سرگیجه یک مشکل بسیار شایع است. بیشتر اوقات، این بیماری ناشی از یک بیماری است که به راحتی قابل درمان است یا خود به خود برطرف می شود. با این حال، گاهی اوقات، انواع سرگیجه میتواند نشانهای از چیزی جدی یا حتی تهدیدکننده زندگی باشد.
با شناسایی نوع سرگیجه ای که یک فرد تجربه می کند، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اغلب می توانند علت اصلی را قبل از اینکه به یک مشکل تبدیل شود، مشخص کنند.
انواع سرگیجه
سرگیجه اصطلاحی است که میتواند برای توصیف چندین حس متمایز استفاده شود که هر کدام به سیستمهای اندام یا بیماریهای مختلف مرتبط هستند. با توصیف این احساسات، می توانید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود ابزاری برای ارائه تشخیص و شروع تحقیقات ارائه دهید.
سرگیجه را می توان به روش های زیر توصیف کرد:
پیش سنکوپ : احساس سبکی سر
پیش سنکوپ یکی از انواع سرگیجه است که احساس سبکی سر در صورت ایستادن خیلی سریع ممکن است آن را تجربه کنید. در برخی موارد، ممکن است رنگ پریده شوید، احساس لختگی کنید یا حتی از حال برید (که به آن سنکوپ گفته میشود).
پیش سنکوپ در نتیجه محدود شدن خون به مغز اتفاق می افتد. ممکن است ناشی از چیزی به سادگی ننوشیدن آب کافی یا بیماری قلبی باشد.
عدم تعادل : احساس عدم تعادل
عدم تعادل احساس عدم توانایی در حفظ تعادل است که اغلب به یک طرف دیگر منحرف می شود. اگر به طور ناگهانی ظاهر شود، ممکن است ناشی از چیزی به عارضه ای مانند عفونت گوش یا به همان اندازه جدی مانند یک بیماری عصبی باشد.
اگر علائم به کندی پیشرفت کنند، ممکن است نتیجه یک اختلال حرکتی دژنراتیو مانند بیماری پارکینسون یا عفونت سیستمیک (کل بدن) باشد که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد.
سرگیجه دورانی : وقتی همه چیز در دایره ها می چرخد
یکی دیگر از انواع سرگیجه نوع دورانی همان احساسی است که اگر به سرعت به اطراف بچرخید و ناگهان متوقف شوید دارید. سرگیجه دورانی می تواند ناشی از مشکل گوش داخلی باشد که منجر به سرگیجه محیطی می شود. هنگامی که در نتیجه مشکل در ساقه مغز (که تعادل و تعادل را تنظیم می کند) باشد، سرگیجه مرکزی نامیده می شود.
علل می تواند شامل سموم، اختلالات متابولیک (مانند نارسایی کلیه)، مولتیپل اسکلروزیس، و سکته باشد. دوبینی، گزگز، بی حسی، ضعف، افتادگی صورت، یا مشکل در بلع نیز ممکن است همراه با سرگیجه باشد.
سرگیجه غیر اختصاصی: احساس خنده دار
در این مورد، اصطلاح سرگیجه ممکن است برای توصیف علامتی استفاده شود که نمی توانید انگشت خود را روی آن بگذارید، مانند خستگی یا بی نظمی. این ممکن است شامل یک احساس “خارج از بدن” باشد که ممکن است پس از شروع یک داروی جدید داشته باشید. در برخی موارد، این احساس ممکن است ماهیت روانپزشکی داشته باشد.
سرگیجه به عنوان یک علامت بیماری جدی
در بیشتر موارد، علت انواع سرگیجه ساده خواهد بود و نیاز به مداخله پزشکی کم یا بدون نیاز دارد. در مواقع دیگر، سرگیجه می تواند به عنوان یک علامت هشدار اولیه از یک وضعیت شدید یا تهدید کننده زندگی باشد. موارد زیر یکی از جدی ترین شرایط مرتبط با سرگیجه است.
نارسایی ورتبروبازیلار
نارسایی ورتبروبازیلار اصطلاحی است که برای کاهش جریان خون به ساقه مغز استفاده می شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، فرد ممکن است علائم سرگیجه مرکزی را تجربه کند که فراتر از سبکی سر است.
اگر خونرسانی برای مدت کوتاهی کاهش یابد، می تواند باعث حمله ایسکمیک گذرا شود (گاهی اوقات به عنوان “سکته کوچک” شناخته می شود). اگر محدودیت طولانی تر باشد، می تواند منجر به سکته مغزی و آسیب دائمی مغز شود.
عفونت ها
عفونت ها همچنین می توانند منجر به انواع سرگیجه شوند. یکی از شایعترین علل، لابیرنتیت ویروسی است، نوعی عفونت که منجر به التهاب در گوش داخلی میشود.
سایر عفونتهای جدیتر شامل کریپتوکوکوس (عفونت قارچی که اغلب در افراد مبتلا به HIV پیشرفته دیده میشود) یا باکتریهای مسری مانند سل یا لیستریا هستند که همگی میتوانند بر ساقه مغز تأثیر بگذارند. ویروس هایی مانند هرپس زوستر نیز می توانند با حمله به اعصاب صورت شما که نزدیک به گوش شما هستند، باعث سرگیجه شوند.
بیماری قلبی
بیماری قلبی اغلب با سرگیجه به دلیل خون رسانی ناکافی به مغز همراه است. پیشرفت بیماری های قلبی عروقی توانایی قلب برای پمپاژ موثر خون در برابر نیروی جاذبه را کاهش می دهد. به همین دلیل است که ایستادن سریع می تواند باعث پیش سنکوپی در برخی افراد شود.
آریتمی های قلبی (ضربان قلب نامنظم) اغلب می توانند همین کار را انجام دهند.
تومورهای غدد درون ریز
تومورهای غدد درون ریز نادر هستند اما به ترشح هورمون هایی معروف هستند که می توانند احساس سرگیجه را در شما ایجاد کنند. یک نوع به نام فئوکروموسیتوم، هورمون هایی ترشح می کند که فشار خون را افزایش می دهد و ممکن است باعث سرگیجه غیر اختصاصی شود.
مثال دیگر انسولینوم است، توموری که همان هورمونی را ترشح می کند که توسط افراد دیابتی برای تنظیم قند خون استفاده می شود. اگر بیش از حد آزاد شود، قند خون فرد می تواند آنقدر پایین بیاید که باعث سرگیجه، ضعف و بی نظمی شود.
سندرم گیلن باره
سندرم گیلن باره یک اختلال خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی محیطی حمله می کند. گیلن باره ممکن است توسط یک عفونت حاد باکتریایی یا ویروسی تحریک شود.
علائم معمولاً با ضعف و گزگز در پاها و ساق پا شروع می شود که به تدریج به قسمت بالایی بدن گسترش می یابد. بی ثباتی با پیشرفت بیماری شایع است. فلج گاهی اوقات ممکن است رخ دهد.
انسفالوپاتی ورنیکه
انسفالوپاتی Wernicke (WE) به دلیل کمبود تیامین (ویتامین B1) ایجاد می شود. افراد مبتلا به WE ممکن است در حرکت چشم و همچنین حفظ ثبات هنگام راه رفتن دچار مشکل شوند.
علاوه بر این، آنها می توانند مشکلات حافظه را ایجاد کنند که ممکن است غیرقابل برگشت باشد، مگر اینکه در اسرع وقت این ویتامین به آنها داده شود. اگر کمبود تیامین به موقع درمان شود، اکثر علائم به سرعت بهبود می یابند.