درد چیست؟
انجمن های بین المللی درد را اینگونه تعریف می کنند: «تجربه حسی و احساسی ناخوشایند مرتبط با آسیب واقعی یا بالقوه بافتی، یا شبیه به آن است».
انجمن های بین المللی درد را اینگونه تعریف می کنند: «تجربه حسی و احساسی ناخوشایند مرتبط با آسیب واقعی یا بالقوه بافتی، یا شبیه به آن است».
درد یک احساس ناخوشایند و تجربه احساسی است که معمولاً در اثر آسیب رسیدن به بافت ایجاد میشود. درواقع این واکنش به بدن اجازه میدهد تا به بافت واکنش نشان داده و از آسیب بیشتر آن جلوگیری کند.
وقتی سیگنالی برای تفسیر از طریق رشتههای عصبی به مغز میرسد، افراد آنرا احساس میکنند. این تجربه برای هر فردی متفاوت است و راههای مختلفی برای احساس و توصیف آن وجود دارد. این تنوع در برخی موارد میتواند تعریف و درمان این مشکل را چالش برانگیز کند.
درواقع این احساس میتواند کوتاه مدت یا طولانی مدت باشد و در یک مکان باقی بماند یا در سراسر بدن پخش شود. در این مطلب به علل و انواع مختلف، راههای تشخیص و نحوه مدیریت این احساس میپردازیم.
از نظر پزشکی، احساس ناراحت کنندهایست که معمولاً نشانه آسیب یا بیماری میباشد. به طور کلی، راهیست که بدن به شما میگوید چیزی درست نیست، این هدف از این احساس است و به این منظور شما را ناراحت میکند، بنابراین اگر مجروح یا بیمار هستید، میدانید که باید کاری انجام دهید یا از انجام کاری دست بکشید.
شاید برایتان سوال باشد که انواع مختلف این احساس چههستند. این پاسخ هم ساده و هم پیچیده است. برای این اختلال پنج نوع رایج وجود دارد، اما برخی از آنها میتوانند در بیش از یک دسته قرار گیرند، پنج نوع رایج آن عبارتند از:
• حاد
• مزمن
• عصبی
• التهابی
• رادیکولار
این نوع به این صورت است که مدت زمان نسبتا کوتاهی، از چند دقیقه تا حدود سه ماه دارد و گاهی تا شش ماه طول میکشد. همچنین آسیب رسیدن به بافت نرم یا یک بیماری موقت مربوط میشود، بنابراین معمولاً پس از بهبودی آسیب یا فروکش بیماری بهبود پیدا خواهد کرد. اگر آسیب به درستی بهبود نیابد این احساس حاد ناشی از آسیب ممکن است به دردی مزمن تبدیل شود.
این نوع، مدت طولانیتری دارد. میتواند ثابت یا متناوب باشد. به عنوان مثال، سردرد زمانی که در طی ماهها یا سالها ادامه داشته باشد، میتواند از نوع مزمن تلقی شود، حتی اگر همیشه وجود نداشته باشد. این احساس ماندگار اغلب به دلیل یک بیماری مانند آرتریت، فیبرومیالژیا یا یک بیماری ستون فقرات اتفاق میافتد.
واحدی است که مسئول ارزیابی و درمان شرایط شما در زمانی است که به دلیل ویژگیهای مزمن و یا پیچیدگی در برابر درمانهای مرسوم، مقاومت دارید. همچنین در زمانهایی که بیماران در رنج هستند و تحمل کمتری نسبت به داروهای معمولی داشته و به داروهای خاص نیاز دارند، حائز اهمیت است.
پزشکانی که این واحد را کنترل میکنند، متخصصان بیهوشی هستند که آموزشهای لازم و خاصی را در زمینه مدیریت این احساس دیدهاند.
این اشخاص اقدامات درمانی ویژهای را انجام میدهند که شامل مدیریت چند رشتهای شرایط، بهینه سازی درمان دارویی و استفاده از تکنیکهای مداخلهای است.
این تکنیکها در اتاق عمل و با کنترل رادیولوژیک یا با سونوگرافی و یا با فلوروسکوپی به صورت سرپایی انجام میشوند تا بیمار در اکثر موارد بتواند پس از عمل به خانه برود.
هیچ راهی وجود ندارد که بگوییم یک فرد چقدر درد دارد. هیچ آزمایشی نمیتواند شدت آن را اندازهگیری کند، هیچ دستگاه تصویربرداری نمیتواند آن را نشان دهد، و هیچ ابزاری نمیتواند آن را دقیقاً تعیین کند. گاهی اوقات، مانند سردرد، پزشکان متوجه میشوند که بهترین کمک برای تشخیص، توصیف خود بیمار از نوع، مدت و محل این احساس است.
