آمبولی ریه چیست و چگونه درمان می شود

آمبولی ریه (PE) یک لخته خون است که در یک رگ خونی در بدن (اغلب در پا) ایجاد می شود. سپس به یک شریان ریه می رود جایی که ناگهان جریان خون را مسدود می کند.

لخته خونی که در یک رگ خونی در یک ناحیه از بدن تشکیل می شود، می شکند و در خون به ناحیه دیگری از بدن می رود، آمبولی نامیده می شود. آمبولی می تواند خود را در یک رگ خونی قرار دهد. این می تواند خون رسانی به یک اندام خاص را مسدود کند.

قلب، سرخرگ ها، مویرگ ها و سیاهرگ ها سیستم گردش خون بدن را تشکیل می دهند. خون با نیروی زیادی از قلب به داخل عروق پمپ می شود. از آنجا خون به مویرگ ها (رگ های خونی کوچک در بافت ها) جریان می یابد. خون از طریق سیاهرگ ها به قلب باز می گردد. همانطور که از طریق سیاهرگ ها به سمت قلب حرکت می کند، جریان خون کند می شود. گاهی اوقات این جریان خون کندتر ممکن است منجر به تشکیل لخته شود.

علت آمبولی ریه چیست؟

لخته شدن خون یک فرآیند طبیعی برای جلوگیری از خونریزی است. بدن لخته های خون را می سازد و سپس آنها را تجزیه می کند. تحت شرایط خاصی، بدن ممکن است نتواند لخته را تجزیه کند. این ممکن است منجر به یک مشکل جدی سلامتی شود.

هنگامی که خون در ورید لخته می شود، ممکن است به دلیل کند شدن جریان خون، اختلال در تشکیل لخته یا آسیب به دیواره رگ خونی باشد.

لخته های خون می توانند در شریان ها و سیاهرگ ها ایجاد شوند. لخته های تشکیل شده در سیاهرگ ها را لخته های وریدی می نامند. وریدهای پا می توانند وریدهای سطحی (نزدیک به سطح پوست) یا وریدهای عمیق (در نزدیکی استخوان قرار دارند و توسط ماهیچه احاطه شده اند) باشند.

لخته های وریدی اغلب در وریدهای عمقی پاها اتفاق می افتد. به این ترومبوز ورید عمقی (DVT) می گویند. هنگامی که یک لخته در وریدهای عمقی ساق پا تشکیل می شود، این امکان وجود دارد که بخشی از لخته پاره شود و از طریق خون به ناحیه دیگری از بدن، اغلب ریه، منتقل شود. DVT شایع ترین علت آمبولی ریه است.

سایر منابع کمتر شایع آمبولی ریه عبارتند از آمبولی چربی (اغلب با شکستن یک استخوان بزرگ)، آمبولی مایع آمنیوتیک، حباب های هوا و ترومبوز سیاهرگی عمقی در قسمت فوقانی بدن. لخته همچنین ممکن است در انتهای یک کاتتر داخل وریدی (IV) ساکن ایجاد شود، شکسته شود و به ریه ها برود.

آمبولی ریه چه علائمی دارد؟

موارد زیر شایع ترین علائم آمبولی ریه (PE) هستند. با این حال، هر فردی ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کند :

تنگی نفس ناگهانی (شایع ترین)

درد قفسه سینه (معمولا با تنفس بدتر می شود)

یک احساس اضطراب

احساس سرگیجه، سبکی سر، یا غش

آریتمی قلب

تپش قلب

سرفه یا سرفه خونی

تعریق

فشار خون پایین

همچنین ممکن است علائم ترومبوز ورید عمقی (DVT) مانند:

درد در پای آسیب دیده (ممکن است فقط هنگام ایستادن یا راه رفتن رخ دهد)

تورم در ساق پا

درد، حساسیت، قرمزی و یا گرمی در پا

قرمزی و یا تغییر رنگ پوست

خس خس سینه

اگر ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما فکر می‌کند که شما به PE مبتلا هستید، پاهای شما را برای علائم ترومبوز ورید عمقی بررسی می‌کند.

