بر لنفوسیتهای نابالغ (نوعی گلبول سفید) که به عنوان بلاست شناخته میشود، تأثیر میگذارد.
سرطان خون حاد لنفوسیتی چیست؟
سرطان خون حاد لنفوسیتیدر واقع شایع ترین سرطان در کودکان است و مسئول حدود ۲۵ درصد سرطان های دوران کودکی است.
این بیماری نسبتاً سریع پیشرفت می کند و با تعداد زیادی گلبول سفید نابالغ در خون و مغز استخوان مشخص می شود. در حالی که در گذشته این یک بیماری به سرعت کشنده بود، اکنون تا حد زیادی با شیمی درمانی قابل زنده ماندن است.
توصیف سرطانی که هم تهاجمی و هم قابل زنده ماندن در آن واحد است می تواند برای برخی افراد گیج کننده باشد. شیمی درمانی با حمله به سلول هایی که سریع ترین تقسیم می شوند عمل می کند، بنابراین سرطان های تهاجمی بهتر از سرطان های با رشد آهسته به شیمی درمانی پاسخ می دهند. و در حالی که این سرطان بیشتر در کودکان رخ می دهد، کودکان اغلب بسیار بهتر از بزرگسالان مبتلا به این بیماری عمل می کنند.
لنفوبلاست ها چیست؟
لنفوبلاست ها شکل نابالغی از نوع گلبول سفید هستند که به لنفوسیت ها معروف هستند. در مغز استخوان، فرآیندی به نام خون سازی اتفاق می افتد که اساساً به معنای تشکیل سلول های ایمنی و خون ما است.
این فرآیند با یک سلول بنیادی خونساز شروع می شود که می تواند در امتداد خط میلوئید (که سپس به یک نوع گلبول سفید معروف به گرانولوسیت، گلبول قرمز یا پلاکت تبدیل می شود) یا خط لنفوئید تکامل یابد. لنفوبلاست “کودک” است ” در این فرآیند. لنفوبلاست ها می توانند به لنفوسیت های T (سلول های T)، لنفوسیت های B (سلول های B) یا سلول های کشنده طبیعی (سلول های NK) تبدیل شوند.
علت سرطان خون حاد لنفوسیتی
دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث ALL می شود، اما عوامل خطر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
برخی از شرایط ژنتیکی مانند سندرم داون و سندرم کلاین فلتر
قرار گرفتن در معرض موادی مانند بنزن
قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس قبل از تولد
قرار گرفتن در معرض درمان های سرطان، از جمله پرتودرمانی و شیمی درمانی
برخی تغییرات کروموزومی یا جهش ژنی
علائم سرطان خون حاد لنفوسیتی
از آنجایی که لنفوبلاست ها در مغز استخوان ایجاد می شوند، همه انواع سلول های خونی (از جمله گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت ها) می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. گلبولهای سفیدی که تولید میشوند (حتی اگر تعدادشان بیشتر از حد طبیعی باشد) به خوبی کار نمیکنند و اغلب تعداد دیگر اشکال گلبولهای خون کاهش مییابد.
علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
خستگی و ضعف
رنگ پریدگی (پوست رنگ پریده)
تب یا تعریق شبانه
عفونت های مکرر (تعیین این موضوع در کودکانی که به طور معمول هر سال چندین عفونت می گیرند دشوار است)
کبودی و یا خونریزی به راحتی
تنگی نفس
کاهش اشتها و کاهش وزن
پتشیا (لکه های پوستی که قرمز به نظر می رسند و با فشار دادن به پوست ناپدید نمی شوند)
درد استخوان و مفاصل به خصوص در استخوان های بلند
بزرگ شدن غدد لنفاوی بدون درد در گردن، زیر بغل و کشاله ران
حساس شدن قسمت فوقانی شکم به دلیل بزرگ شدن کبد یا طحال
تشخیص
سرطان خون حاد لنفوسیتی معمولاً ابتدا بر اساس افزایش تعداد گلبول های سفید خون با افزایش تعداد لنفوسیت های نابالغ مشکوک می شود. آزمایشات بیشتر انجام شده در فرآیند تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون
آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی
آزمایشات تصویربرداری، مانند توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری تشدید مغناطیسی، برای جستجوی تومورها، به ویژه در شکم، قفسه سینه یا نخاع
سوراخ کمری (تپ ستون فقرات) برای بررسی وجود سلول های سرطانی در مایع مغزی نخاعی
درمان سرطان خون حاد لنفوسیتی
برخلاف برخی سرطان ها، شیمی درمانی برای ALL اغلب در یک دوره چند ساله انجام می شود تا چند هفته.
درمان سرطان خون حاد لنفوسیتی را می توان به مراحل زیر تقسیم کرد، اما معمولاً شامل شیمی درمانی شدید است (پیوند سلول های بنیادی و پرتودرمانی نیز گاهی اوقات بخشی از درمان هستند):
القای بهبودی : هنگامی که ALL تشخیص داده می شود، اولین قدم کاهش تعداد بلاست ها و بازگرداندن تولید سلول های طبیعی در مغز استخوان است. این شامل شیمی درمانی تهاجمی است و گاهی اوقات به صورت بستری انجام می شود. هنگامی که این مرحله انجام می شود، فرد مبتلا به ALL معمولاً در حال بهبودی است.
تثبیت بهبودی : قدم بعدی مراقبت از هر سلول سرطانی است که از درمان القایی جان سالم به در برده است.
درمان نگهدارنده : حتی پس از بهبودی این سرطان، و درمان بیشتر سلولهای سرطانی ماندگار را از بین برد، میتواند بدون درمان بیشتر عود کند. درمان نگهدارنده برای جلوگیری از عود سرطان خون و منجر به بقای طولانی مدت طراحی شده است و ممکن است دو تا سه سال طول بکشد.
پروفیلاکسی سیستم عصبی مرکزی (CNS) : اگر ALL در مایع مغزی نخاعی وجود داشته باشد، شیمی درمانی داخل نخاعی معمولا انجام می شود، زیرا اکثر داروهای شیمی درمانی از سد خونی مغزی عبور نمی کنند. برای بسیاری از بیمارانی که درگیری CNS ندارند، درمان (که ممکن است شامل پرتودرمانی نیز باشد) برای جلوگیری از بروز یا عود سرطان در مغز انجام میشود.
پیش آگهی برای کودکان تا حدودی بهتر از بزرگسالان برای ALL است. حدود ۹۸ درصد از کودکان بهبود می یابند و حدود ۸۵ درصد از کودکان با این بیماری به بقای طولانی مدت ادامه می دهند.
منبع : verywellhealth