تعریف آن به صورت مشخص یا مبهم، ثابت یا متناوب، سوزش یا غیره ممکن است بهترین سرنخها را برای علت آن ارائه دهد. این توصیفها بخشی از چیزی هستند که تاریخچه درد نامیده میشوند که توسط پزشک در معاینه اولیه فرد مبتلا به بیماری گرفته میشوند.
مشکلات و عواملی که عملکرد صحیح بدن را تحت تأثیر قرار میدهند، ممکن است که سبب بروز عارضه و احساس ناخوشایند شوند. وارد شدن صدمه و ایجاد شدن آسیب، زخم، مشکلات تغذیه، کم خوابی، بی خوابی، ضربه دیدن، خستگی زیاد و اینطور عوامل همگی میتوانند سبب بروز این احساس در بدن شوند.
پزشکان انواع مختلف این احساس بد را به روشهای مختلف درمان میکنند. درمانی که در برابر یک نوع مشکل موثر باشد، ممکن است مشکل دیگری را تسکین ندهد.
این درمان اغلب شامل مصرف دارو است. در اکثر مواقع، این نوع احساس ناشی از یک مشکل اساسی در سلامتی است. به عنوان مثال، اگر عفونت باکتریایی باعث گلودرد باشد، آنتی بیوتیکها میتوانند عفونت را درمان کرده و در نتیجه این احساس را کاهش دهند.
همانطور که میدانید استامینوفن یک نوع مسکن شناخته شده است، یک ماده فعال در صدها منبع معتبر دارو، از جمله داروهای بدون نسخه و نیازمند به نسخه.
استامینوفن که اغلب با نام تجاری تیلنول شناخته میشود، میتواند تب را نیز تسکین دهد. در صورت مصرف شدن با داروهای دیگر، میتواند به درمان علائم آلرژی، سرفه، علائم آنفولانزا و سرماخوردگی نیز کمک کند.
پزشکان اغلب داروهای حاوی استامینوفن و سایر مواد تسکین دهنده را برای درمان دردهای متوسط تا شدید تجویز میکنند.
با این وجود، زمانی که استامینوفن در دوزهای بالاتر مصرف شود، میتواند آسیبهای جدی به کبد وارد سازد. مردم هرگز نباید از دوز توصیه شده توسط پزشک بیشتر استفاده کنند.
طیف وسیعی از درمانهای غیردارویی میتوانند به تسکین این احساس کمک کنند. این جایگزینهای دارو ممکن است برای افرادی که مشکلات مزمن را تجربه میکنند مناسبتر باشند. برخی از این درمانها عبارتند از:
• طب سوزنی: قرار دادن سوزنهای بسیار ظریف در نقاط با فشار خاص ممکن است این احساس را کاهش دهد.
• بلوک عصبی: این تزریقها میتوانند گروهی از اعصاب را که به عنوان منبع این احساس برای اندام یا به قسمت خاصی از بدن مرتبط هستند را بی حس کنند.
• روان درمانی: درد مزمن اغلب لذت فعالیتهای روزمره را کاهش میدهد و کار را دشوار میکند. همچنین، مطالعات نشان دادهاند که میتواند منجر به افسردگی شود. روان درمانگر میتواند به فرد کمک کند تا تغییراتی را برای به حداقل رساندن شدت آن و ایجاد مهارتهای مقابلهای انجام دهد.
• درمانهای آرامشبخش: این درمانها شامل طیف گستردهای از تکنیکها و تمرینهای آرامسازی کنترل شدهای هستند که عمدتاً در حوزه طب جایگزین و مکمل محسوب میشوند. فرد میتواند هیپنوتیزم، یوگا، مدیتیشن، ماساژ درمانی، تکنیکهایی که حواس بیمار پرت میکنند مانند، تای چی یا ترکیبی از این تمرینها را امتحان کند.
• گرما و سرما: استفاده از روشهای تسکین دهنده سرد و گرم میتواند کمک کننده باشد. افراد میتوانند این موارد را جایگزین کرده یا با توجه به نوع آسیب یا مشکل خود یکی را انتخاب کنند. برخی از داروهای موضعی زمانی که فرد آنها را روی ناحیه آسیب دیده استفاده میکند، اثر گرم کننده دارند و به تسکین این احساس بد در بیمار کمک میکند.