تحقیقات جدیدی که اکنون در مجله British Cancer منتشر شده نشان می دهد که سابقه مشکلات روانی در یک فرد ممکن است خطر مرگ ناشی از سرطان را پس از تشخیص افزایش دهد.
اگرچه میزان مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده “طی ۲۰ سال گذشته” به طور مداوم کاهش یافته است، اما همچنان دومین علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده و جهانی است.
در سراسر جهان از هر ۶ مورد منبع معتبر یک مورد مربوط به سرطان است. در ایالات متحده سرطان باعث تقریبا ۶۰۰۰۰۰ مورد مرگ منبع معتبر در سال ۲۰۱۶ شد.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که تقریبا یک سوم مرگ های ناشی از سرطان به دلیل عوامل خطرزا یا رفتارهای قابل اصلاح است.
این رفتارها شامل عدم ورزش کافی، سیگار کشیدن، نوشیدن مشروبات الکلی و یا نخوردن میوه و سبزیجات کافی است. با این حال ، تحقیقات جدید دارای منبع معتبر یکی دیگر از فاکتورهای مهم را به لیست مواردی اضافه می کند که ممکن است چشم انداز فرد را تحت تأثیر قرار دهد: سلامت روان
محققان به سرپرستی زاکاری کلااسن، که استادیار و سرطان شناس اورولوژی در مرکز سرطان جورجیا در آگوستا است ، تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا تشخیص روانپزشکی رسمی بر میزان بقای سرطان تأثیر می گذارد یا خیر.
افزایش خطر مرگ سرطان تا ۷۳ درصد
زاکاری کلااسن و همکارانش سوابق بیش از ۶۷۵،۰۰۰ نفر را که تشخیص سرطان دریافت کرده بودند بررسی کردند. شرکت کنندگان همه بزرگسال بودند و تشخیص خود را بین سالهای ۱۹۹۷ و ۲۰۱۴ دریافت کردند.
به طور خاص شرکت کنندگان در این مطالعه یکی از ۱۰ نوع شایع سرطان را تشخیص گرفته بودند: سرطان پروستات ، سرطان پستان ، سرطان ریه ، سرطان کلیه ، سرطان مثانه ، سرطان روده بزرگ ، ملانوم ، سرطان آندومتر ، سرطان تیروئید یا سرطان دهان.
تقریباً ۵۰ درصد این افراد تحت عنوان سرپایی مورد ارزیابی روانپزشکی قرار گرفتند، حدود ۷۹۰۰ نفر از آنها فوراً از نظر روانپزشکی کمک گرفتند و بیش از ۴۰۰۰ نفر به دلیل یک مشکل بهداشت روان در ۵ سال منتهی به تشخیص سرطان، در بیمارستان بستری شدند.
این مطالعه نشان داد که خطر مرگ ناشی از سرطان همراه با سطح کمک های روانپزشکی مورد نیاز و دریافتی این افراد افزایش می یابد. به طور خاص :
کسانی که در مورد یک مسئله بهداشت روان با پزشک مراقبت های اولیه خود مشورت کردند، ۵ درصد بیشتر احتمال مرگ از سرطان را داشتند.
کسانی که پزشکان مشکلات روحی و روانی آنها را به صورت اورژانسی درمان می کنند ۳۶ درصد بیشتر در معرض مرگ در اثر سرطان هستند.
همچنین بستری شدن در بیمارستان به دلیل مسائل بهداشت روان ، احتمال مرگ ناشی از سرطان را ۷۳ درصد افزایش داد.
این مطالعه مشاهده ای بود، بنابراین نمی تواند علیت را ثابت کند. با این حال نویسنده اصلی برخی از مکانیسم های بالقوه ای را که ممکن است زمینه ساز یافته ها باشند ارزیابی می کند.
زاکاری کلااسن فکر می کند استرس روانی می تواند بر مکانیسم های دفاعی طبیعی بدن تأثیر بگذارد. وی می گوید: “ما فکر می کنیم این بدان معناست که سلامت روان نسبت به گذشته ممکن است نقش بیشتری در نتایج سرطان داشته باشد.”
“افسردگی و استرس عمده ممکن است بر سیستم ایمنی بدن ما تأثیر بگذارد و به طور موثری توانایی تشخیص و مبارزه با سرطان را مختل کند.”