نوع و میزان علائم PE به اندازه آمبولی و اینکه آیا شما مشکلات قلبی و یا ریوی دارید بستگی دارد.

علائم PE ممکن است شبیه سایر شرایط یا مشکلات پزشکی باشد. همیشه برای تشخیص با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

چه کسانی در معرض خطر آمبولی ریه هستند؟

عوامل خطر آمبولی ریه عبارتند از :
شرایط ژنتیکی که خطر تشکیل لخته خون را افزایش می دهد
سابقه خانوادگی اختلالات لخته شدن خون
جراحی یا جراحت (به ویژه در پاها) یا جراحی ارتوپدی
موقعیت هایی که در آن تحرک محدود است، مانند استراحت طولانی مدت، پرواز یا سواری در مسافت های طولانی، یا فلج
سابقه قبلی لخته شدن خون
سن بالا
سرطان و درمان سرطان
برخی شرایط پزشکی مانند نارسایی قلبی، بیماری انسداد ریه (COPD)، فشار خون بالا، سکته مغزی و بیماری التهابی روده
برخی داروها، مانند قرص های ضد بارداری و درمان جایگزینی استروژن
در دوران بارداری و بعد از آن، از جمله بعد از سزارین
چاقی
بزرگ شدن وریدهای پا (وریدهای واریسی)
سیگار کشیدن

عوارض آمبولی ریه چیست؟

آمبولی ریه (PE) می تواند باعث کمبود جریان خون شود که منجر به آسیب بافت ریه می شود. این می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن خون شود که می تواند به سایر اندام های بدن نیز آسیب برساند.

یک پلی اتیلن، به ویژه یک PE بزرگ یا لخته های زیاد، می تواند به سرعت باعث مشکلات جدی تهدید کننده زندگی و حتی مرگ شود.

درمان آمبولی ریه اغلب شامل داروهای ضد انعقاد یا رقیق‌کننده‌های خون است. این داروها اگر خون شما را بیش از حد رقیق کنند، می توانند شما را در معرض خطر خونریزی بیش از حد قرار دهند. خونریزی بیش از حد خونریزی است که پس از اعمال فشار به مدت ۱۰ دقیقه متوقف نمی شود. سایر علائم خونریزی که باید مراقب آنها بود عبارتند از :

علائم خونریزی در دستگاه گوارش

استفراغ قرمز روشن یا استفراغی که شبیه تفاله قهوه است

خون قرمز روشن در مدفوع یا مدفوع سیاه و قیری رنگ

درد شکم

علائم خونریزی در مغز

سردرد شدید

تغییرات ناگهانی بینایی

از دست دادن ناگهانی حرکت یا احساس در پاها یا بازوها

از دست دادن حافظه یا سردرگمی

اگر هر یک از این موارد را دارید، باید فورا تحت درمان قرار بگیرید.

آمبولی ریه چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص آمبولی ریه (PE) اغلب دشوار است، زیرا علائم PE بسیار شبیه علائم بسیاری از شرایط و بیماری‌های دیگر است.

همراه با یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی، آزمایشاتی که برای جستجوی PE استفاده می شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اشعه ایکس قفسه سینه. این تست تصویربرداری برای ارزیابی ریه ها و قلب استفاده می شود. اشعه ایکس قفسه سینه اطلاعاتی را در مورد اندازه، شکل، کانتور و محل آناتومیک قلب، ریه ها، برونش ها (لوله های تنفسی بزرگ)، آئورت و شریان های ریوی و مدیاستن (ناحیه ای در وسط قفسه سینه که ریه ها را جدا می کند) نشان می دهد.

آمبولی ریه درمان دارد؟

گزینه های درمانی برای آمبولی ریه (PE) عبارتند از:
داروهای ضد انعقاد این داروها که به عنوان رقیق کننده های خون نیز شناخته می شوند، توانایی لخته شدن خون را کاهش می دهند. این به جلوگیری از بزرگتر شدن لخته و جلوگیری از تشکیل لخته های جدید کمک می کند. به عنوان مثال می توان به وارفارین و هپارین اشاره کرد.
فیبرینولیتیک درمانی این داروها که لخته شکن نیز نامیده می شوند، به صورت داخل وریدی (IV یا داخل ورید) برای شکستن لخته تجویز می شوند. این داروها فقط در شرایط تهدید کننده زندگی استفاده می شوند.

فیلتر ورید کاوا. یک وسیله فلزی کوچک که در ورید اجوف (رگ خونی بزرگی که خون را از بدن به قلب باز می‌گرداند) قرار می‌گیرد ممکن است برای جلوگیری از حرکت لخته‌ها به ریه‌ها استفاده شود. این فیلترها معمولاً زمانی استفاده می‌شوند که نمی‌توانید درمان ضد انعقادی دریافت کنید (به دلایل پزشکی)، لخته‌های بیشتری حتی با درمان ضد انعقاد ایجاد می‌شوند، یا زمانی که مشکلات خونریزی ناشی از داروهای ضد انعقاد دارید.

آمبولکتومی ریه به ندرت استفاده می شود، این عمل جراحی برای برداشتن PE است. معمولاً فقط در موارد شدید که PE شما بسیار بزرگ است، به دلیل مشکلات پزشکی دیگر نمی‌توانید ضد انعقاد و یا درمان ترومبولیتیک دریافت کنید یا به آن درمان‌ها پاسخ خوبی نداده‌اید یا وضعیت شما ناپایدار است، انجام می‌شود.
ترومبکتومی از راه پوست یک لوله بلند، نازک و توخالی را می توان از طریق رگ خونی به محل آمبولی هدایت کرد که توسط اشعه ایکس هدایت می شود. هنگامی که کاتتر در جای خود قرار گرفت، برای شکستن آمبولی، بیرون کشیدن آن، یا حل کردن آن با استفاده از داروی ترومبولیتیک استفاده می شود.
یکی از جنبه های مهم درمان، درمان پیشگیرانه برای جلوگیری از تشکیل آمبولی های اضافی است.

طول درمان آمبولی ریه

مدت زمان ایده آل درمان به خطر ابتلای فرد به لخته شدن خون دیگر در مقایسه با خطر خونریزی فرد بستگی دارد که پزشک آن را در نظر می گیرد. در حال حاضر، مدت درمان توصیه شده از حداقل ۳ ماه تا حداکثر درمان مادام العمر متغیر است.

آیا می توان از آمبولی ریه پیشگیری کرد؟

از آنجایی که آمبولی ریه (PE) اغلب توسط یک لخته خونی ایجاد می شود که در ابتدا در پاها ایجاد شده است، و از آنجا که تشخیص DVT قبل از شروع مشکلات اغلب دشوار است، پیشگیری از DVT ها کلیدی در پیشگیری از PE است. یک سبک زندگی سالم یکی از کلیدهای پیشگیری از آمبولی ریه است. شامل مواردی مانند :
ورزش منظم
حفظ وزن سالم
خوردن یک رژیم غذایی متعادل
مصرف داروها طبق دستور
سیگار نکشیدن

آمبولی ریه باعث مرگ می شود؟

آمبولی ریه (PE) می تواند باعث کمبود جریان خون شود که منجر به آسیب بافت ریه می شود. این می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن خون شود که می تواند به سایر اندام های بدن نیز آسیب برساند. یک پلی اتیلن، به ویژه یک PE بزرگ یا لخته های زیاد، می تواند به سرعت باعث مشکلات جدی تهدید کننده زندگی و حتی مرگ شود.